Category: Siðleysi

Birt þann

Íslenska þjóðin sem fær það sem hún biður um

Íslendingar hafa gjarnan hrósað sér fyrir að vera bestir í hinu og þessu. Alla jafnan alveg óverðskuldað og alla jafna byggt á sögusögnum nútímans sem íslendingar hafa sjálfir skapað í gegnum tíðina. Ein stærsta sjálfsblekking íslendinga síðustu ár er sú blekking að á Íslandi sé grundvöllur fyrir efnahagslífi sem getur staðið fyrir utan hið alþjóðlega kerfi. Ennfremur er það mjög sterk sjálfsblekking að íslendingar geti rekið gjaldmiðil sinn svo vel sé. Þá er ég að tala um íslensku krónuna, sem síðan árið 1918 hefur fallið um 2200 danskar krónur á 94 árum. Enda var það svo að íslenska krónan og hin danska skildu jafnar árið 1918 á genginu 1:1. Á þessum tíma hefur danska krónan sjálf tapað einhverju af verðgildi sínu, enda er hætt að nota 10 og 25 aura í Danmörku.

Íslendingar hafa síðan árið 2008 kvartað mikið yfir því ástandi sem hefur skapast á Íslandi í kjölfarið á efnahagskreppunni, sem kom til vegna banka-sjálfsblekkingarinnar á Íslandi. Þar sem íslendingar trúðu því að hægt væri að stórt bankakerfi á ónýtum grunni sem hin íslenska króna vissulega er, og hefur alltaf verið. Þegar það litla sem hélt hinu íslenska bankakerfi uppi fór að gefa sig árin fyrir efnahagshrunið á Íslandi. Þá var slíkt alla jafna blásið af sem öfundsýki, árásir á íslenskt efnahagslíf og þar fram eftir götunum. Jafnvel var svo langt gengið af ráðherrum, þingmönnum og fleirum að allir þeir sem voguðu sér að benda á ónýtar undirstöður voru kallaðir öllum illum nöfnum, og að þeir jafnvel vissu ekkert hvað þeir væru að tala um. Enda var litið á það sem svo að á Íslandi væri ekkert að efnahagnum og allt í blóma.

Allt þetta hrundi í Október 2008 með látum þegar allt fjármálakerfið á Íslandi varð gjaldþrota. Bankanir og flest allir sparisjóðirnir á Íslandi. Einu sparisjóðirnir sem lifðu efnahagshrunið af voru þeir sparisjóðir þar sem ekki var verið að eltast við stofnbréfin í þeim, og síðan þeir sparisjóðir þar sem hluthafar samþykktu ekki söluna á stofnbréfum í viðkomandi sparisjóði. Áhrifin af þeirri blekkingu að hægt væri að græða á loftinu eru alvarlegar. Þá helst fyrir það fólk sem lét blekkja sig til þessara kaupa. Enda er margt af þessu fólki stórskuldugt í dag og hugsanlega er engin lausn fyrir það í dag.

Sjálfstæðisflokkurinn og framsóknarflokkurinn eru með meirihlutavald með beinum og óbeinum hætti í öllum fjölmiðlum á Íslandi. Hvort sem það er staðarblaðið á Ísarfirði eða Morgunblaðið. Sjálfstæðisflokkurinn hefur einnig mikil óbein völd á fréttablaðinu. Þrátt fyrir áróður um annað. Það sem munar er bara að þetta er annar armur sjálfstæðisflokksins, en sjálfstæðisflokkurinn er þetta engu að síður. Restin er síðan framsóknarflokkurinn með, þar sem því er við komið. Hugsanlega er vikublaðið DV eina blaðið sem er tiltölulega laust við áhrif þessara tveggja stjórnmálaflokka. Þess í stað tel ég hinsvegar að DV sé meira undir áhrif af Vinstri Grænum og tengdum aðilum. Ég álít pólitísk tengsl dagblaða eins og þau koma fram á Íslandi núna í dag vera stórt vandamál, og það fer aðeins versnandi.

Tengsl hagsmunaaðila við stjórnmálaflokka á Íslandi er stórt vandamál, enda bíður það upp á spillingu og valdníðslu. Eins og hefur verið að gerast á undanförnum árum. Þetta er hluti af vandamálinu á Íslandi, og mun halda áfram að grafa undan efnahag Íslands og stjórnkerfinu nema að þessu verði breytt.

Það þýðir lítið að tala um efnahagsmál við íslendinga. Til þess eru þeir of stoltir til þess að hlusta, og láta hagsmunaaðila sem berjast gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu hafa of mikil áhrif á sig. Á meðan svo er munu íslendingar vera með ónýtan gjaldmiðil og síðan sveiflukennt efnahagslíf með tilheyrandi vandamálum. Mér þykir ljóst að íslendingar þurf að fara alveg á botninn áður en það verður breyting hjá Íslensku þjóðinni. Íslendingar munu þurfa að fara svipað á botninn og Grikkir hafa verið gera undanfarið. Það sem mun lærast verður bæði erfitt og dýrt fyrir íslendinga, en alveg þess virði þegar fram líða stundir fyrir íslenska þjóð.

