Category: Einangrunarstefnan

Birt þann

Heimssýn og Evrópuvaktin boða áframhaldandi kjaraskerðingu almennings á Íslandi

Árið 1981 skiptu íslendingar um gjaldmiðil. Þá voru tvö núll tekin af íslensku krónunni. Þannig að 1000 gamlar krónur urðu 10 nýjar krónur. Þegar þetta var gert þá var íslenska krónan (þessu nýja) á rúmlega pari við dönsku krónuna. Frá því að vera mjög verðlaus gjaldmiðill í dönskum krónum talið fyrir það ár. Þessi kjaraskerðing í gegnum íslensku krónuna kom auðvitað eingöngu niður á íslenskum almenningi og fyrirtækjum sem ekki höfðu aðgang að erlendum gjaldeyri.

Hérna eru nokkrar sögulegar fréttir um þetta mál.

Allar þessar blaðsíður eru fegnar af vefsíðunni tímarit.is. Smellið á myndinar til að fá leshæfa stærð.

Það er ótrúlegur samhljómur með þessu ástandi sem var uppi árið 1980 og árin þar á undan. Það er áður en gengi íslensku krónunnar var fellt 100 falt (tvö núll tekin af íslensku krónunni). Árið 1981 var 1 DKK rúmlega 1 ISK, eða nærri því á pari. Í dag er 1 DKK rúmlega 21,24 ISK krónur. Á rúmlega 30 árum hefur gengi íslensku krónunnar því fallið mjög mikið, einhver sagði að þetta fall væri rúmlega 95% á rúmlega 30 árum. Ég er ekki frá því að það sé nærri því að vera rétt.

Það er þó ljóst að þeir sem berjast gegn Evrópusambands aðild Íslands og evrunni vilja viðhalda í þessa kjaraskerðingu, gengisfall (handvirkt ef ekki sjálfvirkt), verðbólgu, hátt verðlag og almenna skerðingu á launum íslensks almennings með því að lækka gengi íslensku krónunnar og skerða þannig kjör íslensks almennings á óbeinan hátt (hærra verðlag á erlendum vörum). Síðan má minnast á gjaldeyrishöft og jafnvel hugsanleg innflutningshöft (eftir að Ísland verður rekið úr EES og EFTA fyrir að standa ekki við kröfur aðildar) á vöruinnflutningi til Íslands.

Þeir sem vilja skerða kjör íslensks almennings eru eftirtaldir aðildar.

Heimssýn
Evrópuvaktin
Sjálfstæðisflokkurinn
Framsóknarflokkurinn
Vinstri Grænir
Aðrir stjórnmálaflokkar á móti aðild Íslands að Evrópusambandinu.

Ég er persónulega ekki tilbúinn að láta íslenska stjórnmálaflokka að hafa mig af fífli með endalausum kjaraskerðingum með því að nota íslensku krónuna sem gjaldmiðil. Af þeim sökum mun ég flytja aftur til Danmerkur á næsta ári. Hvað almenningur á Íslandi gerir er hans að ákveða, en nýjustu skoðanakannanir boða ekki bjarta framtíð fyrir íslendinga.

Birt þann

Lygi Árna Páls Efnahags og viðskiptaráðherra

Til þess að réttlæta gjaldeyrishöft á Íslandi. Þá kom Árni Páll Efnahags og viðskiptaráðherra með þessa fullyrðingu samkvæmt frétt á Vísir.is.

Árni Páll segir margt þurfa að koma til svo afnema megi höftin. Mörg lönd í Evrópu séu að taka upp gjaldeyrishöft þessa dagana vegna erfiðleika á alþjóðlegum mörkuðum.

Þetta er rangt. Það eru ekki nein lönd að taka upp gjaldeyrishöft í Evrópu. Innan Evrópusambandsins eru gjaldeyrishöft ólögleg og verða ekki sett af aðildarríki Evrópusambandsins. Lönd sem standa utan Evrópusambandsins geta hinsvegar sett gjaldeyrishöft ef þeim þykir það kostur. Slíkt er hinsvegar vantraustyfirlýsing á efnahagsstöðugleika viðkomandi ríkis um langa framtíð.

Með þessari lagasetningu þá hafa Íslensk stjórnvöld komið með áframhaldandi vantraust á íslenskt efnahagslíf um óákveðin tíma. Það þýðir ennfremur lítið fyrir sjálfstæðismenn að tala um afléttingu gjaldeyrishaftana. Þar sem þeim verður ekki aflétt af þeim eða nokkrum stjórnmálaflokki á næstu áratugum með núverandi áframhaldi. Það bara mun ekki gerast vegna óstöðugleika og vantrausts á íslenskt efnahagslíf.

