Category: EES samningurinn

Birt þann

Staðan í Icesave er það sem óskað var eftir

Sú staða sem er komin upp í Icesave málinu kemur ekkert á óvart. Þannig að það þýðir lítið fyrir fólkið sem hvatti til þess að Icesave 3 samningurinn yrði felldur í kosningum að væla núna yfir stöðu mála. Þetta var það sem þau vildu, og fengu. Enda er það, eins og bent var á. Það er betra að semja um málin heldur en að takast við þau í gegnum dómsmál.

Þetta væl sem Ögmundur Jónasson Innanríkisráðherra birtir núna á heimsíðu sinni í kvöld er því bara hlægilegt. Maðurinn hefði sjálfur getað sagt sér að þetta mundi gerast ef að Icesave færi í dómsmál. Aftur á móti vildi Ögmundur fá Icesave sem dómsmál með því að hafna samningaleiðinni, og því er þessi staða sem núna er komin upp meðal annars á hans ábyrgð.

Þetta kjaftæði Ögmundar um að Evrópusambandið vilji Ísland á hnéin er ekkert nema marklaus þvæla. Íslendingar vildu ekki semja um málið, og því þurfti að fara dómsmálaleiðina til þess að leysa úr málinu. Reyndar er alveg ljóst að íslendingar munu tapa Icesave málinu. Það er bara spurning hversu slæmt þetta tap verður þegar á reynir.

Hvað Ögmund og hans líka varðar. Þá hef ég aðeins þetta að segja. Ykkur var nær að vera með þennan helvítis hroka og yfirlæti. Ég kenni ykkur um þessa stöðu og engum öðrum, og ég tek ekki mark á afneitun ykkar þar sem þið eruð að afneita eigin gjörðum í Icesave málinu og þeirri stöðu sem er komin upp.

Birt þann

Íslenska þjóðin sem fær það sem hún biður um

Íslendingar hafa gjarnan hrósað sér fyrir að vera bestir í hinu og þessu. Alla jafnan alveg óverðskuldað og alla jafna byggt á sögusögnum nútímans sem íslendingar hafa sjálfir skapað í gegnum tíðina. Ein stærsta sjálfsblekking íslendinga síðustu ár er sú blekking að á Íslandi sé grundvöllur fyrir efnahagslífi sem getur staðið fyrir utan hið alþjóðlega kerfi. Ennfremur er það mjög sterk sjálfsblekking að íslendingar geti rekið gjaldmiðil sinn svo vel sé. Þá er ég að tala um íslensku krónuna, sem síðan árið 1918 hefur fallið um 2200 danskar krónur á 94 árum. Enda var það svo að íslenska krónan og hin danska skildu jafnar árið 1918 á genginu 1:1. Á þessum tíma hefur danska krónan sjálf tapað einhverju af verðgildi sínu, enda er hætt að nota 10 og 25 aura í Danmörku.

Íslendingar hafa síðan árið 2008 kvartað mikið yfir því ástandi sem hefur skapast á Íslandi í kjölfarið á efnahagskreppunni, sem kom til vegna banka-sjálfsblekkingarinnar á Íslandi. Þar sem íslendingar trúðu því að hægt væri að stórt bankakerfi á ónýtum grunni sem hin íslenska króna vissulega er, og hefur alltaf verið. Þegar það litla sem hélt hinu íslenska bankakerfi uppi fór að gefa sig árin fyrir efnahagshrunið á Íslandi. Þá var slíkt alla jafna blásið af sem öfundsýki, árásir á íslenskt efnahagslíf og þar fram eftir götunum. Jafnvel var svo langt gengið af ráðherrum, þingmönnum og fleirum að allir þeir sem voguðu sér að benda á ónýtar undirstöður voru kallaðir öllum illum nöfnum, og að þeir jafnvel vissu ekkert hvað þeir væru að tala um. Enda var litið á það sem svo að á Íslandi væri ekkert að efnahagnum og allt í blóma.

Allt þetta hrundi í Október 2008 með látum þegar allt fjármálakerfið á Íslandi varð gjaldþrota. Bankanir og flest allir sparisjóðirnir á Íslandi. Einu sparisjóðirnir sem lifðu efnahagshrunið af voru þeir sparisjóðir þar sem ekki var verið að eltast við stofnbréfin í þeim, og síðan þeir sparisjóðir þar sem hluthafar samþykktu ekki söluna á stofnbréfum í viðkomandi sparisjóði. Áhrifin af þeirri blekkingu að hægt væri að græða á loftinu eru alvarlegar. Þá helst fyrir það fólk sem lét blekkja sig til þessara kaupa. Enda er margt af þessu fólki stórskuldugt í dag og hugsanlega er engin lausn fyrir það í dag.