Samkvæmt nýjustu skoðanakönnun Gallup þá er sjálfstæðisflokkurinn kominn með 33% fylgi, og framsóknarflokkurinn 13% fylgi. Það er því ekki langt að bíða þangað til að nýr botn næst á Íslandi í efnahagsmálum og vandræðum þeim tengdum.

Birt þann

Stjórnmálamenn sem eru til óþurftar í íslensku samfélagi

Ef að það er eitthvað sem ég er orðin þreyttur á Íslandi. Þá er það órökrétt andstaða við Evrópusambandið sem er að finna á Íslandi. Fyrir það fyrsta þá eru stefnuskrár flestra íslenskra stjórnmálaflokkar fullar af rusli og hugmyndum sem munu aldrei nokkurntíman ganga upp með núverandi skipulagi. Ég get fullyrt þetta með hliðsjón af sögunni á Íslandi síðustu 50 ár. Enda hafa stefnuskrár stjórnmálaflokka á Íslandi ekki breyst svo mikið á þessum tíma. Loforðin breytast bara í takt við andann í þjóðfélaginu, innihaldið er hinsvegar það sama og hefur ekkert breyst undanfarna áratugi. Íslendingar endurtaka sömu efnahagskreppuna á rúmlega 10 til 20 ára fresti að jafnaði. Skella öllu saman í höft næstu árin á eftir og vona það besta. Þetta hefur verið aðferðin á Íslandi undanfarin ár til þess að leysa efnahagskreppur. Vandamálið við þessa aðferð er að þetta er vond aðferð til þess að leysa efnahagskreppur. Sérstaklega vegna þeirrar staðreyndar að íslenska hagkerfið er byggt á efnahagsbólum sem endurtaka sig á nokkura ára fresti. Efnahagsbólur sem enda síðan í efnahagskreppu með tilheyrandi skuldavandræðum almennings og fyrirtækja á Íslandi.

Þetta er gömul saga og ný á Íslandi. Enda er eina leiðin á Íslandi til þess að halda jafnvægi í hagkerfinu að gera alla (eða sem næst því) gjaldþrota reglulega á Íslandi. Svipta fólk eignum sínum í gegnum skuldir sem ekki er hægt að borga upp. Þá annaðhvort með gífurlega háum vöxtum (Ísland 1970 – 1982), eða þá með verðtryggingu sem hækkar lán fólks á Íslandi upp í hið óendalega (Ísland 2008 – til dagsins í dag). Það er alveg ljóst að þetta verður endurtekið á Íslandi eftir rúmlega 30 ár ef engu verður breytt í efnahagsmálum íslendinga. Það er skelfilegt til þess að hugsa að íslendingar sætti sig við þetta, og telji að engu sé hægt að breyta í þessum málum. Ástæðan fyrir því er áróður óþarfa stjórnmálamanna, manna sem njóta þeirra hagsmuna að vera á undan öllum öðrum þegar ný kreppa skellur á Íslandi og koma sér og sýnum í skjól undan kreppunni, en láta síðan almenning blæða á sama tíma. Þessu verður að breyta á Íslandi, þar sem efnahagslegur óstöðugleiki er mjög dýr og hefur alltaf verið það.

Í Evrópu hafa menn fengið sig fullsaddan af svona ósögðuleika og vinna núna saman gegn þessum óstöðugleika. Það er hinsvegar þannig að þjóðir Evrópu vita margar hverjar fullvel að kreppur koma með regulegu tímabili og það er lítið hægt að gera varðandi þær. Hinsvegar hafa þjóðir Evrópu brugðist við með því að þétta efnahag sinn eins og hægt er, en það byggir auðvitað á trausti sem hefur brugðist í tilfelli Grikklands, svo einhver dæmi séu nefnd. Þessi aðferð Evrópuþjóðanna til þess að koma í veg fyrir óstöðugleika kallast í dag Evrópusambandið.