Fréttir af fábjánagangi Árna Páls.

Heimilt að framlengja gjaldeyrishöftin til 2013 (Vísir.is)

Birt þann

Stærsta dæmið um vantraust í garð útlendinga á Íslandi

Hérna er eitt stærsta dæmið sem ég veit um vantraust í garð útlendinga á Íslandi. Það er sú goðsögn að útlendingar komi til Íslands og kaupi upp allt land á Íslandi. Þessi umræða fór fram á Íslandi rétt áður en íslendingar gengu í EES á árunum 1989 til 1993. Þar var fullyrt að útlendingar mundu kaupa upp allar jarðir á Íslandi við inngöngu Ísland í EES. Hvað gerðist svo í raunveruleikanum. Nákvæmlega ekki neitt. Áhugi útlendinga á því að kaupa jörð á Íslandi var svo lítill að hann hreinlega mældist ekki, og gerir það sjaldan.

Þess í stað eru það íslenskir auðmenn sem kaupa jarðir á Íslandi eingöngu fyrir sumarbústaðinn sinn. Þrátt fyrir þessi augljósu sannindi um útlendinga og jarðir á Íslandi. Þá er öllum kaupum útlendinga á íslenskum jörðum mætt með mikilli tortryggni og jafnvel hreinræktaðri andúð. Núna í dag kemur þessi tortryggni og andúð bæði fram í lögum á Íslandi, og síðan í ummælum Innanríkisráðherra Ögmundi Jónassyni á bloggsíðu hans núna í kvöld. Þess má einnig geta að umrædd lög eru sett á mesta uppgangstíma (nema kannski fyrir utan núverandi tímabil) fasista og útlendingahaturs á Íslandi. Þar sem allt sem var erlent var gert tortryggilegt á Íslandi og kerfisbundið alið á fáfræði um útlendinga er erlendri menningu.

Svona öfgar eru auðvitað óþolandi, enda eru þetta ekkert nema faldir fordómar í garð útlendinga. Enda er hérna um að ræða algerlega tilefnislausan ótta við útlendinga og ímynduð uppkaup þeirra á jörðum á Íslandi.

Það er alveg ljóst að Ögmundur Jónasson á ekki gera neitt annað en að skammast sín fyrir svona, og síðan á hann að segja af sér fyrir vanhæfni í starfi og fyrir að vera bera svona mikið hatur í garð útlendinga eins og raun ber vitni. Eins og augljóst má vera að hann er og hefur alltaf verið. Enda er ekki einleikið hversu mikið Ögmundur Jónasson tortryggir allt það sem erlent er. Þessi staðreynd verður ennþá augljósari þegar verk hans í garð erlendra flóttamanna og innflytjenda eru skoðuð síðustu árin. Ögmundur er ennfremur það sem kallað populist í stjórnmálum, en það þýðir að hann er líklegur til þess að gera það sem þykir líklegt til vinsælda en hluti sem eru óvinsælir en kannski nauðsynlegir.

Tortryggni íslendinga á allt það sem erlent hefur kostað íslendinga lífsgæði framfarir á síðustu áratugum. Er ekki komið nóg af þessu ?

Birt þann

Leika stærstu fórnarlömbin á Íslandi

Samkvæmt DV.is þá ásakar Davíð Oddsson Evrópusinna um að óeigingjarna umræðu og óvild í umræðunni. Staðreyndin er hinsvegar sú að ekkert slíkt á sér stað. Það sem er einfaldlega að gerast er sú staðreynd að andstæðingar Evrópusambands aðildar Íslands eru að tapa rökræðunni og það á ekkert eftir að breytast á næstunni.

Hinsvegar hafa sjálfstæðismenn og andstæðingar Evrópusambands aðildar gripið til gamalla ráða sem hafa virkað vel á Íslandi í gegnum árin. Það bragð er að leika fórnarlömb út í eitt. Þá láta sjálfstæðismenn og núna andstæðingar Evrópusambands aðildar Íslands eins og það sé verið að fara illa með þá og þeir séu beitt ranglæti í umræðunni. Á meðan staðreyndin er einfaldlega sú að ekkert slíkt á sér stað í raunveruleikanum. Heldur er hérna á ferðinni aðeins um að ræða leikaraskap hjá sjálfstæðismönnum og andstæðingum Evrópusambands aðildar á Íslandi.

Gallin er hinsvegar sá að þessu trúir almenningur á Íslandi og styður þetta fólk og þann málstað sem það boðar. Jafnvel þó svo að það sé andstætt hagsmunum þess til skemmri og lengri tíma. Sjálfstæðisflokkurinn, Heimssýn og aðrir sem standa á gegn hagsmunum almennings á Íslandi eru einfaldlega að hafa íslendinga að fíflum þegar þeir láta eins og fórnarlömb. Sérstaklega í ljósi þess að sjálfstæðisflokkurinn og Heimssýn hafa aldrei verið nein fórnarlömb.

