Ritskoðun og bönn á Facebook – Fjölmiðlanördar

Hinir silkimjúku íslensku fjölmiðlar eru í raun ganglaust drasl. Enda er silkið lygi og íslenskir fjölmiðlar eru oftar en ekki reknir af einstaklingum sem lyppast niður eins og leir þegar valdið og fjármagnið talar til þeirra. Þessir sömu einstaklingar lyppast einnig niður þegar valdamiklir hópar innan þjóðfélagsins fá að tjá sig óhindrað um málefni dagsins án þess að fá á sig gagnrýni. Ástæðan fyrir þessum skorti á gagnrýni er mjög einföld. Umrædd gagnrýni er barin niður með harðri hendi, ritskoðun og kúgun á Íslandi. Það eru til undantekningar frá þessu en þær endast aldrei lengi og enda oft í því að verða teknir yfir enda fara í gjaldþrot eftir einhvern fjölda ára vegna áróðurs gegn þeim í samfélaginu (áróður gegn DV áður en það var tekið yfir fyrr árinu 2015 er mjög gott dæmi um slíkt).

Á Facebook er umræðuhópur tileinkaður íslenskum fjölmiðlum, þessi hópur (eða group) kallast Fjölmiðlanördar. Hópurinn er ætlaður fyrir umræðu um fjölmiðla á Íslandi og í víðara samhenginu. Gallin er bara sá að víðara samhengið er ansi þröng skilgreint og er skilgreint af þröngum hópi stjórenda Fjölmiðlanörda. Þessi hópur stjórenda starfar ekki samkvæmt nenni ákveðinni reglu og reglur þessa hóps virðast meira vera skrautskrift á veggnum frekar en eitthvað sem farið er eftir. Enda er það bara á Íslandi sem ákveðinn hópur fjölmiðlamanna fær að komast upp með svona mikið kjaftæði, í nágrannaríkjunum væru þessir fjölmiðlamenn ekki í vinnu við fjölmiðla enda gjörsamlega vanhæfir í slík störf.

Það sem gerðist í Fjölmiðlanördum var eftirtalið. Tengt var inná þetta hérna myndband (youtube) með þeirri athugasemd að fjölmiðlar á Íslandi væru frekar slæmir í umræðunni um varðandi ofbeldi gegn körlum og öðrum hlutum. Einnig að þeir tæku frekar þátt í umræðu íslenskra feminista frekar en að fjalla um málefnin frá jafnréttissjónarmiði, þar sem að íslenskir fjölmiðlar væru kannski frekar hallir undir sjónarmið íslenskra feminista. Það er mín skoðun að þau sjónarmið eru frekar af öfgakenndari gerðinni. Sú skoðun mín var staðfest nærri því samstundis þegar Hildur Lilliendahl (nei, ég ætla ekki að tengja í Facebook síðuna hennar eða Twitter aðganginn) kom inn í umræðuna og byrjaði strax að trölla hana með látum og leiðindum. Eins og sjá má á eftirtalinni mynd.

Hildur.Lilliendahl.10.04.2015

Hildur Lilliendahl að trölla Facebook hópinn Fjölmiðlanördar. Hún var ekki bönnuð frá hópnum eftir því sem ég kemst næst.

Það svar sem hún setti inn upphaflega var eytt áður en ég gat tekið mynd af því. Hildur hafði ekki svarað upphafsinnlegginu málefnalega og gerði tilraun til þess þann tíma sem ég sá þráðinn. Vegna þess að Andrés Magnússon er búinn að banna mig útúr hópnum fyrir það svar sem ég kom með síðast í myndinni að ofan og ég sé enga umræðu eftir það. Á sama tíma og Hildur var að trölla þráðinn með útúrsnúningum og leiðindum, flest af þeim svörum var reyndar einnig eytt áður en ég náði mynd af þeim. Hugsanlega var hún að trölla þráðinn eftir að ég var bannaður, mér þykir það líklegt en ég er þó langt frá því að vera viss.