Árið 2009 sóttu íslendingar um aðild að Evrópusambandinu. Síðan þá hafa stjórnmálamenn á Íslandi verið að berjast gegn þessari aðildarumsókn með skipulögðum hætti. Sumir af þessum stjórnmálamönnum hafa gengið svo langt að reyna eyðileggja aðildarferlið með skipulögðum skemmdarverkum í stjórnsýslunni. Þessir stjórnmálamaður var ráðherra Vinstri Grænna, þangað til að hann var rekin fyrir að vera vanhæfur ráðherra með meiru. Þetta er svo sem ekkert einsdæmi. Þar sem ekki minna en tveir ráðherrar komu núna fram í dag og voru að boða áframhaldandi skemmdarverk á aðildarferli Íslands inn í Evrópusambandið. Annar þessara ráðherra gerir það undir því yfirskyni að búið verði að semja um aðild Íslands að Evrópusambandinu fyrir næstu kosningar, sem eru næst árið 2013 í Maí. Eitthvað sem má vera ljóst að mun ekki takast, enda stendur talsvert mikið útaf í viðræðunum vegna skemmdarverka ráðherra Vinstri Grænna. Hinn ráðherran, sem svo óheppilega vill til að fjármálaráðherra, landbúnaðarráðherra og eitthvað fleira ráðherra segir að það verði enginn afsláttur gefinn í viðræðum við Evrópusambandið. Á mannamáli þýðir þetta að Steingrímur J. ætlar sér að vera þverhaus og neita að samþykkja miðlunartillögur Evrópusambandsins. Ég reikna fastlega ekki með því að Steingrímur J. hafi mikinn áhuga á því að koma sjálfur með tillögur til þessa ð leysa þau vandamál sem upp munu koma í aðildarviðræðum Íslands og Evrópusambandsins.

Helstu skemmdarverk Vinstri Grænna er að neita að taka við IPA-styrkjum, sem eru ætlaðir til þess að styrkja stjórnsýsluna fyrir hugsanlega Evrópusambands aðild Íslands (í þessu tilfelli). Þetta er ekki bara skemmandi fyrir aðildarferlið í heild sinni, heldur hægir þetta einnig umtalsvert á því þar sem sú vinna sem hefði farið fram með þessum IPA-styrkjum tefst um óákveðin tíma í tilfelli stjórnsýslunar á Íslandi. Allt þetta hefur átt sinn þátt í því að aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins eru ekki lengra komnar en raun ber vitni. Síðan notar Steingrímur J. makrílveiðar íslendinga til þess að tefja aðildarviðræður Íslands og Evrópusambandsins ennþá frekar.

Stjórnarandstaðan á Alþingi er ennfremur að mestu leiti öll gegn Evrópusambandsaðild Íslands. Engar fastar ástæður eru gefnar fyrir þessari andstöðu, ekkert frekar en hjá Vinstri Grænum. Heldur virðist hérna vera á ferðinni sérhagsmunagæsla, sem er síðan skreytt með þjóðrembingslegum rjóma ofan á toppin til þess að fela allt ógeðið sem er þar fyrir neðan. Allt saman voðalega skítugt og það er almenningur á Íslandi sem borgar allan þann kostnað af því að standa fyrir utan Evrópusambandið. Hver kostnaðurinn er falin í efnahagslegum óstöðugleika eins og ég nefndi hérna að ofan.

Ég álít að þeir stjórnmálamenn sem eru á móti Evrópusambandsaðild Íslands séu til óþurftar á Alþingi íslendinga, og þeim beri að sýna dyrnar í næstu kosningum árið 2013. Enda má ljóst vera að almenningur á Íslandi mun ekkert græða á því að standa fyrir utan Evrópusambandið. Þrátt fyrir lofræður sviksamra stjórnmálamanna um annað á Íslandi. Enda er það svo að fullyrðingar andstæðinga Evrópusambandsins á Íslandi eru innihaldslaust þvaður og hafa alltaf verið það. Enda er það svo að þegar andstæðingar Evrópusambandsins eru beðnir um staðreyndir máli sínu til stuðnings. Þá hlaupast þeir undan svörum eins hratt og þeir mögulega geta, og sjást síðan ekki aftur fyrr en þeir eru öruggir um að getað komið með sömu röngu fullyrðinguna aftur um Evrópusambandið. Það er að mínu mati algert lágmark að þeir sem fullyrða eitthvað um Evrópusambandið sýni fólki þá kurteysi að sanna mál sitt með heimildum og staðreyndum. Annað er argasti dónaskapur við umræðuna og íslensku þjóðina, og á ekki að lýðast í umræðunni eins og hún gerir í dag.

Helstu efnahagsvandamál íslendinga, fyrir utan óstöðugleika eru háir vextir, verðtrygging og allt það vesen sem þetta veldur á efnahag almennings á Íslandi. Staðreyndin er mjög einföld að það er eingöngu með því aðhaldi sem fæst með aðild Íslands að Evrópusambandinu það sé hægt að fá fram stöðugleika í efnahagsmálum íslendinga. Þetta krefst ekki neinna fórna, eins og andstæðingar Evrópusambandsins á Íslandi halda fram. Þetta krefst hinsvegar þess að íslendingar sýni af sér þá ábyrgð sem fullvalda og sjálfstæðri þjóð sæmir. Hingað til hafa íslendingar ekki sýnt það af sér, og hafa borgað fyrir það í samræmi við hegðun sína. Stjórnmálamenn sem styðja slíkt eru til óþurftar eins og áður segir. Það er hinsvegar alltaf á ábyrgð þeirra sem kjósa að vísa þessu fólki á dyr og halda því frá ákvarðarnartöku á Íslandi.