Sjálfstæðisflokkurinn og framsóknarflokkurinn eru með meirihlutavald með beinum og óbeinum hætti í öllum fjölmiðlum á Íslandi. Hvort sem það er staðarblaðið á Ísarfirði eða Morgunblaðið. Sjálfstæðisflokkurinn hefur einnig mikil óbein völd á fréttablaðinu. Þrátt fyrir áróður um annað. Það sem munar er bara að þetta er annar armur sjálfstæðisflokksins, en sjálfstæðisflokkurinn er þetta engu að síður. Restin er síðan framsóknarflokkurinn með, þar sem því er við komið. Hugsanlega er vikublaðið DV eina blaðið sem er tiltölulega laust við áhrif þessara tveggja stjórnmálaflokka. Þess í stað tel ég hinsvegar að DV sé meira undir áhrif af Vinstri Grænum og tengdum aðilum. Ég álít pólitísk tengsl dagblaða eins og þau koma fram á Íslandi núna í dag vera stórt vandamál, og það fer aðeins versnandi.

Tengsl hagsmunaaðila við stjórnmálaflokka á Íslandi er stórt vandamál, enda bíður það upp á spillingu og valdníðslu. Eins og hefur verið að gerast á undanförnum árum. Þetta er hluti af vandamálinu á Íslandi, og mun halda áfram að grafa undan efnahag Íslands og stjórnkerfinu nema að þessu verði breytt.

Það þýðir lítið að tala um efnahagsmál við íslendinga. Til þess eru þeir of stoltir til þess að hlusta, og láta hagsmunaaðila sem berjast gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu hafa of mikil áhrif á sig. Á meðan svo er munu íslendingar vera með ónýtan gjaldmiðil og síðan sveiflukennt efnahagslíf með tilheyrandi vandamálum. Mér þykir ljóst að íslendingar þurf að fara alveg á botninn áður en það verður breyting hjá Íslensku þjóðinni. Íslendingar munu þurfa að fara svipað á botninn og Grikkir hafa verið gera undanfarið. Það sem mun lærast verður bæði erfitt og dýrt fyrir íslendinga, en alveg þess virði þegar fram líða stundir fyrir íslenska þjóð.

Samkvæmt nýjustu skoðanakönnun Gallup þá er sjálfstæðisflokkurinn kominn með 33% fylgi, og framsóknarflokkurinn 13% fylgi. Það er því ekki langt að bíða þangað til að nýr botn næst á Íslandi í efnahagsmálum og vandræðum þeim tengdum.

Birt þann

Útlendingahatur á Íslandi

Á Íslandi er mikið til af rasistum. Þessir rasistar eru alveg jafn slæmir og Bandarískir rasistar, eins og þeir sem hafa verið í fréttum á Íslandi undanfarnar vikur. Margir af þessum rasistum á Íslandi eru hinsvegar ekki illa skrifandi. Margt af þessu fólki er mjög vel menntað og vel skrifandi. Hérna er einn þeirra, og heitir hann Jón Valur Jensson, og er hann öfgatrúmaður þar að auki sem hatast út í réttindi kvenna, samkynheigðra og annara hópa í þjóðfélaginu. Þar á meðal útlendinga.

Þar sem ég býst við að Jón Valur fjarlægi greinina eftir að ég skrifa þessa færslu. Þá tók ég mynd af henni.


Mynd af bloggi Jóns Vals, tekin þann 07.02.2012 klukkan 18:57 UTC. Athugasemdir (sem Jón Valur ritskoðaði ekki) er hægt að skoða hérna við þessa bloggfærslu.

Hérna má sjá svart á hvítu það útlendingahatur sem Jón Valur Jensson stundar. Hann vill ekki að útlendingar flytji til Íslands. Í þessu tilfelli þá þekkir Jón Valur ekki til búesturéttar á Íslandi vegna EES samningins og EFTA aðildar Íslands. Heldur telur hann víst að hérna sé um atriði sem tengist landamærakerfinu Schengen (Schengen svæðið er hérna). Schengen hefur hinsvegar ekkert með búseturéttin að gera, eins og áður segir. Þetta vita hinsvegar ekki fáfróðir útlendingahatar eins og Jón Valur Jensson, enda hefur verið að kynna sér málið aldrei verið þeirra sterkasta hlið.