Frétt DV.is

Íhugar meiðyrðamál gegn Morgunblaðinu

Birt þann

Tilraun til ritskoðunar af hálfu Landssambands Sauðfjárbænda

Það er óhugnanleg staðreynd að Landsamband Sauðfjárbænda skuli nota eins óheiðarlegar aðferðir og þeir í reynd gera þegar málflutningur þeirra er gagnrýndur. Staðreyndin er sú að Landsamtök Sauðfjárbænda hafa ekki gert neitt til þess að afsanna það sem Þórólfs Mattíassonar prófessors. Þess í stað er lagt upp með að rægja mannin og reyna að þagga niður í frekari svona skrifum með efnahagslegum kúgunaraðferðum.

Þetta segir mikið um þann málefnanlega skort sem Landsamtök Sauðfjárbænda þjást af. Þetta staðfestir ennfremur það sem Þórólfur Mattíasson hefur verið að skrifa um í fjölmiðlum. Þar sem að frekari staðfestingar er ekki þörf að hálfu Landssambans Sauðfjárbænda.

Það er einnig staðreynd að Landsamtök Sauðfjárbænda þurfa að útskýra afhverju sauðfjárbændum á Íslandi er haldið í fátækt árum og áratugum saman, og allar tilraunir til þess að breyta þessu ástandi daga uppi af hálfu meintra hagsmunasamtaka sauðfjárbænda á Íslandi.

Mig grunar sterklega að hérna sé á ferðinni klassískt dæmi um samtök sem eru svo gerspillt og handónýt að nær væri að leggja þau niður og hefja lögreglurannsókn á starfsemi þessara samtaka. Þar sem augljóst má vera að ekki styðja þau við sauðfjárbændur á Íslandi.

Fréttir af þessu.

Ræddi við rektor um skrif Þórólfs (mbl.is)
Bændur afþakka þjónustu HÍ (Rúv.is)

Birt þann

Birni Bjarnarsyni fyrrum dómsmálaráðherra svarað um Evrópusambandið

Ég sé að ný-frjálshyggjuöfgamaðurinn Björn Bjarnarson, fyrrum dómsmálaráðherra á Íslandi og núverandi ritstjóri Evrópuvaktarinnar og penni á AMX skrifar upp sjö punkta (að eigin sögn) um Evrópusambandið sem mótrök við grein í Morgunblaðinu. Þessir sjö punktar eru eitthvað sem Björn og ný-frjálshyggjuliðið á Íslandi, ásamt öðrum andstæðingum Evrópu og Evrópusambandsins eru búnir að ákveða sé sannleikurinn um Evrópusambandið og Evrópu á Íslandi

Staðreyndirnar eru hinsvegar aðrar og hafa alltaf verið það.

Hefst nú yfirferðin á fullyrðingum Björns Bjarnarsonar fyrrverandi dómsmálaráðherra, núverandi öfgamanni og ritstjóra Evrópuvaktarinnar og penna á AMX.

Fullyrðing nr 1:

Ástæða er til að staldra þarna við tvennt.

Í fyrsta lagi er alrangt að kalla þá „einangrunarsinna“ sem eru andvígir aðild Íslands að ESB. Fyrir því er auðvelt að færa rök að Ísland yrði þá fyrst einangrað ef til aðildar að ESB kæmi. Stjórnkerfið tæki alfarið að snúast um það sem er að gerast í Brussel. Hvorki yrði mannafli, fé né tími aflögu til að leggja rækt við önnur alþjóðleg samskipti. Framkvæmdastjórn ESB og utanríkisráðherra ESB tækju að sér íslensk málefni út á við og slegið yrði slöku við þátttöku í NATO, Norðurlandaráði, Norðurskautsráðinu og jafnvel Sameinuðu þjóðunum. Réttur Íslands sem strandríkis samkvæmt hafréttarsáttmála Sameinuðu þjóðanna hyrfi til ESB. Tvíhliða samskipti við Bandaríkin, Kanada, Rússland og Kína mundu mæta afgangi og jafnvel einnig við Færeyjar, Grænland og Noreg sem yrðu áfram utan ESB. Íslendingar eru í EFTA, hafa gert EES-samninginn við ESB og auk þess gerst aðilar að Schengen-samstarfinu. Að kenna stuðning við þetta alþjóðasamstarf við einangrun er fráleitt.