Það má einnig segja mörg orð um ábyrgð íslenskra fjölmiðla á þessu ástandi sem er ríkjandi á Íslandi. Sérstaklega þegar fjölmiðlar ráða til sín fyrrverandi forsætisráðherra, Seðlabankastjóra og annars gjörspillta menn til þess að skrifa fréttir af afleiðingum sinna eigin ákvarðana nokkur ár þar á undan. Slíkt er auðvitað ekkert nema ógeðfelld lygastarfsemi undir merkjum fjölmiðils sem segir frá fréttum. Ég er hérna að tala um Morgunblaðið, eins og flest allir ættu að hafa áttað sig á núna. Slíkum fjölmiðlum ber auðvitað að refsa, og almenningur á Íslandi getur auðvitað gert það án mikilla vandamála. Annars slíkur fjölmiðill á Íslandi, en þó öllu minni er Útvarp Saga, sem hefur meðal annars það eina hlutverk virðist vera að breiða út lygaáróður um Evrópusambandið á Íslandi. og reynir þar með að tryggja áframhaldandi fáfræði íslensks almennings um Evrópusambandið á Íslandi, og koma þannig í veg fyrir aðild Íslands að Evrópusambandinu. Slíkt mundi auðvitað viðhalda efnahagslegum óstöðugleika á Íslandi um ókomin ár.

Hvernig sem á þetta er litið. Þá hengur þetta allt saman á einn eða annan hátt með þeim afleiðingum sem það þýðir fyrir almenning á Íslandi, sem sjálfur ber fyrst og fremst ábyrgð á þessu ástandi. Enda ræður almenningur á Íslandi stefnunni óbeint í gegnum kosningar til Alþingis og sveitarstjórna á 4 ára fresti.

Hvað mig varðar. Þá styttist í að ég flytji aftur til Danmerkur á ný, enda ætla ég ekki að taka áhættuna á efnahagslegum óstöðugleika og að það eyðileggi fjárhag minn um ókomna áratugi. Jafnvel þó svo að ég skuldi ekki neitt og eyði ekki neinu. Þá mundi ég engu að síður borga með einum og öðrum hætti. Ég sem einstaklingur sætti mig ekki við það, og því kýs ég að flytja til Danmerkur. Þar er efnahagurinn að minnsta kosti stöðugur og Danmörk er nú þegar aðili að Evrópusambandinu og hefur verið það síðan árið 1973.

Fréttir af stjórnmálamönnum sem eru til óþurftar á Íslandi. Fréttir eru fluttar af hinum siðlausa fjölmiðli Morgunblaðinu. Ásamt einni frétt af Rúv.

Koma óþurftarmáli út úr heiminum (Rúv.is)
Enginn afsláttur í ESB-viðræðum (mbl.is)
Ögmundur: ESB-viðræðum ljúki fyrir kosningar (mbl.is)

Birt þann

Útlendingahatur á Íslandi

Á Íslandi er mikið til af rasistum. Þessir rasistar eru alveg jafn slæmir og Bandarískir rasistar, eins og þeir sem hafa verið í fréttum á Íslandi undanfarnar vikur. Margir af þessum rasistum á Íslandi eru hinsvegar ekki illa skrifandi. Margt af þessu fólki er mjög vel menntað og vel skrifandi. Hérna er einn þeirra, og heitir hann Jón Valur Jensson, og er hann öfgatrúmaður þar að auki sem hatast út í réttindi kvenna, samkynheigðra og annara hópa í þjóðfélaginu. Þar á meðal útlendinga.

Þar sem ég býst við að Jón Valur fjarlægi greinina eftir að ég skrifa þessa færslu. Þá tók ég mynd af henni.


Mynd af bloggi Jóns Vals, tekin þann 07.02.2012 klukkan 18:57 UTC. Athugasemdir (sem Jón Valur ritskoðaði ekki) er hægt að skoða hérna við þessa bloggfærslu.

Hérna má sjá svart á hvítu það útlendingahatur sem Jón Valur Jensson stundar. Hann vill ekki að útlendingar flytji til Íslands. Í þessu tilfelli þá þekkir Jón Valur ekki til búesturéttar á Íslandi vegna EES samningins og EFTA aðildar Íslands. Heldur telur hann víst að hérna sé um atriði sem tengist landamærakerfinu Schengen (Schengen svæðið er hérna). Schengen hefur hinsvegar ekkert með búseturéttin að gera, eins og áður segir. Þetta vita hinsvegar ekki fáfróðir útlendingahatar eins og Jón Valur Jensson, enda hefur verið að kynna sér málið aldrei verið þeirra sterkasta hlið.

