Þegar samfélagið skiptir ekki máli

Golf málið í Reykjavík sýnir og sannar að samfélagið skiptir sjálfstæðisflokkinn ekki neinu máli. Gildir einu þó svo að skrifað hafi verið undir samninga árið 2006 eða fyrr um þennan golfvöll. Þessa samninga átti einfaldlega að rifta án tafar vegna breyttra aðstæðna hjá Reykjavíkurborg.

Það er vel hægt að nota þessar 230 milljónir í annað en golfvöll sem er í dag styrktur af sveitarfélaginu Reykjavík og skattborgrunum þar. Þessa peninga er hægt að nota til þess að hækka framfærsluna, styrkja skólana og æskulýðsstarf í Reykjavík og fleiri slík verkefni.

Golfmenn eru ekki svo fátækir að þeir geti ekki borgað undir sjálfan sig nýjan golfvöll á Íslandi. Enda er golf ekki ódýr íþrótt hérna á landi, frekar en erlendis.

Þegar samfélagið skiptir stjórnmálamenn ekki máli, þá koma upp svona mál eins og eins og það sem núna er fjallað um í tengslum við umræddan golfvöll í Reykjavík. Golfmálið er afleiðing stjórnmálamanna sem eru ekki í neinu sambandi við raunveruleikan á Íslandi, og eru ennfremur að því virðist spilltir og óhæfir sem embættismenn sem eiga að þjóna hagsmunum almennings fyrst og fremst. Það er ekki hlutverk stjórnmálamanna að þjóna einkafyrirtækjum eins og gert hefur verið á Íslandi undanfarin áratug eða svo.

Þaggað niður í fréttaflutningi Rúv af óeðlilegum fasteignaviðskiptum

Ég sá kvöld afsökunarbeiðni fréttastofu Rúv á fréttaflutningi varðandi óeðlileg fasteignaviðskipti á eignum tengdum Landsbankans. Það sem vakti athygli mína er sú staðreynd að fréttin virðist í aðalatriðum vera rétt, og ekkert bendir til þess að rangt hafi verið farið með efnislega í sjálfri fréttinni. Þeir sem mótmæltu þessari frétt, virðast ekki að neinu leiti hafa komið fram með gögn opinberlega sem afsanna þessa frétt Rúv. Það er því áhugavert að fréttastofa Rúv skuli hafa beðist afsökunar á frétt sem virðist vera að öllu leiti rétt, og ekki hafa verið færðar sönnur á neitt annað svo að ég sjái til.

Þessar staðreyndir leiða því af sér eftirtalda spurningu. Uppá hvaða handleggi var snúið til þess að þagga niður í viðkomandi fréttamanni, og afhverju var snúið uppá fréttastofu Rúv með þessum hætti sem virðist vera raunin. Það er þeirra sem sitja undir svona ásökun að koma með efnislega hluti máli sínu til sönnunar, ellegar getur þetta fólk leitað réttar síns fyrir dómstólum á Íslandi.

Spilltir þingmenn á Íslandi

Það er augljóst að íslendingar þurfa að krefjast þess að þingmenn, eða aðrir sem eru í ábyrgðarstöðum hjá íslenska ríkinu eigi að víkja úr stöðum sínum og eiga að sæta rannsókn lögreglu íslands ef þeir eru grunaðir um spillingu, eða önnur brot í starfi.

Það er ennfremur ljóst að stjórnmálaflokkanir á Alþingi eiga að víkja þeim alþingismönnum af Alþingi sem eru grunaðir um spillingu, og svipta viðkomandi þingmenn þinghelgi svo hægt sé að rannsaka viðkomandi þingmann sem er grunaður um spillingu ef þeim er ekki vikið af Alþingi á sama tíma.

Ef það á að halda þjóðfélaginu heiðarlegu er nauðsynlegt að halda einnig Alþingi og stjórnsýslunni heiðarlegri á Íslandi.

Hvernig skal fela peninga

Hérna er smá lýsing úr bók njósnara, þar sem hann fjallar meðal annars um það hvernig best sé að fela ill fengin gróða og annað slíkt. Þetta er ekki ólíkt því sem bankamennirnir og „útrásarvíkinannir“ hafa verið að gera undanfarin ár.