Í öðru lagi er rangt að þeir sem vilja standa utan evru-lands hafi ekki boðað aðra lausn í gjaldmiðilsmálum en að ganga í ESB og taka upp evru. Bent hefur verið á upptöku Bandaríkjadollars og færð hafa verið skýr rök fyrir því að taka upp Kanadadollar. Þá ber að halda því til haga að síður en svo eru allir sammála um að kasta eigi krónunni fyrir róða.

Þetta er rangt. Öll aðildarríki Evrópusambandsins standa í samskiptum við önnur ríki. Bæði innan Evrópusambandsins og utan þess. Sameiginlegir þættir Evrópusambandsins eru ákveðnir að öllum aðildarríkjum Evrópusambandsins. Það eru fríverslunarsamningar við önnur ríki í heiminum, ákvarðanir í utanríkismálum sem snerta öll aðildarríki ESB og annað í þeim dúr. Það fylgir ekki aðild að Evrópusambandinu að öll utanríkisþjónustan snúist um það sem er að gerast innan Evrópusambandsins. Þeir sem sjá um þann hluta eru kjörnir fulltrúar aðildarríkjanna og síðan skipaðir fulltrúar aðildarríkjanna. Evrópuþingmenn aðildarríkjanna spila einnig þar inn mikið og vanmetið hlutverk þegar það kemur að ákvörðunum sem teknar eru að hálfu aðildarríkja Evrópusambandsins.

Þeir sem vilja standa fyrir utan Evrópusambandsins hafa ekki komið með neinar trúverðugar lausnir fyrir Ísland um það hvað skal gera í efnahagsmálum íslensku þjóðarinnar. Það hafa ennfremur ekki komið fram neinar lausnir um hvað skal gera við íslensku krónuna, sem er núna í gjaldeyrishöftum og ljóst má vera að þau eru ekki að fara neitt á næstunni.

Upptaka Bandaríkjadollars er ekkert nema tálsýn þeirra sem hafa hag af því að rugla umræðuna. Það stendur einfaldlega ekki til boða taka upp Bandaríkjadollar einhliða. Það er ennfremur ekkert frekar til boða að taka upp Kanada-dollar frekar en Bandaríkjadollar. Allt tal um slíkar „lausnir“ er misleiðandi og eingöngu gert til þess að blekkja fólk í umræðunni.

Það eina sem EES samningurinn gerir er að veita íslendingum takmarkaðan aðgang að innri markaði Evrópusambandsins. Íslendingar geta ekki flutt út tollfrjálst nema að takmörkuðu leiti. Ennfremur sem íslendingar hafa ekkert um lög Evrópusambandsins að segja, sem verða þó að taka gildi á Íslandi vegna kröfu ESB um samrænda löggjöf á innri-markaðinum. Það má ennfremur benda á þá staðreynd að EES samningurinn er samningur EFTA við ESB, en þetta er ekki sér samningur við Ísland eins og oft er haldið fram í umræðunni á Íslandi (eða látið).

Fullyrðing nr: 2

Af þessum orðum mætti draga þá ályktun að landbúnaður sé með miklum blóma í ESB-ríkjunum. Því fer víðs fjarri að þar uni bændir glaðir við sitt. Pétur ætti að færa rök fyrir því að framleiðslustyrkir til íslensks landbúnaðar hafi engu skilað „nema niðurníðslu í sveitum, einokun og tómum hillum í verslunum“. Þetta og að líkja íslensku landbúnaðarkerfi við Sovétríkin þar sem Stalín gekk að bændum dauðum í orðsins fyllstu merkingu með samyrkjubúunum er argasta níð og ekki framlag til málefnalegra umræðna. Er með ólíkindum að aðildarsinnar telji sig þurfa að seilast svo langt í rangfærslum til að fegra málstað sinn. Víst er að vilji menn umbætur í íslenskum landbúnaði er mun skynsamlegra að vinna að þeim á eigin forsendum í stað þess að fá formúluna frá Brussel. Hún á einfaldlega ekki við hér á landi en gengur hins vegar að íslenskum landbúnaði dauðum í núverandi mynd og þar með fæðuöryggi þjóðarinnar um aldir.

Landbúnaður innan Evrópusambandsins er í blóma og fjölgar ungum bændum umtalsvert í nokkrum aðildarríkjum Evrópusambandsins. Það eru auðvitað vandamál eins og vill stundum verða. Hinsvegar eru bæði Evrópusambandið og viðkomandi ríkji að gera sitt besta til þess að leysa þessi vandamál. Samkvæmt skýrslu Eurostat um tekjur bænda innan Evrópusambandsins fyrir árið 2010 þá jukst tekjur bænda að jafnaði um 12,6% fyrir árið 2010. Mest jukust tekjur bænda í Danmörku, eða um rúm 56,6%. Mesta tekjutap var hjá bændum í Bretlandi, en þar minnkuðu tekjunar um 6,5% yfir árið 2010.

