Íslendingar, sérstaklega Íslensk stjórnvöld virðast vera bundin af draugum fortíðar. Hvort sem um er að ræða draug Sambandsins (SÍS) eða helmingaskiptastjórnmálanna (sem eru ennþá við lýði í dag). Allt þetta leggst á Íslendinga eins og mara. Veldur því að almenningur á Íslandi þarf að borga meira heldur en nágrannar þeirra á norðurlöndunum og evrópu, bæði í vexti, matarverð og fleiri nauðsynlega hluti.
Þetta spilar einnig sinn þátt í því hruni sem átti sér stað á Íslandi síðasta haust. Hrun bankana var nefnilega engin tilviljun og hafði verið lengi yfirvofandi. Helmingaskiptareglan sem varð til þegar SÍS var uppá sitt besta spilar nefnilega sinn þátt í þessu hruni, ofan á þetta er einnig sú staðreynd að sú hagfræði sem rekin hefur verið á Íslandi á meira skylt við kúreka heldur en alvöru hagstjórn. Í raun má segja að Íslendingar hafi lifað undir kúrekahagfræði síðustu 17 ár, þessi gerð af hagfræði var innleidd þegar Sjálfstæðisflokkurinn tók við völdum. Það nefnilega leiddi af sér að ný-frjálshyggjan komst til valda hérna á landi, sem aftur leiddi af sér umrædda kúrekahagfræði sem hefur sett allt saman í rúst hérna á landi núna.
Kúrekahagfræðin, í bland við stjórnleysi ný-frjálshyggjur lagði þann veg sem Íslenska þjóðin fór fram af núna. Þetta var þó ekki framkvæmt hjálparlaust. Þar sem að þeir sem stóðu á bak við innleiðingu ný-frjálshyggjuna hérna á landi notuðu óverðskuldað þjóðarstolt Íslendinga til þess að hjálpa sér í að ná markmiðum sínum. Markmið ný-frjálshyggjunnar var nokkuð einfalt í sjálfu sér, að búa til þjóðfélag sem gengur meira og minna útá Bandaríska hugsjón og einnig að búa til þjóðfélag sem byggir á félagslegum Darwinsima (hinir hæfustu lifa af). Það má í raun segja að þetta hafi tekst að hluta til hérna á landi, í stað þess að Íslenskt þjóðfélag þróast sem þjóðfélag sem væri nærri því laust við glæpi, græðgi og önnur vandamál þá núna er Íslenskt þjóðfélag núna í þeim sporum að öll þessi vandamál eru til staðar með hrikalegum afleiðingum. Staðreyndin er mjög einföld, Íslendingar eru innan við 350.000 og helmingi stærri þjóðfélög útí Evrópu einfaldlega þjást ekki af þeim vandamálum sem eru í gangi hérna á landi, allavegana ekki af þeirri stærðargráðu sem er raunin hérna á landi.
Staðan í dag er orðin mjög alvarleg, eitt er víst að Íslenska þjóðin verður að gera upp við sig hvort að hún vill lifa undir þjóðskipulagi sem gengur útá það að misvitrir stjórnmálamenn geti fellt lífsgæði þess með einu pennastriki og án allrar ábyrgðar, eða þá að það lifi í evrópskuþjóðfélagi þar sem stjórnmálamenn bera ábyrgð á sínum gjörðum og þeirra hlutverk sé að efnahagur landsins og líf borgaranna sé tryggt og stöðugt.
Íslendingar verða einnig að gera upp við sig hvort að þeir vilji lifa við efnahag sem sveiflast upp og niður á milli ára, eða við efnahagslíf sem er stöðugt. Sérstaklega þar sem að sá ör-gjaldmiðill sem við notum núna er orðin verðlaus erlendis og innanlands er veriðmæti krónunnar einnig orðið mjög lítið vegna aukinnar verðbólgu. Það er einföld staðreynd að Íslendingar hafa verið að lifa í heimi blekkingar, heimi þar sem fólkinu í landinu hefur verið talin trú um að krónan sé góður og gildur gjaldmiðill sem sé hægt að nota við hvaða efnahagsaðstæður sem koma upp hérna á landi. Ef núverandi kreppa ætti að kenna okkur eitthvað, þá er augljóst að krónan er hvorki góð fyrir fólkið í landinu, fyrirtækin, í raun er krónan Íslendingum hindrun. Það er einnig annað sem er Íslendingum hindrun, en það er skoðun fólks til ESB. Skoðun Íslendinga til ESB hefur verið mótuð af ný-frjálshyggju fólkinu sem stjórnar ennþá hérna á landi, einnig hefur skoðun Íslendinga til ESB verið mótuð af þeim sem innleiddu kúrkekahagfræðina hingað til lands. Það þarf ekki að eyða miklum orðum í þá staðreynd að þeir sem vilja Íslenskt þjóðfélag sem bandaríkast eru á móti ESB. Þessi andstaða er ekki nein tilviljun, með því að hafa Íslenskt þjóðfélag sem bandaríkast og sem eftirlitlausast þá geta þessir menn og talsmenn þeirra tryggt að þeir geti grætt á því ástandi sem ríkir hérna á landi, með einum eða öðrum hætti. Á sama tíma mun almenningi á Íslandi blæða, alveg eins og almenningi á Íslandi blæðir út núna vegna hárra vaxta, verðbólgu og verðtryggingar.