Þessi hópur fólks á Íslandi sem hagar sér svona er til skammar fyrir íslenska þjóð. Bæði á Íslandi og út á við. Enda er þetta eitthvað sem á ekki að sjást í siðum þjóðfélögum. Svona skoðanir eiga að vera litnar hornauga og illa liðnar af þeim sem setja þær fram. Enda er það svo að útlendingar auka og bæta menninguna á Íslandi og mannlífið. Eitthvað sem íslendingar þarfnast sárlega þessu síðustu ár.

Birt þann

Staðreyndaleysur Björns Bjarnarsonar á Evrópuvaktinni

Evrópuvaktin er eini vefurinn á Íslandi sem hefur verið styrktur um 23 milljónir króna til þess að fara með lygar ofan í almenning á Íslandi um Evrópusambandið. Heimssýn fékk 23 milljóanir til þess að verja hagsmuni einokunaraðila og sérhagsmunaaðila á Íslandi. Sem kjósandi á Íslandi, þá krefst ég þess að þessi peningur verði endurgreiddur hið snarasta. Ég kem með nánari útskýringar síðar, enda er þetta ekki efni þessar bloggfærslu. Efni þessar bloggfærslu eru rangfærslur Björns Bjarnarsonar um spænskt gos, Evrópusambandið og salt.

Rangfærslur Björns Bjarnarsonar á Evrópuvaktinni varðandi landbúnaðarmál, verðlag og annað slíkt eru hrikalegar. Enda ekki annars að vænta frá manni sem hefur þann starf að blekkja fólk varðandi Evrópusambandið og þau viðskipti sem þar eru stunduð.

Nýlega greip N1 til þess ráðs að flytja inn kóka kóla frá Spáni vegna óánægju með verðlagningu Vífilfells hér á landi. Þetta er spennandi tilraun til að sporna gegn óhóflegri verðlagningu. Hún kann að varpa ljósi á framtíðarþróun takist að grafa undan íslenskum landbúnaði með aðild að Evrópusambandinu. […]

Björn Bjarnarson, Kók frá Spáni – rangfærslur Já Íslands – áhugaleysi RÚV, Evrópuvaktin 16.01.2012.

Það vill nú þannig til að framleiðsla á gosdrykkum telst ekki til landbúnaðarframleiðslu. Hvorki á Íslandi eða annarstaðar í Evrópusambandinu. Á Íslandi er staðan sú varðandi gosdrykki að eingöngu eru fáir framleiðendur á markaðinu og lítið úrval af ódýrum gosdrykkjum til staðar. Í mjög svo einföldu máli. Þá er búið að skipta markaðinum niður á Íslandi og á honum ríkir einokun. Eitthvað sem mætti brjóta með aðild Íslands að Evrópusambandinu, þar sem þá kæmi til tollfrjáls innflutningur á gostengdum sem eru ódýari en þessar helstu gostengundir sem eru framleiddar á Íslandi.

[…]Þessi málflutningur starfsmanns Já Íslands sannar enn hve mönnum þar á bæ þykir litlu skipta að hafa það sem sannara reynist. Skýrslan sem Sema Erla nefnir var ekki samin á vegum utanríkisráðuneytisins eða fyrir samningahóp þess. [Uppfært: Mér hefur verið bent á að þetta sé ekki rétt – ráðuneytið og hópurinn hafi staðið að baki því að skýrslan yrði gerð en með því skilyrði að henni yrði ekki beitt í áróðri gegn bændum í anda Semu Erlu.] Hún er liður í viðleitni Bændasamtaka Íslands til að skilgreina stöðu íslensks landbúnaðar gagnvart Evrópusambandsaðild, hvernig umgjörð um hann muni breytast og hagræn áhrif inngöngu á rekstrarskilyrõi ólíkra greina landbúnaðarins. Niðurstöðurnar veita innsýn í það verkefni sem Íslendingar standa frammi fyrir í aðildarviðræðum. […]

Björn Bjarnarson, Kók frá Spáni – rangfærslur Já Íslands – áhugaleysi RÚV, Evrópuvaktin 16.01.2012.

Hérna sannar Björn Bjarnarson ekki mál sitt með neinum staðreyndum. Hann vísar í bloggfærslu Semu Erlar á DV.is. Þó án þess að vísa í alla bloggfærsluna sem um ræðir. Slíkt er auðvitað bara til þess að blekkja lesendur, enda geta þeir þá ekki kannað heimildir á sínum eigin forsendum.