Ég hef engar staðfestar tölulegar upplýsingar um tekjuaukningu eða tap íslenskra bænda. Vegna þess að þessar upplýsingar eru ekki aðgengilegar eftir því sem ég kemst næst. Þökk sé Bændasamtökum Íslands. Þó leitaði ég örlítið eftir þessum upplýsingum á internetinu.

Það er ekkert nema hreinræktuð lygi að halda því fram að íslenskur landbúnaður leggist af við aðild Íslands að Evrópusambandinu. Íslenskur landbúnaður mundi blómstra í Evrópusambandinu. Bæði vegna þess að þá fengist heilbrigð samkeppni inn á íslenskan landbúnaðarmarkað, og ennfremur sem að tekjur bænda yrðu öruggari og betri í kjölfarið ef allir standa rétt að málum.

Allt tal hérna um fæðuöryggi um aldir er blekking. Sérstaklega í ljósi þess að oftar en einu sinni varð íslenska þjóðin hungurmorða vegna þess að ekki var næg landbúnaðarframleiðsla á Íslandi. Núverandi framleiðsla og landbúnaðarkerfi á Íslandi er sett upp snemma á 20 öldinni, eða í kringum 1930. Þegar hin íslensku mjólkurlög voru sett og tryggðu einokun á íslenskri mjólkurframleiðslu, þessi einokun er ennþá í gildi á Íslandi og hefur verið það síðustu 76 ár eða svo.

Enn og aftur hefur Björn rangt fyrir sér þegar það kemur að Evrópusambandinu.

Fullyrðing nr: 3

Það er einfaldlega ekkert lögmál að matarverð sé hærra hér á landi en annars staðar. Hinn 29. júní 2011 birtist þessi frétt á Evópuvaktinni:

Matvælaverð sem hlutfall af innkomu er mjög hátt á Íslandi er mjög hátt. Þetta þekkja allir sem eru á hefðbundum launum á Íslandi. Líklegt er hinsvegar það að Björn þekki þetta vandamál ekki. Enda vel fóðraður af vinum sínum og eftirlaunum. Tölulegu staðreyndirnar sýna hinsvegar þessa þróun á Íslandi miðað við önnur aðildarríki Evrópusambandsins. Þarna sést líka vel þegar fólk fer að draga úr útgjöldum á Íslandi (milli ára).

Sú aðferð sem Björn notar hérna, og er alltaf notuð af andstæðingum Evrópusambandsins er sú að þeir nota gengi íslensku krónunnar á hverjum tíma fyrir sig til þess að fram þessa tölu. Þetta er auðvitað blekkjandi, þar sem með veiku gengi íslensku krónunnar þá geta andstæðingar Evrópusambandsins hækkað verð erlendis um mörg prósent miðað við það sem raunverulega kostar að lifa í Evrópusambandslöndum ef að viðkomandi er með laun í gjaldmiðil viðkomandi ríkis.

Formúlan er í raun ekkert flókin, en hún er svona. Tekjur – kostnaður – matvælaverð = eftirstöðvar tekna.

Niðurstaðan er því sú að það er dýrt að búa á Íslandi. Sérstaklega ef maður er með lítil og léleg laun í íslenskum krónum.

Fullyrðing nr: 5

Það þarf nokkurt hugmyndaflug til að ímynda sér að það sé undir aðild að ESB komið hve mikið vöruval sé í íslenskum verslunum. Hugmyndaauðgi kaupmanna og áhugi viðskiptavina ræður hvernig vöruvali er háttað. Aðild að ESB kann hins vegar að þrengja svigrúm íslenskra kaupmanna frá því sem nú er. Hér eru seldar innfluttar vörur frá Bandaríkjunum sem framkvæmdastjórn ESB lítur hornauga vegna regluverks Evrópusambandsins. Afskipti opinberra embættismanna af því sem selt er í verslunum minnka síður en svo við aðild að ESB. Í raun er miklu auðveldara að draga úr þeim á einhliða hátt utan ESB heldur en þegar valdið verður í höndum framkvæmdastjórnarinnar í Brussel.

Þetta er rangt. Sérstaklega þegar það kemur að matvælum. Þar sem að tollar og höft eru ríkjandi á Íslandi núna í dag. Ennfremur sem að háir tollar á sumum vöruflokkum gera það nær ómögulegt að flytja þessar vörur inn og selja þær. Íslenskir ráðherrar hafa ennfremur engan áhuga á því að draga úr áhrifum sínum þegar það kemur að innflutningi á vörum til Íslands. Það er því ljóst að ekki verður dregið úr neinum takmörkunum einhliða eins og Björn Bjarnarson fullyrðir hérna.