Andres.Magnusson.10.04.2016

Andrés Magnússon sendi mér síðan þetta yfir skilaboðakerfi Facebook. Ég neita alltaf að gefa eftir hótunum um sjálfsritskoðun. Sérstaklega þar sem ég hafði og hef efnislega rétt fyrir mér í því svari sem ég kom með þarna. Það mál vel vera (og mjög líklegt) að Andrés Magnússon sé vanur því að stunda sjálfsritskoðun og gefa eftir þegar hann hefur rétt fyrir sér í þeim fréttum sem hann vinnur. Ég hinsvegar tek slíkt ekki í mál og hef aldrei gert það síðan ég byrjaði að tjá mig á internetinu. Þó svo að slíkt kosti mig bönn eins og hérna.

Andres.Magnusson.10.04.2016.b

Ég varaði síðan Andrés Magnússon við því að ég mundi gera hann frægari en hann óskaði sér. Ég sendi aldrei svona skilaboð nema að ég ætli mér að standa við þau ef ég mögulega get. Það er einnig nauðsynlegt að setja þetta í samhengi, Andrés Magnússon vinnur á Viðskiptablaðinu, sem er eitt helsta málgagn öfga-nýfrjálshyggjunnar og sjálfstæðisflokksins á Íslandi.

Þessi atburðarrás er einnig það sem er að svo mörgum íslenskum fjölmiðlum. Síðast þegar fjölmiðill (DV) stóð upp í hárinu á þeim sem hafa sölsað undir sig völdin á Íslandi þá var DV einfaldlega tekið yfir og allir með óþægilegar skoðanir einfaldlega reknir og þægilegra fólk ráðið í staðinn. Ég þekki engin slík dæmi í öðrum vestrænum fjölmiðlum, önnur dæmi þar sem ég þekki að slíkt eigi sér stað er í afskaplega vafasömum ríkjum sem þykjast vera lýðræðisleg en í reynd eru það ekki.

Hópurinn Fjölmiðlanördar á Facebook er orðin eins og svo margir íslenskir fjölmiðlar. Gagnlaust drasl og það væri best fyrir þennan hóp að loka bara strax. Enda er hópurinn hættur að þjóna tilgangi sínum ef gagnrýni er ekki heimil á manneskjur sem hafa farið með offorsi í fjölmiðlum á Íslandi og síðan koma inn í hópinn og eyðileggja umræðuna þar með tröllshætti og leiðindum, sem allir hafa rétt á gagnrýna og verjast.

Að lokum er síðan upprunlega innleggið. Ég hef þá reglu að láta Facebook senda mér allt sem hægt er að senda mér í tölvupósti og þar fann ég sem betur fer það innlegg sem Hildur Lilliendahl fór í tröll gírinn yfir. Þarna er hægt að sjá hvað gerist þegar öfgar eru gagnrýndar á Íslandi.

Upprunalegt.innlegg.10.04.2015
Gagnrýni er ekki vel liðin á ákveðna hópa á Íslandi eins og umrædd atburðarrás hefur sannað. Upphafsmaður þessar umræðu var farinn að meðaumka sig (að mínu áliti) í síðasta svari sem ég fékk í tölvupósti svo að það komi fram.

Það breytir mig litlu þó svo að ég hafi verið bannaður frá þessum hóp á Facebook. Ég get ennþá tjáð mig hérna án vandamála og íslenskir fjölmiðlar munu halda áfram að vera getulausir þegar það kemur að alvarlegum málum. Það er einnig ljóst að íslenskir fjölmiðlar og fjölmiðlamenn hafa ekkert lært ef efnahagshruninu árið 2008. Það er þó önnur grein sem ég mun fara betur í síðar (hvenær er ekki ákveðið ennþá).

Tveir afskiptasamir smáborgarar rífast á menn.is

Ég tók eftir því að tveir afskiptasamir smáborgarar eru núna að rífast á vefsíðunni menn.is (þetta er click-bait vefsíða). Þessar manneskjur sem þarna eru að rífast heita Hlynur Kristinn Rúnarsson og síðan Bylgja Babýlons (þetta er gerviheiti. Raunverulegt nafn þessar manneskju er ekki þekkt).