[…]Efni skýrslunnar á ekkert skylt við matarverð. Þar er fjallað um ESB-áhrif á verð til bænda. Endanlegt útsöluverð vöru rennur aldrei í vasa bænda. Lætur nærri að bændur fái upp undir helming útsöluverðs þegar hlutur þeirra er mestur og þá fyrir lítt unna vöru; annars fá þeir mun minna.[…]

Björn Bjarnarson, Kók frá Spáni – rangfærslur Já Íslands – áhugaleysi RÚV, Evrópuvaktin 16.01.2012.

Verð til bænda á Íslandi ræðst af leiri þáttum en bara aðild Íslands að Evrópusambandinu. Það ræðst að styrkjum, útsöluverði, smásöluverði og síðan endanlegu slátursverði til bænda. Reikna má með að verðlag til íslenska bænda hækki umtalsvert við aðild Íslands að Evrópusambandinu (þegar breytingum á landbúnaðarkefinu er lokið, getur tekið alveg 5 til 10 ár í heildina). Munar þá mest um aukna styrki til íslenskra bænda, sem þá munu ekki byggja á því hversu framleitt er, eða hversu mikin kvóta bændur eru með. Í tilfelli íslenskra bænda er nauðsynlegt að athuga það að CAP verður breytt árið 2013, styrkjum verður breytt og staða bænda sem framleiðanda styrkt til muna. Einnig sem að mjólkurkvótar verða lagðir niður hjá mjólkurbændum og styrkir þar hugsanlega auknir. Hérna er vefsiða ESB um CAP eftir árið 2013. Samningaviðræður varðandi CAP eftir árið 2013 eru ekki búnar, og því er þetta atriði háð breytingum á næstu mánuðum.

[…]
Hvernig væri að Sema Erla skilgreindi fyrir lesendum sínum verðmyndun á kóka-kóla sem flutt er inn frá ESB?[…]

Björn Bjarnarson, Kók frá Spáni – rangfærslur Já Íslands – áhugaleysi RÚV, Evrópuvaktin 16.01.2012.

Verðmyndun á gosdrykkjum er háð skattakerfi viðkomandi aðildarríkis Evrópusambandis. Það þýðir að umtalsvert ódýrara getur verið að kaupa gos yfir landamæri ef landið við hliðina er með lægri skatt á gosi en heimaland viðkomandi. Þetta gildir í Danmörku sem dæmi. Þar sem gos ber 25% og sérstakt plast gjald (kallað pant), sem reyndar fæst endurgreitt þegar flaskan er skilað til endurvinnslu. Yfir landamærin í Þýskalandi er ekkert slíkt gjald á gosi sem er selt til Danmerkur í landamærabúðum (gæti vel verið að svona gjald sé á gosi sem er selt til þjóðverja, hef þó ekki ennþá kynnt mér það. Þykir það þó líklegt). Í tilfelli Íslands þá mundi verðmundun á gosi ekki breytast neitt mikið, nema að samkeppni mundi aukast sem væntanlega mundi lækka gosverð á Íslandi í kjölfarið. Íslenskir neytendur mundu því græða á því að Ísland gengi í Evrópusambandið. Aðrar breytingar yrðu þó ekki á gossölu á Íslandi. Enda er ríkjum innan Evrópusambandsins í sjálfsvald sett hvernig þau skattleggja sælgæti og gosvörur. Þau þurfa hinsvegar að sætta sig við samkeppni frá vörum sem eru framleiddar í öðrum ríkjum, og þá hugsanlega ódýari vegna þess.

[…]N1 sætti sig ekki við kókverð hjá Vífilfelli og ákvað að flytja inn kók frá Spáni (Spánverjar eiga nú Vífilfell). Hin ódýrari innflutta ESB-vara lækkaði ekki í verði til neytenda – eða hvað? Bændur hafa bent á að hið sama kunni að gerast við óheftan innflutning á matvælum. Verð til neytenda breytist ekkert. […]

Björn Bjarnarson, Kók frá Spáni – rangfærslur Já Íslands – áhugaleysi RÚV, Evrópuvaktin 16.01.2012.

Hvernig eru tollar á innfluttu gosi ? Ég veit að VSK er 7% á þessari vöru á Íslandi. Aftur á móti hefur ekki komið fram hversu mikið gosið hækkaði við innflutningin til Íslands. Verðlagning N1 kemur til vegna skorts á samkeppni eins og svo oft áður á Íslandi. Hefur ekkert með Evrópusambandið að gera eins og Björn Bjarnarson reynir hérna að vísa í á mjög svo óheiðarlegan hátt. Það er ennfremur staðreynd að verðlag á Spáni er mjög lágt miðað við Ísland, og munar þar mjög miklu í evrum talið.