Eina leiðin útúr þeim vítahring sem Íslendingar eru búnir að koma sér er umsókn til ESB um inngöngu Íslands í ESB. Að öðrum kosti þá munum við endurtaka þessa kreppu eftir 20 til 30 ár, jafnvel styttri tíma. Það er nefnilega staðreynd að í heimi sem er stöðugt að minnka þá virkar ekki sú hugmyndafræði að standa einn og yfirgefin eins og Íslendingar gera í dag. Slíkt hugmyndafræði getur aðeins unnið gegn okkur, ekki með okkur.
Innganga Íslands í EES á sínum tíma var gott framfaraskref, enda gaf það Íslendingum góðan tíma til þess að koma sér útúr þeirri einangrun sem þeir höfðu lifað við fyrir tíma EES. Núna ber að stíga skrefið til fulls og sækja um aðild að ESB eins og ég hef áður nefnt.
Það er alveg augljóst að Íslenska þjóðin getur ekki lifað við þær aðstæður sem hérna ríkja. Það er einnig raunveruleg hætta á því að það bresti á landflótti frá Íslandi. Ungt fólk mun einfaldlega forða sér frá Íslandi þegar því verður ljóst að það mun ekki getað keypt hús yfir höfðið án þess að skuldsetja sig um alla framtíð. Ólíkt því sem gerist í Evrópu, þar sem fólk getur tekið lán fyrir húsi til 30 ára og verið öruggt að eftir 30 ár þá á viðkomandi húsið sem það hefur verið að borga af. Í Evrópu þá er fólk nefnilega öruggt um það að lánin lækka við hverja afborgun, ólíkt því sem gerist hérna á landi, þar sem lánin hækka við hverja afborgun (vegna verðbólgu).
Íslendingar eiga mun betur skilið en þá stöðu sem er komin upp í dag. Að mínu áliti þá á Íslenska þjóðin krefjast þess að ríkisstjórnin sækji um aðild að ESB strax eftir áramót.
Fyrir þá sem eru að hafa áhyggjur af fisknum í sjónum, þá ætla ég að benda því fólki á að almenningur hefur í raun aldrei átt fiskinn í sjónum. Fiskurinn í sjónum var einkavæddur, eins og svo margt annað hérna á landi. Einkavæðing fisksins var bara þannig sett upp að enginn tók eftir því að það gerðist. Ef fólk er að hafa áhyggjur af því að útlendingar eigi eftir að veiða hérna við land, þá er slíkt óþarfi, þar sem Íslensk fiskiskip hafa eingöngu veiðireynslu hérna við land síðustu 30 árin. Eini sameiginlegi kvótinn sem Íslensk fiskiskip munu fá væri vegna flökkustofna sem veiðast hérna við land. Það mundi koma í staðinn fyrir samninga um kvóta úr þessum stofnum. Í stuttu máli, lítil eða engin breyting á fiskveiði málum hérna á landi.
Varðandi landbúnað, þá er vert að benda á þá staðreynd að Íslenskir bændur mundu fá sérstaka styrki (pr býli) vegna norðlægrar stöðu búskaparins.
Margir benda á að ESB sé gallað og allt það. Ég aftur á móti bendi á þá staðreynd að við munum ekki komast að því hverjir gallar og kostir ESB eru fyrr en við setjumst niður og semjum við ESB um inngöngu samning sem hentar Íslensku þjóðinni. Þangað til eru þetta allt saman ágiskanir útí loftið sem hafa afskaplega lítið gildi, sama gildir um hræðsluáróðurinn. Í raun er þetta ekkert nema hræðsluáróður útí loftið sem hefur ekkert að segja.
Íslenska þjóðin þarf að manna sig upp og krefjast þess að við gögnum að samningaborðinu við ESB til þess að fá á hreint hvað er í pottinum fyrir okkur og hvað ekki.
Góðar stundir.