Það sem rifrildið snýst um er hversu mikla afskiptasemi þetta fólk vill viðhafa af öðru fólki. Hlynur styður til dæmis þá gömlu stefnu að banna stelpum að stunda kynlíf þegar þeim hentar og vilja. Hann vill fá að ráða því. Bylgja Babýlóns styður þá stefnu að banna stelpum að stunda kynlíf nema með samþykki annara íslenskra stelpna og annara feminista eins og hennar sjálfrar. Þetta er reyndar ekki orðað svona hjá þeim, en þetta er eingöngu staðreyndin. Það sem skiptir þó máli í þessu öllu saman er að báðir þessir einstaklingar eru afskiptasamir, alveg rosalega afskiptasamir af persónulegu lífi öðru fólks. Maður kemst fljótlega að þeirri niðurstöðu eftir að hafa lesið (og í tilfellum Bylgju Bablýons, horft á, því miður gerði ég þau mistök nokkrum sinnum) það sem frá svona fólki kemur. Þetta er ekkert nema smáborgaraháttur af verstu gerð og afskiptasemi af ennþá verri gerði. Ég legg til að Hlynur og Bylgja Babýlóns finni sér eitthvað að gera og hætti að skipta sér af persónulegu kynlífi hjá öðru fólki.

Umræddar greinar á menn.is (lesist með ælupoka við hendina)

Íslenskar stelpur lauslátar?
Orðsending frá íslenskri hóru

Síðan ætla ég einnig að benda á það að Bylgja Babýlóns hefur lokað á mig á Facebook. Ég er of frjálslyndur fyrir hennar smekk og stefnu, ég er einnig á móti stjórnsömum íslenskum feministum og það er algert bannorð hjá henni (kemur ekkert á óvart, þetta fólk vill bara heyra sínar eigin skoðanir og ekkert annað).

Bylgja.Babylons.18.07.2014
Lok, lok og læs. Skjáskot af Facebook.

Banning prostitution only increases crime

So I am now reading that France banned prostitution in December 2013. Not surprisingly the ban was lead by high moral left-wingers who claim that prostitution is increasing human trafficking and that most or all of human trafficking victims end up in prostitution or sex related crimes. The fact however is that its not true, most victims of human trafficking end up doing other things then doing forced sex work, some due, most don’t. This myth that most human trafficking victims end up as sex trafficking victims is so bad that it can even be found in U.N reports on the matter. Many claims about human trafficking are myths that are made up for other political agenda, that is often not so nice in the long run. New Statesman has a nice article of it here. Articles like this one here are however based on political agenda and propaganda, they are creating a picture that is not there and telling news that are not based on reality.

I am sure there is a lot wrong with legal prostitution and many things can go better in it. Crimes do happen, they even happen in with parliaments, even with senators in all the countries that are now trying or have banned prostitution in past few years. Instead they deal with the criminals, they just don’t outright ban whatever the field the criminal activity takes place in. Yet, that is what they are doing with prostitution, they are banning it on the basis that criminal activity takes place in it. The people calling for banning of prostitution are using obscured circular reasoning to justify this action.

In the country where this ban against prostitution took place, something bad has happened. Not just the prostitutes that where criminalized in Sweden more then decade ago. In Sweden, the top country for extreme feminist is facing a problem of violence against women and that situation is not improving, since in the end political agenda does not care about its victims. That is what happened in Sweden, extreme feminist in Sweden with political agenda and its victims are the women it is supposed to be protecting. The problem with violence against women in Sweden is so bad that it has been noticed international levels [can be read about here and here].

In France they have just banned prostitution, all that they have done is to create a lot of new criminals and allow new gangs and human traffickers to operate within its borders. Nothing is going to get solved by this change in law in France, all that it has done is to make thing works. The ban in France and other countries is also about one other thing, that is not connected to this issue directly, yet it is, the sexual oppression of women, men are also being oppressed sexually, but not in this way as women. It is popular among feminist to blame this oppression on men, while the fact is that is only partly true. Most of this oppression comes from other women how are controlling other women sexuality by placing them self on high moral ground then other women, this is mostly used for political gain in society as control over the women population. This is also is applied to men today, but in more negative sense, that all men are „rapists“ as is claimed by the most extreme feminists out there [see examples of this clam can be found here].

This moral high ground is also the reason why they are trying to ban porn, using the same dirty tricks as with prostitution. But that is a other article that is going to be written later.

If I offend anyone. Then I am so not sorry for that.