[…]Fréttastofa RÚV leggur sig mjög fram um að gæta hags neytenda. Enginn árt á bæ hefur hins vegar látið sig innflutning á hinu ódýra ESB-kóki varða og smásöluverðið hér á landi. Athygli er ekki beint að Vífilfelli, kókverði Spánverja hér og þar eða milliliðagróðanum. Ölgerðin er hins vegar undir smásjánni vegna innflutnings á salti sem notað hefur verið árum saman. Hvað segja Samtök verslunar og þjónustu um verðmyndun á kóki? Þótt kók sé ekki framleitt af bændum er það að nokkru landbúnaðarvara vegna sykursins svo að Sema Erla og fréttastofa RÚV ættu að hafa áhuga á því.[…]

Björn Bjarnarson, Kók frá Spáni – rangfærslur Já Íslands – áhugaleysi RÚV, Evrópuvaktin 16.01.2012.

Innflutningur á ódýrara kóki til Íslands ætti að skila sér til neytenda. Það er þó ekki vænlegs til árángurs þegar um er að ræða litla sendingu (40.000 flöskur) og verslanir sem hafa litla til enga samkeppni á markaðinum. Enda er verðlag á bensínstöðum meira og minna það sama á Íslandi. Það verðlag er mjög hátt, og ég ekki von á því að það breytist fyrr en eftir að Íslendingar verða orðnir aðildar að Evrópusambandinu.

Hvað saltið varðar. Þá er það mun alvarlegra mál heldur en verðmyndun á gosdrykkjum sem eru fluttir inn. Þó svo að einokunin sé rannsóknarinnar yrði. Ég er þó hræddur um að eftirlitsstofnaninar sem Björn Bjarnarson sá um að gelda séu ekki ennþá færar til þess að koma í veg fyrir einokun og hátt verðlag á Íslandi sem stendur. Það þarf að gera við þessar eftirlitsstofnanir eftir skemmdarverk sjálfstæðisflokksins undanfarin 13 ár, og þar er langt og erfitt verk framundan. Evrópusambands aðild Íslands mundi flýta því verki umtalsvert. Enda kröfur Evrópusambandsins miklar, og þeim er fylgt eftir af hörku ef til þess kemur.

Björn Bjarnarson hefur væntanlega áhuga á því að útskýra þetta fyrir útlendingum varðandi saltið. Svona sérstaklega þar sem þetta er farið að fréttast fyrir utan Íslands hvað var í gangi á Íslandi síðustu 13 árin með saltið. Saltmálið allt saman gerðist þegar sjálfstæðisflokkurinn var í ríkisstjórn á Íslandi með framsóknarflokknum. Það hófst árið 1999 og endaði ekki fyrr en árið 2012. Síðan er Björn Bjarnarson ósáttur við það að ekki sé hægt að eitra aðeins meira fyrir íslendingum og græða á því. Það er rannsóknarefni afhverju Björn Bjarnarson og sjálfstæðisflokkurinn vill halda áfram að eitra fyrir íslendingum með óöruggu salti.

Sænsk frétt um salt hneykslið á Íslandi. Þetta hefur ekki ennþá ratað í aðra erlenda fjölmiðla sýnist mér, það mun þó breytast á næstu dögum.

Isländskt vägsalt blev matsalt (dn.se)

Birt þann

Einokunarklúbbar Íslands

Á Íslandi eru starfræktir klúbbar sem hafa það eitt markmið að viðhalda einokun og háu vöruverði á Íslandi. Þessi klúbbar eru sjálfstæðisflokkurinn, framsóknarflokkurinn, Vinstri-Grænir, Heimssýn og síðan hópur sem kallast Evrópuvaktin. Allir þessir klúbbar hafa það eitt markmið viðhalda verslunar einokun fárra á Íslandi. Ásamt því að viðhalda háu vöruverði á Íslandi. Með fullþingi ráðherra Vinstri Grænna. Þá sérstaklega Jóns Bjarnarsonar, Ögmundar og fleiri aðilum í ráðherra og þingliði Vinstri Grænna.

Þessir klúbbar lifa í fornum heimi. Heimi sem var til á Íslandi árið 1947 til 1971 þar sem ríku höft af ýmsum toga, þegar loksins fór að losna um höftin sem þá voru við lýði á Íslandi. Höftin komu öll í einu, en voru ekki tekin af almennilega fyrr en árið 1971 þegar Ísland gekk í EFTA. Í andstöðu við marga stjórnmálaflokka og einstaklinga á Íslandi í dag. Í dag eru margir af þessum sömu einstaklingum sem voru á móti EFTA aðild Íslands á móti Evrópusambands aðild Íslands. Þetta fólk er enda algerlega blint á þau tækifæri sem þrífast í opnu og frjálsu markaðshagkerfi. Þar sem tollar eru ekki vandamál við helstu viðskiptalönd í Evrópu. Þetta fólk vill frekar kjósa að búa við höft, skammtanir og efnahagsleg vandamál. Allt saman vegna þess að það þráir gamla tíma og þetta fólk sér tækifæri í þessu öllu saman til þess að hagnast óheiðarlega á einhvern hátt. Hvort sem það er í gegnum spillingu eða einokun.