Ástæða þess að Bandarískar vörur eru litnar hornauga er sú staðreynd að reglur Evrópusambandsins eru mun strangari en Bandarískar reglur. Hinsvegar er Evrópusambandið með fríverslunarsamning við Bandaríkin og hefur verið með slíkt núna í nokkra áratugi. Hægt er að skoða tölulegar upplýsingar um slíkt hérna, á vef ESB. Nánari upplýsingar hérna um samskipti BNA og ESB.

Fullyrðing nr: 6

Ákvarðanir um kostnað sem fylgir útflutningi eða eftirliti með honum falla undir ríkisstjórn og alþingi og eru alls ekki bundnar við aðild Íslands að ESB. Fríverslunarbandalag Evrópu, EFTA, hefur gert fjölmarga fríverslunarsamninga auk þess sem Íslendingar hafa unnið að gerð tvíhliða samninga eins og t.d. við Kínverja. Þeim viðræðum lauk þegar íslenska ríkisstjórnin tók stefnu á aðild að ESB.

Þetta er að hluta til rétt. Þar sem Alþingi er æðsti löggjafinn á Íslandi. Hinsvegar eru íslendingar einnig bundnir af ákvörðunum EFTA og EES samkvæmt samningum þar að lútandi. Þá samninga hefur Alþingi Íslands nú þegar samþykkt. Það voru sjálfstæðismenn sem hófu þessar viðræður við Kínverja á sínum tíma. Það breytir þó ekki þeirri staðreynd að það er hagstæðara fyrir íslendinga að vera innan Evrópusambandsins heldur en utan þess.

Fullyrðing nr: 7

Aðildarsinnar fengu ríkisstjórn sem sótti um aðild að ESB og greiddu fyrir það með því að sitja undir stjórnarháttum í þeim dúr sem Pétur lýsir í sjötta lið sínum. Þeir sem eru andvígir höftum, takmörkunum og auknum ríkisafskiptum eru að meirihluta einnig andvígir aðild að ESB. Spurningin sem Pétur þarf að svara snýst um hvort hann vilji halda áfram stuðningi við sjónarmið Samfylkingarinnar í ESB-málum og samstarf hennar við VG til að ná markmiðum sínum eða hvort hann vill vinna að því að málsvarar frelsis haldi um stjórnartaumana.

Staðreyndin er nú bara sú að þeir sem vilja höft, tollamúra, takmörkunum (eða takmarkaleysi) eru andvígir aðild Íslands að Evrópusambandinu. Það er ennfremur alveg ljóst að Björn Bjarnarson fyrrverandi dómsmálaráðherra er ekki talsmaður frelsis á Íslandi og hefur aldrei verið það til að byrja með. Sú fullyrðing Björns að hann og hans líkir standi fyrir frelsi er einhver mesta sjálfslygi sem sést hefur í rituðu máli á Íslandi.

Fullyrðing nr 8:

Hefði Pétur frestað ritun greinar sinnar fram yfir 16. ágúst 2011 hefði hann orðið að breyta lokafullyrðingu sinni um að það sé „þjóðsagnaspuni“ og „goðsögn“ að ekkert aðildarlanda ESB stefni í „ofurríki og aukna miðstýringu“. Angela Merkel, kanslari Þýskalands, og Nicolas Sarkozy, forseti Frakklands, komu saman í París þriðjudaginn 16. ágúst og ákváðu að bjarga evrunni með því sem á frönsku er nefnt gouvernement économique á evru-svæðinu, það er efnahagsríkisstjórn. Þar er um að ræða yfirþjóðlega stjórn í evru-ríkjunum í efnahags- og ríkisfjármálum. Verði þessi tillaga valdamestu þjóðarleiðtoga evru-ríkjanna að veruleika myndi miðstýring stóraukast og að lokum verða til „ofurríki“ innan ESB. Ísland ætti ekki annan kost en að ganga í þetta „ofurríki“ því að aðildarsinnar telja mestu skipta að komast í Evrulandið sem Herman Van Rompuy, forseti leiðtogaráðs ESB, nefnir svo en þau Merkel og Sarkozy vilja að hann stjórni fundum þeirra sem gegna forystu í ófjárráða ríkjum innan Evrulandsins.

Hér hef ég rætt sjö röksemdir Péturs J. Eiríkssonar hagfræðings og því miður ekki fundið eina sem mér finnst standast nánari skoðun. Hitt er síðan táknrænt og varla tilviljun þegar aðildarsinni sest niður til að ræða rökin fyrir aðild Íslands að Evrópusambandinu kýs hann að minnast ekki á sjávarútvegsmál. Þau eru hins vegar helsti þröskuldurinn á aðildarleiðinni.