Þegar íslenskir öfga-femininstar bönnuðu atvinnunekt

Í dag er grein á Reykjavík Grapevin þar sem fjallað er um kampavínsklúbba í Reykjavík og þá staðreynd að líklega er hægt að kaupa nektardans þar, sem er samkvæmt íslenskum lögum bannað og þar að leiðandi ólöglegt. Staðreyndin er sú að þetta bann er afleiðing öfgavæðingar í íslensku samfélagi og íslenskir öfga-femininstar hafa verið þar fremstir í að breiða út hugmyndafræði öfgafullra sjónarmiða sem byggja á því að svipta fólk frelsi til þess að gera það sem það vill með líkama sinn (það er sýna líkaman naktan gegn greiðslu).

Þessi öfgafulla stefna íslenskra femininsta gengur gegn mannlegri reisn og þeim réttindum sem fólk hefur til þess að taka ákvarðanir sem varða það eingöngu. Staðreyndin er sú að svona bönn valda eingöngu skaða, svona bönn hafa aldrei bjargað fólki, komið í veg fyrir glæpastarfsemi. Það svona þessi bönn hinsvegar gera er að auka glæpastarfsemi, auka völd og starfsvið glæpamanna á Íslandi. Þar sem núna er hægt að bjóða upp á ólöglegan nektardans og rukka hátt verð fyrir. Glæpamönnum er sama um áhættuna og hefur alltaf verið sama um áhættuna, enda eru það oftast smápeð innan þessa heims sem taka áföllin á sig á meðan stærri og valdameiri menn sleppa við refsingar. Svona bönn hafa einnig þann ágalla þau koma í veg fyrir að upplýsingar um mansal og slíka glæpastarfsemi berist til yfirvalda, þar sem enginn er tilbúinn að tala við lögregluna af ótta við afleiðinganar. Staðreyndin er einnig sú að þetta bann hefur skilið konur eftir réttindalausar á Íslandi, enda er það sem þær eru að gera bannað með lögum að viðlagri refsingu, og þegar fólk gerir slíkt og það er verið að brjóta á þeim af glæpamönnum. Þá fer það ekki til lögreglunar, og viðskiptavininir fara svo sannarlega ekki heldur til lögreglunar.

Það eru því mörg lífin sem íslenskir femininstar bera ábyrgð á núna í dag. Lífum sem hefði verið hægt að bjarga ef nektardans og kynlífsþjónusta væri lögleg á Íslandi, með eðlilegri lögvernd fyrir þá sem stunda hana ásamt tilkynningakerfi um hugsanleg afbrot til lögreglunar. Eins og staðan er núna þá tapa allir á stöðu mála, og þá sérstaklega þær konur (og jafnvel karlmenn) sem lenda í mansali og í höndum glæpamanna. Það er þó alveg ljóst að íslenskir femininstar munu ekki bjarga þessum konum, enda hafa lagasetningar íslenskra öfga-femininsta á Íslandi undanfarin ár tryggt það að þessum konum verður ekki bjargað á Íslandi.

Lögin um bann við nektardansi

Lög um veitingastaði, gististaði og skemmtanahald

Að svipta fólk réttindum sínum

Á vefsíðu íslenskra öfga-feminisma má finna lýsingu á vændi [kynlífsþjónustu] í Reykjavík. Þar sem konan er algerlega svipt réttindum sínum sem manneskja með lögum á Íslandi. Þetta er raunsönn lýsing á því sem gerist þegar fólk lendir í mansali og tengdri glæpastarfsemi.

Það sem kemur ekki fram í þessari grein er hverjir sviptu þessa konu réttindum sínum á Íslandi með lagaboði frá Alþingi íslendinga. Það eru íslenskir öfga-feministar, þar á meðal þeir sem reka og skrifa á vefsíðuna Knúz.is. Staðreyndin er nefnilega sú að þessar konur, og þessar öfgar hafa svipt fullt af fólki vernd sem áður var að finna í lögum á Íslandi (þó takmörkuð væri). Þar sem þessar konur og karlar starfa við kynlífsþjónustu þá nýtur þetta fólk ekki lengur neinnar verndar í íslenskum lögum og er í raun réttindalaust. Lögreglan rannsakar skjólstæðinga þessa fólks og þeir eru dæmdir fyrir dómstólum náist til þeirra.