Birt þann

Innanríkisráðherra laug að fjölmiðlum og almenningi á Íslandi

Það má augljóst vera að þó svo að Ögmundur Jónsson sé í Vinstri Grænum. Þá aðhyllist hann verstu gerð af stjórnmálum sem hægt er að finna. Ögmundur aðhyllist nefnilega stjórnmál sem byggja á populisma. Þar sem Ögmundur tekur oftast ákvarðanir sem byggja eingöngu á því sem hann telur líklegast að falli íslensku þjóðinni í geð, eða sé falið til vinsælda hjá íslendingum. Slík stjórnmál eru ekkert ný á Íslandi, en maður bjóst ekki við að þessi plága væri svona djúpt inn í Vinstri Grænum. Þar sem Jón Bjarnarson hefur einnig stundað þetta í einhverjum mæli, þó minna sé. Þingmaðurinn Guðfríður Lilja stundar einnig vinsældarstjórnmál í gríð og erg þessa dagana, eins og augljóst er í fréttum af málflutningi hennar.

Samkvæmt hinu ný-frjálshyggju vædda Morgunblaði. Þá hefur Ögmundur nú þegar veitt fjórar undanþágur til útlendinga utan EES/ESB + Sviss varðandi kaup á jörðum á Íslandi.

[…]

Fjórar undanþágur í ár

Samkvæmt upplýsingum frá innanríkisráðuneytinu hafa 24 undanþágur verið veittar útlendingum frá löndum utan EES til fasteigna- og jarðakaupa hér á landi frá árinu 2007. Þar af voru 21 leyfi til fasteignakaupa, tvö til kaupa á sumarhúsalóðum og eitt leyfi var veitt til kaupa á 15 hektara jörð. Flestar undanþágurnar voru veittar árið 2007, eða níu, og það sem af er þessu ári hafa fjögur leyfi verið veitt. Bandaríkjamenn eru fjölmennastir í þessum hópi, en umsóknir koma víða að og hafa sumir fengið leyfi oftar en einu sinni á þessu tiltekna tímabili.

Morgunblaðið, 29 Nóvember, 2011. Fréttaskýring: Fjöldi eigna í eigu aðila utan EES

Sú útskýring Ögmundar um að lögin hefðu fallið um sjálfan sig ef að hann hefði veitt Huangs Nubos er því ekkert nema lygi Innanríkisráðherra um þetta mál. Ögmundur sem ráðherra í ríkisstjórn Íslands hefur því logið að þjóðinni, þinginu og samráðherrum sínum í ríkisstjórn Íslands um þetta mál. Bara þetta eitt og sér er afsagnarvert. Málsmeðferð Ögmundar er einnig mjög léleg, og jafnvel brot á góðri stjórnsýslu og starfsemi ráðherra á Íslandi. Annað atriði sem er afsagnarvert og vel það.

Þetta hérna hjá Ögmundi, er lygi og markleysa.

[…]

Orðrétt sagði Ögmundur eftir fundinn: „Það er ekki unnt að verða við þessari beiðni kínverska hlutafélagsins. Þetta er ekki einstaklingur í rauninni sem er að óska eftir landakaupum heldur er þetta hlutafélag sem [Huang Nubo] er einn af helstu eigendunum í. Hlutafélagið uppfyllti ekki þau skilyrði sem eiga að vera fyrir hendi. Þá er einnig á það að líta að meginreglan í lögunum er sú að landakaup þegna utan EES-svæðisins eru ekki heimil en það er engu að síður hægt að veita undanþágu frá þessari meginreglu. Hér er um að ræða landakaup af þeirri stærðargráðu og slíku umfangi að ef heimild hefði verið veitt eða undanþága þá má segja að þessi lög væru farin. Það er ljóst að sá sem sækti um eftir þetta hann myndi hljóta að fá heimild til kaupa einfaldlega vegna þess að fordæmið væri slíkt.“

[…]

Rúv. 25. Nóvember, 2011. Huang fær ekki Grímsstaði

Það er augljóst að einhver þarf að lesa Ögmundi pistilinn, og það rækilega. Vegna þess að svona haga menn sér einfaldlega ekki. Sérstaklega ekki ef að þeir eru ráðherrar í ríkisstjórn Íslands.