Hérna er afrit af þessum texta sem vekur hvað mesta athygli mína. Þar sem augljóst er að þeir glæpamenn sem hérna ræðir um á Íslandi fela peningana sína afskaplega illa, og eru í raun löngu búnir að koma upp um sig. Hinsvegar er getuleysi Sérstaks Saksóknarna slíkt að þessir menn komast upp með þessa feluleiki sína.

The cardinal rule is to assume that if an investigation has been launched against you, your credit cards and major purchases (homes, cars, boats) will be subject to scrutiny. This poses a dual threat. If they can’t nail you for selling information then perhaps the IRS can nail you for income tax evasion. The Rick Ames case provides the best example of poorly hidden money. The huge expense of his home, Jaguar, credit card balances and lifestyle on a bureaucrat’s salary was a dead giveaway. If you do not move to Rio or can present proof of a large inheritance you had better not alter your lifestyle. So if money is your main motivation, understand up front you may not be able to spend it for some time to come without great risk. This is important as we usually accumulate money for what we can buy—a better home, a better car, nice vacations.

Okay, you say, I cannot live high on the hog or open a Swiss bank account. What’s the best alternative? It depends on the amount—and the security service that will hunt you. If you sold some commercial software programs for $50,000, it might be safe to spend the cash slowly over a couple of years. If you sold secret U.S. Government data for a million dollars, take very little cash and try to wash it through an offshore business deal in a Grand Cayman or BVI bank with a secret account. Do not keep documents about this account anywhere near you. Such an account may not be safe from FBI scrutiny, but at least the bank will not provide evidence against you in court.

Nánari lýsingar af svona brögðum er að finna hérna.

Óheiðarleiki íslensku þjóðarinnar

Það virðist sem að íslendingar séu orðnir upp til hópa óheiðarlegir og líti svo á að slík hegðun sé allt í lagi. Enda er það orðin mín skoðun að höfnun íslendinga á því að borga Icesave sé ekkert nema óheiðarleikinn í verki. Þar gildir þá einu hvernig þetta mál kom til, skaði þjóðarinnar af bankahruninu er nefnilega mun stærri en Icesave.

Það er ennfremur hræðilegt til þess að hugsa að íslendingar styðji þá skoðun að vilja ræna almenning, sveitarfélög og góðgerðarfélög (sem þó fá minnst útúr þessari endurgreiðslu vegna Icesave) með því að neita að borga þessar skuldir sem íslendingar stofnuðu til með því að samþykkja ábyrgðir Landsbankans þegar Icesave var fyrst stofnað á sínum tíma.

Það er því ekki nota von að nágrannaþjóðirnar hafi litla trú á íslendingum um þessar mundir. Íslendingar hafa sýnt það og sannað að þeim er almennt ekki treystandi þegar það kemur að því að standa við skuldbindingar sínar eins og siðuð þjóð. Á meðan svo er, þá munu nágrannaþjóðirnar eingöngu taka mark á því sem íslendingar gera, ekki því sem þeir segja.

Það er ennfremur ljóst að á meðan svo er, þá geta íslendingar eingöngu sjálfum sér um kennt og ekki neinum öðrum.

Íslenska þjóðin vill ekki borga skuldir sínar

Það er hreint ótrúlegt að fylgjast með hegðun íslendinga margra þessa dagana. Enda haga margir íslendingar sér eins og hreinræktuð sveitafífl þessa dagana og virðast hreinlega ekki hugsa neitt útí framtíðinna, orðsporið eða traustið. Margt fólk lætur eins og þessir hlutir séu einfaldlega ekki til. Til þess að toppa bjánaskapinn þá kemur einnig fram í skoðanakönnunum að þjóðin vill aftur spillingarflokkana til valda á Íslandi, enda er víst sjálfstæðisflokkurinn aftur kominn með mest fylgi aftur á Íslandi. Þetta er sami stjórnmálaflokkur og íslendingar komu út með mótmælum í fyrr á þessu sama ári.

Það er augljóst að sagan mun ekki fara fögrum orðum um þetta fólk, sagan mun fara ennþá verri orðum um þá stjórnmálaflokka sem komu að hruninu á Íslandi og gerðu ekkert til þess að leiðrétta mistök sín eða hjálpa til við endurreisn landsins, orðsporsins og traustsins á Íslandi og íslendingum.