Með því að banna kaup á kynlífsþjónustu á Íslandi, hafa íslenskir öfga-feministar tryggt hagsmuni glæpamanna á Íslandi í kynlífsþjónstu. Þar sem glæpamenn starfa utan ramma lagana og hafa alltaf gert slíkt (þess vegna eru þeir kallaðir glæpamenn). Íslenskir öfga-femininstar hafa því gert glæpamönnum Íslands stóran greiða í þessum málefnum og tryggt þeirra hagnað um ókomin ár, og jafnvel áratugi ef eitthvað má marka söguna á Íslandi af svona bönnum.

Hæpnar fullyrðingar Höllu Gunnarsdóttur

Feministar á Íslandi eru þekktir fyrir að fullyrða allan fjandan án þess að hafa nokkuð fyrir sér með þessum fullyrðingum. Enda geta þær hvorki vísað í rannsóknir eða almennilegar heimildir fyrir þeim fullyrðingum sem eru settar fram í umræðunni.

Hérna eru dæmi.

[…]

Vændi, nektardans og klám eru af sama meiði. Höfðað er til kynhvatarinnar, og þá aðallega kynhvatar karla en konur – og einnig börn – eru viðföng, hlutir sem má nota til að uppfylla þarfir annarra. Að baki býr sú hugmynd að kynlíf sé hægt að kaupa. Manneskja sem selji kynlíf geri það ánægjunnar vegna og að kaupandinn eigi rétt á því að njóta þess frelsis sem peningar veita honum.
En raunveruleikinn er allt annar. Rannsóknir og reynslusögur sýna að klám- og vændisiðnaðurinn er langt frá því að vera heimur hamingjunnar. Skaðsemi þessara „starfa“ er ekki á neinn hátt sambærileg við skaðsemi annarra starfa og verður því ekki borinn saman við líkamlega erfiða vinnu, svo dæmi séu tekin. Klámiðnaðurinn gengur fyrir ofbeldi og kúgun. Hamingjusama hóra dagsins í dag stígur kannski fram á morgun og segir aðra sögu. Og þeir sem kaupa, þeir geta aldrei vitað hvaðan manneskjan kemur, hvort hún var seld milli landa eða misnotuð til hlýðni. Vegabréfslaus í ókunnugu landi, háð þeim sem gera hana út. […]

[…]

Klámiðnaðurinn skaðar ekki aðeins þá sem lenda í klóm hans heldur einnig samfélagið í heild sinni. Þótt til séu karlar sem geta farið inn á nektardansstaði eða horft á gróft klám og komist frá því með sömu viðhorf til kvenna og þeir höfðu áður þá er það ekki þannig með alla. Klámiðnaðurinn ýtir undir kvenfyrirlitningu og kvenfyrirlitning elur af sér ofbeldi gegn konum. Þannig getur klám beinlínis leitt til nauðgana og annars ofbeldis.

[…]

Nektardansstaðir þrífast á skaðlegum staðalmyndum og á því ójafnvægi sem ríkir milli kynjanna í heiminum í dag. Í heimi þar sem tekst ekki einu sinni að tryggja að konur og karlar fái sömu laun fyrir sömu vinnu er fjarstæðukennt að ætla að halda því fram að hægt sé að reka nektardansstaði þar sem konur eru frjálsar.
Klámiðnaðurinn skaðar ekki aðeins þá sem lenda í klóm hans heldur einnig samfélagið í heild sinni. Þótt til séu karlar sem geta farið inn á nektardansstaði eða horft á gróft klám og komist frá því með sömu viðhorf til kvenna og þeir höfðu áður þá er það ekki þannig með alla. Klámiðnaðurinn ýtir undir kvenfyrirlitningu og kvenfyrirlitning elur af sér ofbeldi gegn konum. Þannig getur klám beinlínis leitt til nauðgana og annars ofbeldis.