Birt þann

Íslandi lokað fyrir útlendingum

Núna er það stefnan að loka Íslandi fyrir útlendingum. Helsta afsökunin sem er notuð til þess að banna þetta er að ónýtt land sé auðlynd. Á meðan það er smá sannleikskorn í þessu. Þá verður samt að skoða hlutina í samhengi. Grímsstaðir á fjöllum er víst 300 ferkílómetra jörð. Fullyrt hefur verið að þetta sé 0.3% af flatarmáli Íslands.

Jarðir á Íslandi eru settar upp til þess að nýta þær. Í lagflestum tilfellum fer þessi nýting þannig fram að það eru bændur sem búa á jörðunum og nýta hana til þess að framleiða matvöru. Önnur hefur þessi nýting ekki verið undanfarna áratugi á Íslandi. Hvað Grímsstaði á fjöllum varðar. Þá má víst ekki halda sauðfé þarna, og ég sé ekki að annar búskapur muni koma fram á þessari jörð. Bæði vegna staðsetningar hennar og landslags.

Hvað varðar hótel, gólfvöll og fleira á Grímsstöðum á fjöllum þá er þetta ekki eitthvað sem ég mundi hafa áhyggjur af. Ef að þessi áform ganga ekki upp. Þá ganga þau bara ekki upp og ekki neitt meira með það. Þá verður bara jörðin seld aftur og eitthvað annað gert í staðinn. Hvað svo sem því líður. Þá er alveg ljóst að melanir og óbyggðin verður þarna til staðar áfram. Enda ómögurlegt að byggja yfir allt þetta landsvæði, eins og margir augljóslega ímynda sér þessa dagana.

Íslendingar nota hinsvegar margþættar og undarlegar réttlætingar til þess að loka Íslandi fyrir útlendingum. Tap á auðlyndum (sem eru kannski ekki einu sinni til staðar) er vinsæl réttlæting.

Íslenskur almenningur ætti að fara búa sig undir innflutningshöft (eða flytja frá Íslandi sem annan möguleika). Vegna þess að það er sú stefna sem íslendingar eru að taka með því að styðja þær pólitísku ákvarðanir sem einangrunarsinnar í stjórnmálaflokkum á Íslandi boða.

Birt þann

Lygi Árna Páls Efnahags og viðskiptaráðherra

Til þess að réttlæta gjaldeyrishöft á Íslandi. Þá kom Árni Páll Efnahags og viðskiptaráðherra með þessa fullyrðingu samkvæmt frétt á Vísir.is.

Árni Páll segir margt þurfa að koma til svo afnema megi höftin. Mörg lönd í Evrópu séu að taka upp gjaldeyrishöft þessa dagana vegna erfiðleika á alþjóðlegum mörkuðum.

Þetta er rangt. Það eru ekki nein lönd að taka upp gjaldeyrishöft í Evrópu. Innan Evrópusambandsins eru gjaldeyrishöft ólögleg og verða ekki sett af aðildarríki Evrópusambandsins. Lönd sem standa utan Evrópusambandsins geta hinsvegar sett gjaldeyrishöft ef þeim þykir það kostur. Slíkt er hinsvegar vantraustyfirlýsing á efnahagsstöðugleika viðkomandi ríkis um langa framtíð.

Með þessari lagasetningu þá hafa Íslensk stjórnvöld komið með áframhaldandi vantraust á íslenskt efnahagslíf um óákveðin tíma. Það þýðir ennfremur lítið fyrir sjálfstæðismenn að tala um afléttingu gjaldeyrishaftana. Þar sem þeim verður ekki aflétt af þeim eða nokkrum stjórnmálaflokki á næstu áratugum með núverandi áframhaldi. Það bara mun ekki gerast vegna óstöðugleika og vantrausts á íslenskt efnahagslíf.

Fréttir af fábjánagangi Árna Páls.

Heimilt að framlengja gjaldeyrishöftin til 2013 (Vísir.is)

Birt þann

Stærsta dæmið um vantraust í garð útlendinga á Íslandi

Hérna er eitt stærsta dæmið sem ég veit um vantraust í garð útlendinga á Íslandi. Það er sú goðsögn að útlendingar komi til Íslands og kaupi upp allt land á Íslandi. Þessi umræða fór fram á Íslandi rétt áður en íslendingar gengu í EES á árunum 1989 til 1993. Þar var fullyrt að útlendingar mundu kaupa upp allar jarðir á Íslandi við inngöngu Ísland í EES. Hvað gerðist svo í raunveruleikanum. Nákvæmlega ekki neitt. Áhugi útlendinga á því að kaupa jörð á Íslandi var svo lítill að hann hreinlega mældist ekki, og gerir það sjaldan.