Til að toppa skömm íslendinga, þá hefur 70% þjóðarinnar ákveðið að gerast þjófar og styðja útrásarvíkingana með því að neita að borga Icesave (samkvæmt könnunum). Núna hafa rúmlega 49.000 íslendingar skrifað undir sérstakan lista þar sem krafist er þjóðaratkvæðis um Icesave málið. Það er augljóst að ef Icesave yrði fellt í þjóðaratkvæði þá mundi það litla orðspor og traust sem íslendingar hafa í dag hverfa endanlega, og það er ljóst að það mun taka mörg ár fyrir íslensku þjóðina að vinna sér aftur inn traust og orðspor erlendis eftir slíkar yfirlýsingar sem felast í slíkri þjóðaratkvæðagreiðslu.

Íslendingar væru einnig að staðfesta stuðning sinn við spillta stjórnmálaflokka og þá einstaklinga sem settu allt á hausinn hérna á Íslandi í skjóli þessara spilltu stjórnmálaflokka sem um ræðir. Ég er auðvitað að tala um sjálfstæðisflokkinn og framsóknarflokkinn, en þeir stjórnmálaflokkar sátu og lögðu grunnin að hruninu með endalausum greiðum og reddningum til einkavina sinna, eins og augljóst er orðið eftir að þessir stjórnmálaflokkar fóru frá völdum.

Íslendingar tala mikið um að vera á móti spillingunni og útrásarvíkingunum, því miður virðist þessi andstaða við spillingunni aðeins vera í orði, en ekki á borði.

Gömul brögð sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins

Sú aðferð sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins að væla um einhver gögn sem líklegast skipta ekki neinu máli varðandi Icesave málið sjálft er gamalt bragð. Þetta bragð var nefnilega notað í Júlí síðasta sumar þegar ESB umsóknin var til umræðu.

Þá var nákvæmlega sama bragð notað til þess að tefja umræðuna um aðildarumsóknina að ESB. Alveg eins og núna eru þessir flokkar að tefja umræðuna um Icesave málið á Alþingi. Sú tilraun mistókst, alveg eins og þessi tilraun sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins til þess að tefja Icesave málið mun mistakast núna.

Það verður hinsvegar að segja að Icesave málið er hvorki sjálfstæðisflokknum eða framsóknarflokknum til framdráttar. Enda hefur þetta mál sýnt það, og sannað að þessir flokkar hafa engan áhuga á málefninu, heldur aðeins til þess að ná völdum á Íslandi og koma í veg fyrir rannsókn á hruninu sem varð á Íslandi árið 2008. Hversvegna hreyfingin tekur þátt í þessum skrípaleik veit ég ekki, en augljóst má vera að gömlu stjórnarflokkanir hafa líklega boðið hreyfingunni eitthvað í staðinn fyrir andstöðuna við Icesave.

Fall sjálfstæðisflokksins

Dagurinn í dag er dagur sem ég hélt að kæmi aldrei nokkurntímann á Íslandi. Dagurinn sem sjálfstæðisflokkurinn félli. Ég hreinlega bjóst aldrei við því að þetta mundi gerast vegna þess að íslendingar eru snillingar í að hunsa það sem fer illa með þá og halda áfram að styðja þá sem fara verst með þá, eins og valdaseta sjálfstæðisflokksins hefur sannað í gengum áratugina hérna á Íslandi.

Dagurinn í dag er hinsvegar merkilegur. Þar sem þetta er fyrsti dagurinn þar sem sjálfstæðisflokkurinn hrynur til grunna, hversu langan tíma hrunið á eftir að taka er hinsvegar óljóst sem stendur. Það er hinsvegar orðið ljóst að sjálfstæðisflokkurinn er að hrynja til grunna þessa stundina.

Ástæðan fyrir þessu er auðvitað sú staðreynd að sjálfstæðisflokkurinn hvorki gerði yfirbót eða bætti ráð sitt eftir efnahagshrunið, og þegar svona mikill fúi er kominn í stjórnmálaflokka þá hrynja þeir ævinlega til grunna. Sjálfstæðisflokkurinn hefur einnig ekki gert neitt til þess að uppræta spillingu innan síns eigin flokks, og það hefur hraðað þessu ferli margfalt eftir efnahagshrunið á Íslandi. Það verður þó að segjast að ég mun ekki saka sjálfstæðisflokksins í íslenskum stjórnmálum.