[…]

Karlarnir sem kaupa aðgang að konum eru tæplega frjálsir. Þvert á móti geta þeir verið fastir í viðjum skaðlegrar karlmennskuímyndar, ímyndar sem setur þá í þá stöðu að telja sig þurfa að vinna öllum stundum til að eignast peninga en að á sama tíma sé eðlilegt að eyða þeim peningum á einu bretti inni á nektardansstað. Og þótt þeir reyni að fylla í tómarúmið innra með sér með því að kaupa sér aðgang að konum þá ber það sennilega sjaldnast, ef nokkurn tímann, árangur. Sumir þeirra verða jafnvel háðir nektardansstöðum. Háðir skömminni og kynferðislegri fullægju. Vandinn er hins vegar sá að þegar kynlíf er tengt saman við skömm þá hverfur ánægjan fljótt. Kynlífsbyltingin, sem sum hér muna eflaust eftir, gekk einmitt út á það að frelsa kynlífið undan skömminni, svo við mættum öll vera frjáls. Klámvæðingin er bakslagið, byltingin sem étur börnin sín.

[…]

Bann við nektardansstöðum er aðeins eitt lítið skref á langri vegferð. Þrátt fyrir bannið hér á landi eru enn starfræktir tveir staðir sem virðast bjóða upp á nektardans eða gera út á nekt með öðrum hætti. Enn hefur ekki reynt á túlkun laganna hvað þetta varðar. En þótt ekki hafi enn tekist að framfylgja banninu fyllilega dregur það ekki úr gildi laganna, ekki frekar en að það dragi úr gildi laga gegn ölvunarakstri að enn aki menn ölvaðir eða laga geng nauðgunum að enn sé nauðgað.
Bann við starsfemi nektardannstaða er liður í að afnormalisera kaup karla á líkömum kvenna. Ef Norðurlöndin ætla að halda áfram á vegferð sinni að kynjajafnrétti verður að stöðva hlutgervingu á konum. Annars næst aldrei jafnrétti.

Allar tilvitnanir eru teknar úr þessum hérna pistli Höllu.

Þrátt fyrir að margir aðildar hafi margspurt femininsta á Íslandi um gögn máli sínu til stuðnings (viðurkenndar rannsóknir). Þá hafa engin gögn verið færð fram sem styðja fullyrðingar feminsta. Tengingar feminsta við barnaníð og glæpi eru ennfremur siðleysi í sjálfu sér. Þar sem að réttlætingu fyrir þessum fullyrðingum er að finna í þessum tengingum. Það er ennfremur ljóst að bannið við nektardansi og vændi á Íslandi er fáránlegt og á sér afskaplega fáar stoðir í raunveruleikanum.

Bloggfærsla uppfærð klukkan 23:26 UTC þann 23.03.2012. Málfarsvillur lagaðar.
Bloggfærsla uppfærð klukkan 00:37 UTC þann 24.03.2012. Málfarsvillur lagaðar.

Klámóðir feminstar á Íslandi

Það eru ekkert nema klámóðar manneskjur sem sjá kynferðislega hluti úr grímubúningum barna, og það er mjög óheilbrigt. Þetta er engu að síður það sem feminstafélag Íslands gerir núna í dag. Slík hegðun getur ekki talist heilbrigð hjá fullorðnum einstaklingum.

Þeir sem gera slíkt þurfa að sækja sér hjálpar til sálfræðings hið snarasta. Enda er þessi hegðun eingöngu víst til þess að aukast eftir því sem tíminn líður, og ekkert gert í málinu. Eins og hefur verið raunin undanfarin ár á Íslandi. Þar sem skoðanir félagsmeðlima í feminstafélagi Íslands hafa stöðugt orðið öfgakenndari með tímanum. Augljóst má vera að þetta mun ekkert enda á næstunni. Þetta gæti hinsvegar endað einhverstaðar í ósköpum, og þá gæti jafnvel verið orðið of seint að snúa við þeirri þróun sem núna er hafin.

Þó má augljóst vera að feministafélag Íslands er löngu hætt að snúast um jafnrétti.

Samfélagslegt ofríki minnihlutahópa á Íslandi

Á Íslandi ríkir samfélagslegt ofríki. Þetta samfélagslega ofríki lýsir sér þannig að innan íslenskt samfélags er hópur af fólki sem telur sig í fullum rétti til þess að stjórna því sem aðrir gera. Þá er ég ekki að tala um eitthvað lífshættulegt. Heldur er ég að tala um hluti sem ættu ekki að vera neitt vandamál, og eru ekkert vandamál nema í huga þeirra sem eiga sjálfir í vandamálum þetta frelsi.