Þessi hópur fólks á Íslandi sem hagar sér svona er til skammar fyrir íslenska þjóð. Bæði á Íslandi og út á við. Enda er þetta eitthvað sem á ekki að sjást í siðum þjóðfélögum. Svona skoðanir eiga að vera litnar hornauga og illa liðnar af þeim sem setja þær fram. Enda er það svo að útlendingar auka og bæta menninguna á Íslandi og mannlífið. Eitthvað sem íslendingar þarfnast sárlega þessu síðustu ár.

Birt þann

Öfgamanni hleypt í útvarpsþáttin „Í bítið“ á Bylgjunni

Á Íslandi er mikið um öfgamenn, kristna íslenska talibana (afturhald úr myrkustu miðöldum) sem eru á móti allri framþróun á Íslandi. Gildir þá einu í hvaða breytingar er um að ræða. Í tilfelli Evrópusambandsins þá eru þessir íslensku öfgamenn mjög svo mikið á móti þeirri þróun sem yrði á Íslandi ef íslendingar ganga í Evrópusambandið. Þá sérstaklega á sviði mannréttinda, fjármála, gjaldmiðlamála og fleira í þeim dúr. Þetta fólk hefur þann sið leika alltaf fórnarlömb í allri umræðu. Í umræddu útvarpsviðtali á Bylgjunni þá talar Jón Valur um það að Evrópusambandið sé að nota núna 230 milljónir króna til kynningar á starfsemi sinni á Íslandi. Það sem Jón Valur nefnir ekki er sú staðreynd að andstæðingar Evrópusambands aðildar Íslands hafa í dag eytt allavegna rúmlega 1 milljarðri króna í beinharðan áróður og blekkingar varðandi Evrópusambandið nú þegar. Ennfremur sem að andstæðingar Evrópusambandsins reka tvö heil blöð á Íslandi sem eru eingöngu í baráttunni gegn Evrópusambandsaðild Íslands (Morgunblaðið og Bændablað Íslands), og fjármagnið sem fer í þann áróður hleypur á einhverjum tugum ef ekki hundruðum milljóna á hverju ári.

Þannig að þegar andstæðingar Evrópusambandsins á Íslandi þykjast fara halloka í umræðunni um Evrópusambandið vegna „áróðurs“ um starfsemi ESB og hvað það stendur fyrir. Þá er það ekkert nema bölvuð þvæla. Enda eru andstæðingar Evrópusambandsins á Íslandi vel fjáðir á milli handana. Enda margt sem kemur til, enda er hérna um ræða aðila sem hafa mikið fjármagn til umráða eftir áratuga einokun, spillingu sem nær jafnt til stjórnmála og viðskipta á Íslandi.

Fyrir þá sem vilja kynna sér málflutning manna frá hinum myrku miðöldum þá er hægt að lesa sjálfshól Jóns Vals hérna, og síðan er viðtalið við hann hérna á Vísir.is. Þess má geta að Jón Valur ritskoðar athugasemdir grimmt á blogginu sínu og hefur alltaf gert það.

Birt þann

Samfélagslegt ofríki minnihlutahópa á Íslandi

Á Íslandi ríkir samfélagslegt ofríki. Þetta samfélagslega ofríki lýsir sér þannig að innan íslenskt samfélags er hópur af fólki sem telur sig í fullum rétti til þess að stjórna því sem aðrir gera. Þá er ég ekki að tala um eitthvað lífshættulegt. Heldur er ég að tala um hluti sem ættu ekki að vera neitt vandamál, og eru ekkert vandamál nema í huga þeirra sem eiga sjálfir í vandamálum þetta frelsi.

Þetta frelsi er frelsi til þess að vera nakinn, frjálst og óháð. Alveg óháð því hvort að það er inn á skemmtistöðum eða hreinlega bara til þess að afla sér tekna. Þetta frelsi er búið að skerðast á Íslandi til muna síðustu árin, ásamt frelsinu til þess að sofa hjá fólki gegn greiðslu ef viðkomandi kýs að gera svo. Ástæða þess að þetta frelsi hefur verið skert eru fullyrðingar óvandaðra og siðlaus öfgafólks sem finnst nekt, kynlíf og allt sem henni tengist vera slæmt mál og ósiðlegt. Ástæðunar fyrir þessu eru jafn margar og viðkomandi einstaklingar eru margir. Allar hafa þær þó grunnlínu að byggja á því að nekt sé eitthvað sem á að fela, kynlíf þá ennþá frekar. Engin rök standa að baki kröfum þessara einstaklinga. Heldur er hérna á ferðinni eingöngu um tilfinningarök að ræða og fátt annað.