[…]

Það er rangt hjá Birni að Evrópusambandið stefni að aukinni miðstýringu. Fullyrðingar þess efnis eru útúrsnúningur á því sem stungið hefur verið upp á að hálfu Frakklands og Þýskalands. Það sem á að gera er að auka samvinnu á milli aðildarríkja Evrópusambandsins til þess að koma í veg fyrir þá kreppu sem núna ríkir í Evrópu. Þessar tillögur á því eftir að samþykkja, og mér þykir líklegt að aðildarríki Evrópusambandsins muni gera breytingar á þeim þegar fram líða stundir. Þetta er hinsvegar ekki tilraun til aukinnar miðstýringar eins og Björn fullyrðir hérna. Enda er Evrópusambandið mjög lítið miðstýrt í eðli sínu og hefur alltaf verið það. Þau stjórnmál sem sjálfstæðisflokkurinn hefur rekið á Íslandi síðustu áratugina hafa verið með mun meiri miðstýringu heldur en Evrópusambandið. Svo einhver dæmi séu nefnd.

Þau rök sem Björn Bjarnarson reyndi að setja fram hérna standast enganvegin og gerðu það í raun ekkert. Í reynd var þetta ekkert nema útúrsnúningur hjá Birni þegar það kom að fullyrðingum hjá Pétri J, Eiríkssyni. Enda standast fullyrðingar Péturs skoðun og staðreyndir málsins. Það sem Björn setur fram gerir það hinsvegar ekki.

Hvað varðar sjávarútvegsmál. Þá hafa íslendingar ekkert að óttast í þeim efnum. Samið verður um þau þegar þar að kemur. Þeir einu sem óttast eru LÍÚ, sem hafa verið með einokun á Íslandi síðustu áratugina. Enda er helsti ótti LÍÚ samkeppni við fyrirtæki sem eru ekki undir þeirra stjórn og áhrifum. Enda eru öll stærri fiskvinnslufyrirtæki á Íslandi undir áhrifum LÍÚ og sjálfstæðismanna ef útí það er farið.

Bloggfærsla Björns er hægt að lesa hérna, það skal þó gera með varúð.

Birt þann

Ný-frjálshyggjan í Heimssýn

Flest allir íslendingar vita að Heimssýn eru samtök útlendingahatara, einangrunarhyggju og síðan einokunar á Íslandi. Enda standa þessi samtök ekki fyrir neitt annað. Alveg óháð þeim fjölmiðlaspuna sem þau setja um sjálfan sig út undanfarna mánuði á Íslandi.

Innan Heimssýnar eru margir hópar, en stærstir eru þar harðir vinstri-menn sem aðhyllast algera einangrun Íslands frá umheiminum, og síðan eru það harðir-hægri menn sem tilheyra ný-frjálshyggju armi sjálfstæðisflokksins. Þetta fólk er illa við allt sem heftir „þeirra“ frelsi til þess að græða og ríkisvæða síðan tapið á almenning. Þessu fólki er ennfremur á móti því að ríki bregðist á ábyrgan hátt við hlutum sem eru til þess fallnir að valda óstöðugleika í efnahag viðkomandi ríkja. Þetta sást mjög vel á Íslandi, þar sem þetta fólk gerði nákvæmlega ekki neitt fyrr en Ísland fór á hausinn árið 2008. Fyrir þann tíma var ekkert gert til þess að bjarga einu né neinu á Íslandi. Afleiðinganar urðu auðvitað þær að á Íslandi ríkir núna mjög djúp efnahagskreppa og íslenska krónan er ónýtur gjaldmiðill sem er núna í gjaldeyrishöftum til þess að loka götunum (gjaldeyrishöftin hafa verið í gildi síðan árið 2008).

Þegar ríki í Evrópu bregðast við skortsölu (Short (finance), wiki) sem er að grafa undan hlutabréfamörkuðum þar í landi. Þá bregst ný-frjálshyggju liðið í Heimssýn með þeim hætti að þeir halda því fram án allra staðreynda að Evran þoli ekki hinn frjálsa markað. Það segir auðvitað sitt að þetta fólk talar ekkert um þá staðreynd hvernig það lagði íslenskan efnahag og íslensku krónuna í rúst með glæpsamlegri hegðun sinni árin fyrir hrun. Síðan núna í dag þá vogar það sér að tala á móti ábyrgum viðbrögðum ríkja sem eru að koma í veg fyrir dýpri efnahagskreppu innan síns lands.