Þetta frelsi er frelsi til þess að vera nakinn, frjálst og óháð. Alveg óháð því hvort að það er inn á skemmtistöðum eða hreinlega bara til þess að afla sér tekna. Þetta frelsi er búið að skerðast á Íslandi til muna síðustu árin, ásamt frelsinu til þess að sofa hjá fólki gegn greiðslu ef viðkomandi kýs að gera svo. Ástæða þess að þetta frelsi hefur verið skert eru fullyrðingar óvandaðra og siðlaus öfgafólks sem finnst nekt, kynlíf og allt sem henni tengist vera slæmt mál og ósiðlegt. Ástæðunar fyrir þessu eru jafn margar og viðkomandi einstaklingar eru margir. Allar hafa þær þó grunnlínu að byggja á því að nekt sé eitthvað sem á að fela, kynlíf þá ennþá frekar. Engin rök standa að baki kröfum þessara einstaklinga. Heldur er hérna á ferðinni eingöngu um tilfinningarök að ræða og fátt annað.

Til þess að réttlæta þessa afstöðu hafa viðkomandi einstaklingar notað glæpi í þeim tilangi til þess að réttlæta afstöðu sína. Þessa glæpi hefur þetta fólk til þess að valta yfir allar mótbárur með mjög svo skipulögðum hætti. Gildir þá einu að ekki standi steinn yfir steini í þeim fullyrðingum sem settar hafi verið fram af viðkomandi um þetta. Enda má ljóst vera að á meðan glæpir eru vandamál í þessu, þá réttlætir það ekki að þetta sé bannað vegna glæpanna. Eins og gert hefur verið á Íslandi að kröfu íslenska femininsta. Sem hafa staðið í þessari lygabaráttu undanfarin ár með þeim afleiðingum að íslendingar eru orðin jafn kynferðislega bæld þjóð, ásamt Norðmönnum og Svíum. Þar sem málflutningur af sömu gerð hefur komið fram undanfarna áratugi. Með sama árangri, og sömu vandamálum sem fylgja þessum bönnum. Enda verður grunnþörf mannsins ekki sigruð á svo einfaldan hátt.

Það er ekki nóg með að þetta fólk hafi komið sér fyrir í valdastöðum á Íslandi. Hvort sem er heldur á Alþingi íslendinga eða á sveitarstjórnarstiginu. Heldur er þetta fólk einnig búið að koma sér fyrir í fjölmiðlum á Íslandi. Þar sem það skrifar fréttir þess efnis að þetta sé ósiðlegt og eigi að banna. Tvíræðnar fréttir eru skrifaðar, með tvíræðnari titlum. Fréttatitill eins og þessi hérna sást á Rúv núna í kvöld „Ekkert sóðakvöld á Akureyri“. Þarna er gefið í skyn að naktar konur, og karlar séu eitthvað sóðalegt og þurfi því að fela kynkvöt sína eins og nekt.

Ég er hlynntur frelsi með ábyrgð. Sérstaklega þegar það kemur að hlutum sem eru okkur náttúrulegir. Kynkvötin og nekt er þar á meðal. Ég er ekki að segja að fólk eigi að fara ganga nakið niður götuna. Hinsvegar verður þjóðfélagið að sýna þeim virðingu sem kjósa að lifa samkvæmt öðrum viðmiðum en þeirra eigin. Þetta vantar gjörsamlega á Íslandi. Þar sem öfgamenn og konur fordæma alla þá sem ekki lifa samkvæmt þeirra eigin viðmiðum. Þetta öfgafólk fordæmir með látum alla aðra en sína eigin, og koma síðan fram með blekkingum og oft á tíðum lygum í umræðum um þetta málefni eins og önnur.

Ef að það verður alvöru bylting á Íslandi. Þá verður þetta fólk meðal þess sem verður fyrst að fara. Enda varir svona ofríki aldrei lengi í þjóðfélagi. Hvort sem það er íslenskt þjóðfélag eða önnur.

Fréttir af þessu.

Aflýsa Dirty Night (DV.is)
Dirty Night á Akureyri aflýst (Vísir.is)
Ekkert sóðakvöld á Akureyri (Rúv.is)