Til þess að réttlæta þessa afstöðu hafa viðkomandi einstaklingar notað glæpi í þeim tilangi til þess að réttlæta afstöðu sína. Þessa glæpi hefur þetta fólk til þess að valta yfir allar mótbárur með mjög svo skipulögðum hætti. Gildir þá einu að ekki standi steinn yfir steini í þeim fullyrðingum sem settar hafi verið fram af viðkomandi um þetta. Enda má ljóst vera að á meðan glæpir eru vandamál í þessu, þá réttlætir það ekki að þetta sé bannað vegna glæpanna. Eins og gert hefur verið á Íslandi að kröfu íslenska femininsta. Sem hafa staðið í þessari lygabaráttu undanfarin ár með þeim afleiðingum að íslendingar eru orðin jafn kynferðislega bæld þjóð, ásamt Norðmönnum og Svíum. Þar sem málflutningur af sömu gerð hefur komið fram undanfarna áratugi. Með sama árangri, og sömu vandamálum sem fylgja þessum bönnum. Enda verður grunnþörf mannsins ekki sigruð á svo einfaldan hátt.

Það er ekki nóg með að þetta fólk hafi komið sér fyrir í valdastöðum á Íslandi. Hvort sem er heldur á Alþingi íslendinga eða á sveitarstjórnarstiginu. Heldur er þetta fólk einnig búið að koma sér fyrir í fjölmiðlum á Íslandi. Þar sem það skrifar fréttir þess efnis að þetta sé ósiðlegt og eigi að banna. Tvíræðnar fréttir eru skrifaðar, með tvíræðnari titlum. Fréttatitill eins og þessi hérna sást á Rúv núna í kvöld „Ekkert sóðakvöld á Akureyri“. Þarna er gefið í skyn að naktar konur, og karlar séu eitthvað sóðalegt og þurfi því að fela kynkvöt sína eins og nekt.

Ég er hlynntur frelsi með ábyrgð. Sérstaklega þegar það kemur að hlutum sem eru okkur náttúrulegir. Kynkvötin og nekt er þar á meðal. Ég er ekki að segja að fólk eigi að fara ganga nakið niður götuna. Hinsvegar verður þjóðfélagið að sýna þeim virðingu sem kjósa að lifa samkvæmt öðrum viðmiðum en þeirra eigin. Þetta vantar gjörsamlega á Íslandi. Þar sem öfgamenn og konur fordæma alla þá sem ekki lifa samkvæmt þeirra eigin viðmiðum. Þetta öfgafólk fordæmir með látum alla aðra en sína eigin, og koma síðan fram með blekkingum og oft á tíðum lygum í umræðum um þetta málefni eins og önnur.

Ef að það verður alvöru bylting á Íslandi. Þá verður þetta fólk meðal þess sem verður fyrst að fara. Enda varir svona ofríki aldrei lengi í þjóðfélagi. Hvort sem það er íslenskt þjóðfélag eða önnur.

Fréttir af þessu.

Aflýsa Dirty Night (DV.is)
Dirty Night á Akureyri aflýst (Vísir.is)
Ekkert sóðakvöld á Akureyri (Rúv.is)

Birt þann

Rangfærslur um iðnaðarsalt

Það eru margar rangfærslunar sem núna eru settar fram í umræðunni um iðnaðarsaltið sem hefur verið notað í íslensk matvæli síðustu 13 ár (notkunin hófst árið 1999). Það er vissulega rétt að saltið sem slíkt er ekki vandamál. Heldur er vandamálið hérna þau aukaefni sem fylgja iðnaðarsaltinu. Magn þessara aukaefna er frá því að vera ekki neitt yfir í því að vera margfalt það magn sem leyfilegt er. Það er engin leið að vita fyrirfram hversu mikið magn þessara aukaefna er. Nema þá með því að prufa alla pokana í sendingunni. Geymsluaðferð iðnaðarsalts er ennfremur önnur að salts sem ætlað er til matvælaframleiðslu. Í slíkum geymslum er hætta á að mengun berist í saltið, kannski ekki í miklu magni en engu að síður til þess að valda vandræðum við endurtekið át á slíku salti í matvælum. Í iðnaðarfamleiðslu er þetta ekki vandamál, þar sem þessi aukaefni eru fjarlægð í seinni stigum framleiðsluferlisins áður en endanleg vara tilbúin fyrir neytandan.

Í iðnaðarsalti geta verið efni sem valda krabbameini, hormónavandræðum, efnaskiptavandræðum, ófrjósemi og fleira í þeim dúr. Hvenar og hversu alvarleg þessi áhrif verða koma kannski ekki í ljós fyrr en eftir 10 til 20 ár í viðbót, með tilheyrandi kostnaði fyrir íslenskt samfélag. Eitthvað af áhrifum af notkun þessa iðnaðarsalts eru væntanlega komin fram nú þegar. Þó svo að ég geti ekki sagt til um hvað það er. Slíkt er lækna að finna út með viðeigandi rannsóknum.