Hvort að framsóknarflokkurinn lifi af fall sjálfstæðisflokksins verður bara að koma í ljós. Framsóknarflokkurinn gæti lifað af, en hann gæti einnig ekki lifað af. Sjáum til hvað setur.

Leyniverð á rafmangi til stóriðju og annara verkefni á ekki að líðast

Það er alveg ljóst að leynd yfir rafmagnsverði í hversskonar verkefni sem ríkið kemur að ásamt einkahlutafélögum er gjörsamlega óþolandi. Það er alveg ljóst að í skjóli svona leyndar er hægt að arðræna almenning og skella tapi á hann í þessu skjóli.

Vegna þessa þessa þá hvet ég Katrínu Júlíusdóttur Iðnaðarráðherra til þess að krefjast þess að leynd af raforkuverði til stóriðju verði afnumin sem fyrst. Annað er einfaldlega ekki hægt að gera, enda er óheiðarlegt gangvart þjóðinni að halda þessu verði leyndu. Það er einnfremur ljóst af minni hálfu að ég vorkenni stórfyrirtækjum og auðjöfrum nákvæmlega ekki neitt.

Ég er félagi í Samfylkingunni.

Blogg Láru Hönnu um þetta mál.

Ógeðfelldur málflutningur ráðherra

Pólitískir hagsmunir InDefence

Á bak við InDefence liggja gífurlega miklir pólitískir hagsmunir. Þetta eru ekki pólitískir hagsmunir hverra sem er, heldur er hérna um að ræða mikla pólitíska hagsmuni núverandi formanns framsóknarflokksins og fólks sem tengist honum. Ásamt því að vera lauslega tengdir hagsmunum sjálfstæðisflokksins, jafnvel þó svo að það fari leynt og það sé ekki auglýst, enda kæmi slíkt InDefence hópnum afskaplega illa.

Um Icesave málið þarf ekki að eyða mörgum orðum, ábyrgðin liggur fyrir og hefur alltaf legið fyrir. Alveg eins og ábyrgð íslenska ríkisins á útibúum Glitnis í Noregi og víðar á Norðurlöndunum. Munurinn þar er þó að eignir dugðu alveg fyrir innistæðum þar og búið er að gera þau útibú upp, sem er ólíkt þeirri stöðu sem Icesave málið er í dag. Þetta þegir InDefnce hópurinn um, enda hentar það þeim ekki að fjalla um þau útibú og benda á samanburði á þeim málum og útibúum Landsbankans í Bretlandi og Hollandi.

indefence-framsokn-sigurros
Núverandi formaður framsóknarflokksins og Sigur Rós í Bretlandi haustið 2008, eða vor 2009. Höfundur myndar er óþekktur.

Núna hefur InDefence hafið herferð til þess að koma í veg fyrir framgang Icesave frumvarpsins um breytingar á Icesave lögunum frá því í sumar er eingöngu hönnuð til eins. Að fella ríkisstjórn Íslands í þeim tilgangi að koma stjórnmálaflokkunum framsóknarflokknum og sjálfstæðisflokknum aftur til valda, svona áður en rannsóknir verða of viðamiklar og munu koma þekktum mönnum og fyrirtækjum í veruleg vandræði.

Það liggur hinsvegar einnig fyrir að InDefence hópurinn afneitar tengslum við framsóknarflokkinn og sjálfstæðisflokkinn, sem hluta af varnartaktík hópsins gegn slíkum afsökunum þegar þær koma upp. Tengslin eru hinsvegar alveg augljós, enda er það ekki stíll þeirra sem þarna eru að stunda heiðarlega pólitík og það liggur einnig fyrir að InDefence er skeljarhópur fyrir önnur markmið af pólitískum toga, eins og ég hef áður nefnt.

Íslendingar eru í meiriháttar vandræðum ef þeir kaupa áróður InDefence hrátt og tekst að fella Icesave málið í heild sinni, eins og markmið InDefence er og hefur alltaf verið.