Þess í stað eru það íslenskir auðmenn sem kaupa jarðir á Íslandi eingöngu fyrir sumarbústaðinn sinn. Þrátt fyrir þessi augljósu sannindi um útlendinga og jarðir á Íslandi. Þá er öllum kaupum útlendinga á íslenskum jörðum mætt með mikilli tortryggni og jafnvel hreinræktaðri andúð. Núna í dag kemur þessi tortryggni og andúð bæði fram í lögum á Íslandi, og síðan í ummælum Innanríkisráðherra Ögmundi Jónassyni á bloggsíðu hans núna í kvöld. Þess má einnig geta að umrædd lög eru sett á mesta uppgangstíma (nema kannski fyrir utan núverandi tímabil) fasista og útlendingahaturs á Íslandi. Þar sem allt sem var erlent var gert tortryggilegt á Íslandi og kerfisbundið alið á fáfræði um útlendinga er erlendri menningu.

Svona öfgar eru auðvitað óþolandi, enda eru þetta ekkert nema faldir fordómar í garð útlendinga. Enda er hérna um að ræða algerlega tilefnislausan ótta við útlendinga og ímynduð uppkaup þeirra á jörðum á Íslandi.

Það er alveg ljóst að Ögmundur Jónasson á ekki gera neitt annað en að skammast sín fyrir svona, og síðan á hann að segja af sér fyrir vanhæfni í starfi og fyrir að vera bera svona mikið hatur í garð útlendinga eins og raun ber vitni. Eins og augljóst má vera að hann er og hefur alltaf verið. Enda er ekki einleikið hversu mikið Ögmundur Jónasson tortryggir allt það sem erlent er. Þessi staðreynd verður ennþá augljósari þegar verk hans í garð erlendra flóttamanna og innflytjenda eru skoðuð síðustu árin. Ögmundur er ennfremur það sem kallað populist í stjórnmálum, en það þýðir að hann er líklegur til þess að gera það sem þykir líklegt til vinsælda en hluti sem eru óvinsælir en kannski nauðsynlegir.

Tortryggni íslendinga á allt það sem erlent hefur kostað íslendinga lífsgæði framfarir á síðustu áratugum. Er ekki komið nóg af þessu ?

Birt þann

Meira af bannfíkn íslenskra stjórnmálamanna

Það hafa margir verið að bölva ESB fyrir að banna sölu á heimabakstri undanfarna daga eftir fréttaflutning þess efnis. Því miður hafði enginn gefið sér tíma til þess að skoða staðreyndir málsins, hvað þá umrædda reglugerð sem um ræðir frá ESB. Vegna þess að í þessari reglugerð frá ESB sem gildir á Íslandi vegna EES samningsins stendur þetta skýrt og greinilega um þá hluti sem umrædd reglugerð nær ekki yfir.

2. Þessi reglugerð gildir ekki um:

[…]

c) beina afhendingu framleiðanda á litlu magni frumframleiðsluvara til neytanda eða smásölufyrirtækis á staðnum sem afhendir vöru beint til neytenda,

[…]

3. Aðildarríkin skulu setja reglur, samkvæmt landslögum, um þá starfsemi sem um getur í c-lið 2. mgr. Landsbundnar reglur af þessu tagi skulu tryggja að markmiðum þessarar reglugerðar verði náð.

[…]

Því er augljóst að þær fullyrðingar um að hérna sé um að ræða bann frá ESB rangar og byggja á viljandi rangfærslum stjórnmálamanna (í sumum tilfellum hugsanlega óviljandi) til þess að koma höggi á ESB umræðuna á Íslandi vegna aðildarumsóknar Íslands að ESB.

Það sem er þó áhugaverðast í þessu öllu saman er sú staðreynd að enginn fjölmiðill (þeir vilja kalla sig það) á Íslandi hafði fyrir því að fletta umræddri reglugerð upp og athuga málið og hvort að viðkomandi þingmenn sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins væru að fara með rétt mál til að byrja með.

Reglugerðina er hægt að lesa á vefsíðu Matvælastofnunar hérna fyrir neðan (linkur) og einnig í pdf skjalinu sem er viðhent þessari bloggfærslu.

Reglugerð nr. 852/2004/EB um hollustuhætti sem varða matvæli (matis.is)

Reglugerð ESB/2004