Viðhorf eins og þau sem Vígdís Hauksdóttir hefur uppi um að þetta mál sé notað til þess að tala niður íslenska framleiðslu eru ennfremur til skammar. Staðreyndin er sú að þegar þetta fréttist almennilega erlendis. Þá verður skaðinn af því mikill og mun vara til lengri tíma. Enda er ljóst að matvælaútflutningur íslendinga mun verða tortryggður eftir þetta mál kom upp. Enda er matvælaeftirlit ekkert grín í Evrópu. Þar er það full alvara og tekið föstum tökum á lögbrjótum.

Það eina rétta fyrir þau fyrirtæki sem hafa notað þetta salt í matvælaframleiðslu er að innkalla allar þær vörur sem voru framleiddar með þessu iðnaðarsalti.

Birt þann

Heimssýn stefnir á lokun Íslands frá umheiminum

Einangrunar og einokunarsamtökin Heimssýn stefna leynt að því að loka Íslandi. Takist þeim á annað borð að ljúga nægjanlega miklu að íslensku þjóðinni svo að hún hafni aðil Íslands að Evrópusambandinu. Mundi þessi lokun fara þannig fram að öllum ferðamönnum yrði bannað að koma til Íslands, nema þá kannski tvær vikur yfir sumarið eftir mikila skriffinsku, leyfisgjöld og ásamt því að þeir ferðist með ríkisvottuðum leiðsögumönnum og öryggisvörðum. Ennfremur yrði lögð sú kvöð á ferðmenn að þeir muni hvorki fá að taka myndir eða farsíma með sér til Íslands.

Ennfremur sem að íslendingum verður bannað að ferðast til útlanda nema að undangengu samþykki sérstakrar nefndar sem starfar eingöngu þann mánuð sem að annan þess mánaðar ber upp á Þriðjudegi, þá eingöngu frá klukkan 13:00 til 14:30. Ásamt því að fólk þarf að framvísa gildri ástæðu þess að þarf að komast til útlanda. Svo sem heimsókn til ættingja erlendis vegna merkari atburða, svo sem giftinga, ferminga, skírna og annara slíkra hluta. Gjaldeyrir verður skammtaður við 135.000 kr. Komudagur er ennfremur skilyrði fyrir ferðalögum erlendis. Ef viðkomandi skilar sér ekki, eiga ættingjar viðkomandi á hættu að lenda í fangelsi og sæta sektum, ásamt því að eignir þeirra verða gerðar uppteknar til ríkissjóðs.

Í kjölfarið á þessu. Þá verður allur innflutningur til Íslands bannaður. Nema lyf, olía, kol, bensín og kol. Allt annað verður bannað eða háð innflutningsleyfum frá innflutningsráði Alþingins. Sem starfar eingöngu frá klukkan 14:00 til 15:30 á Þriðjudögum og Fimmtudögum. Fyrir innflutningin þarf að greiða gjöld, leyfisgjöld, umsýslugjöld, skatta, framvísa leyfi frá tollinum og vera með innflutnings-skírteyni frá Fjármálaráðherra sem er vottað af Dómsmálaráðherra og skírteyna-nefnd Alþingis. Ásamt því að vera stimplað frá Innflutningsvottun Íslands, sá stimpill kostar ekki nema 300.000 kr í hvert skipti sem þarf að flytja eitthvað inn. Fyrirtæki í eigu sjálfstæðisflokksmanna og framsóknarmanna eru undanþegin þessum reglum og gjöldum. Svo lengi sem þau eru ekki að flytja inn til þess að selja á Íslandi, og eru eingöngu að flytja inn fyrir félagsmenn sína.

Internetið er samskipti við útlönd og því var lokað á það. Móttaka á erlendum sjónvarpsstöðvum er einnig gerð ólögleg. Alveg óháð því hvort að þær eru áskriftarstöðvar eða ekki. Móttaka á erlendum útvarpsrásum er einnig ólögleg. Móttaka á erlendum sjónvarpsrásum varðar fangelsisvistun og sekt.

Gjört af einvaldi Íslands árið 2023, Davíð Oddssyni.
Gjört af Dómsmálaráðherra Íslands árið 2023, Ásmundi Einari Daðassyni.
Gjört af Fjármálaráðherra Íslands árið 2023, Sigmundi Davíð Gunnlaugssyni.
Gjört af Forsætisráðherra Íslands árið 2023, Björn Bjarnarsson.

Fréttir frá framtíðinni – Skráð 08:15 UTC af höfundi þessar síðu árið 2012.

Birt þann

Kristján L. Möller segi af sér þingmennsku án tafar

Þingmaður Samfylkingar að nafni Kristján L. Möller á að segja af sér þingmennsku án tafar fyrir gjörsamlega siðlausa hegðun sína núna fyrr í kvöld. Þessi siðlausa hegðun hans náðist á mynd og það er nákvæmlega ekkert sem afsakar hana. Sem kjósandi á Íslandi. Þá krefjst ég þess að Kristján L. Möller segi af sér þingmennsku án tafar. Enda er manninum ekki stætt að sitja á Alþingi eftir hegðun hans í garð blaðamanns DV núna fyrr í kvöld. Þessi skoðun mín gildir ekkert bara um umræddan þingmann. Þeir þingmenn sem haga sér svona eða verra eiga skilyrðislaust að segja af sér eða verða reknir af þingflokki sínum af Alþingi íslendinga. Enda eru þeir óhæfir til þeirra starfa sem þeir voru kosnir til.

Frétt DV.

Vanstilltur þingmaður veittist að blaðamanni

Birt þann

Kristnir menn ráðast gegn frelsinu á Íslandi

Á Íslandi er trúfrelsi samkvæmt stjórnarskrá Íslands. Þó er það engu að síður þannig að Lútertrúar-kirkja kristinna manna nýtur sérstakrar verndar íslenska ríkisins. Ennfremur sem að hin lúterskra-kirkja kristinna manna á Íslandi fær hátt í 5 milljarða króna árlega í að stunda áróður um kristina trú bara á Íslandi. Þetta er fyrir utan laun presta sem íslenska ríkið borgar og án rekstur grafreita (kirkjugarða). Fyrir nokkrum árum þá fóru þau gjöld sem eru innheimt af trúlausum sem standa utan löggiltra trúfélaga beint til Háskóla Íslands. Í staðin fer gjaldið til ríkisins og þaðan til ríkiskirkjunnar á Íslandi.

Það er ennfremur fullkomnlega óeðlilegt að starfsmenn íslenska ríkisins skuli ráðast gegn tjáningarfrelsi almennings á Íslandi eins og gert hefur verið undanfarna mánuði og ár. Enda er það þannig að einstaklingar hafa ekki heimild til þess að ráðast gegn frelsi annara. Hvort sem það er á orði eða í verki. Slíkt er og hefur alltaf verið andstætt lögum á Íslandi. Það er einnig staðreynd að trúmenn hverskonar hafa einnig staðið í áróðursherferðum gegn trúleysingum og samtökum þeirra á Íslandi (þ.e Vantrú, Siðmennt og fleiri). Í þetta hefur Háskóli Íslands verið notaður, ásamt fjölmiðlinum Morgunblaðinu. Sem hefur birt einhliða greinar gegn Vantrú og síðan neitað að birta svargreinar í andstöðu við gildandi fjölmiðlalög á Íslandi. Enda er það þannig að í sjálfstæðisflokknum er mikill fjöldi guðshræddra manna sem víla ekki fyrir sér að stoppa og troða ofan á öllum öðrum ef það þjóðnar hagsmunum þeirra. Samstarf ríkiskirkjunar við fólk innan sjálfstæðisflokksins ætti því ekki að koma á óvart. Framsóknarflokkurinn er hækja þarna eins og annarstaðar. Enda þurfa ríkiskirkjan og sjálfstæðisflokkurinn einhvern til þess að standa á þegar þarf.

Kristnir menn á Íslandi eru á móti frelsinu eins og trúarmenn annarstaðar. Það gildir einu hvað trúarbrögðin eru kölluð. Allstaðar eru menn sem standa að þeim á móti frelsinu og samvinnu þjóðanna. Þetta er allstaðar svipað, gildir einu hvar er borið niður. Allstaðar eru trúmenn og fólk sem er tengt þeim á móti framförum, frelsi og lífsgæðum. Þess í stað vill það stunda 2000 ára úrelta möntru um heiminn sem er jafn heimskuleg og að hoppa fram af björgum á góðum sumardegi.

Það yrði mikil framför ef að mannkynið mundi losa sig endanlega við trúarbrögð. Enda eru þau akkerishæll íslendinga sem og annara jarðarbúa.

Birt þann

Af orðum andstæðinga ESB á Íslandi

Hérna er dæmi um orð sem andstæðingar ESB á Íslandi létu falla í minn garð núna í dag. Þetta segir í raun allt sem segja þarf um það hvernig fólk er á bak við ESB andstöðuna á Íslandi.

Hérna er ég kenndur við margt ógeðfellt. Ég ætti í raun að kæra þetta umsvifalaust til lögreglunar. Hinsvegar er það stór spurning hvort að slíkt borgi sig fyrir mig. Þar sem þetta yrði í raun aldrei meira en bara meiðyrðamál, og ég þarf að bera kostnaðin af slíkum málum sjálfur. Eitthvað sem ég hef ekki efni á. Hvorki í tíma eða peningum.

Smellið á myndinar til þess að fá fram fulla stærð.

Hérna eru fleiri ummæli sem falla í minn garð. Minna ógeðfelld, en ansi vafasöm engu að síður. Öll þessi ummæli féllu hérna, og hafa ekki ennþá verið fjarlægð af eiganda þessa bloggs sem er Páll Vilhjálmsson.