Þær fullyrðingar sem Heimssýn setur fram á sínu bloggi er svo fáránleg að hana verður að varðveita, sem viðvörun til allra skynsamlegra manna við þessu fólki og því sem það stendur fyrir.

Evrulandið, sem myndað er af 17 ESB-ríkjum er hafa evru að lögeyri, þolir ekki dagsljós hins frjálsa markaðar og leitar vars með banni á skortsölu. Bann Evrulands á skortsölu afhjúpar betur en flest annað eymdarlega stöðu evrunnar.

Bann á skortsölu er pólitísk viðurkenning Evrulands að dagar gjaldmiðlasamstarfsins eru senn á enda.

Evran er ein helsta röksemd aðildarsinna á Íslandi. Síðasta hálmstráið?

Evran þarf skjól fyrir frjálsum markaði, Heimssýn 12. Ágúst 2011.

Þeir sem hafa kynnt sér málið vita evran er ekki að fara neitt, og hefur að auki styrkst um 11% síðasta árið gagnvart USD.

Hvað varðar íslensku krónuna. Þá eru þessi hérna skilaboð saga í sjálfu sér um stöðu íslensku krónunnar.

Icelandic krona – The last rate was published on 3 Dec 2008.
Heimild: ECB

Það væri skynsamlegast fyrir Heimssýn að leggja sig niður. Enda kemur ekkert málefnalegt frá þessu fólki og hefur aldrei gert það.

Birt þann

Restin af heiminum er í viðskiptabandalögum

Heimssýn talar mikið um það að sé heimur fyrir utan Evrópusambandið. Það er í sjálfu sér ekkert rangt við þessa fullyrðingu. Það sem er hinsvegar rangt í þessari fullyrðingu hjá Heimssýn er sú hugmyndafræði að íslendingar komist að hjá restinni af heiminum. Staðreyndin er nefnilega sú að restin af heiminum er að gera nákvæmlega það sama og Evrópa hefur verið að gera síðust 60+ ár núna. Restin af heiminum er að sameinast í efnahagsbandalög, tollabandalög og jafnvel myntbandalög til þess að auka samkeppnishæfni sýna til lengri tíma litið.

Þetta er augljóst þegar þessi hérna mynd af skoðuð af heiminum.


Mynd Wikipedia, gefið út undir Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License. Efnahagsbandalög í heiminum núna í dag.

Staða mála er auðvitað misjöfn eins og gengur og gerist. Hinsvegar er þróunin öll í sömu átt. Heimurinn er að sameinast efnahagslega, þá í efnahagsbandalög sem hugsanlega renna síðar saman til þess að mynda ný bandalög og ný viðskiptasambönd.

Það sem Heimssýn boðar og aðrir sem skrifa á móti þessari þróun er mjög einfalt. Þessi samtök og þetta fólk sem þar talar vill að íslendingar standi fyrir utan allt þetta og alla þessa samvinnu. Allt vegna þess að þetta fólk er að vernda einhverja sérhagsmuni á kostnað almennings á Íslandi. Enda er það almenningur sem borgar fyrir einangrunarstefnuna sem þetta fólk boðar með verri lífskjörum og hærra vöruverði á Íslandi. Einnig sem að efnahagslegur stöðugleiki er ekki sjáanlegur í hugmyndafræði þessa fólks sem stendur á bak við Heimssýn eða aðra ESB andstöðu á Íslandi.

Þegar nánar er skoðað. Þá kemur nefnilega í ljóst að það stenst ekki neitt hjá andstæðingum ESB á Íslandi. Enda hefur þetta fólk aldrei haft nein rök fyrir þeim fullyrðingum sem það setur fram í umræðuna. Þegar það er gengið á það. Þá forðast það að svara spurningum og fer á flótta undan því að svara það sem það er spurt að.

Heimild: List of free trade agreements – Wikipedia

Birt þann

Þeir sverja af sér hugmyndafræði öfga-hægri

Ég tek eftir því að hægri-menn á Íslandi eru núna uppteknir við að sverja af sér hugmyndafræðina sem þeir hafa stundað undanfarin ár. Þetta gerist í kjölfarið á fjöldamorðunum í Noregi fyrir tveim dögum síðan. Staðreyndin er hinsvegar sú að afbrigði af þessari hugmyndafræði hefur verið stundað á Íslandi undanfarin ár. Það er auðvitað blæbrigðamunur á milli landa þegar það kemur að þessari hugmyndafræði. Hinsvegar er hugmyndafræðin meira og minna sú sama.

Það er hatast út í útlendinga, það er hatast út í ESB og það er barist gegn aðildarviðræðum og evrunni ef því er að skipta. Þessi hugmyndafræði gengur út á einangrun og „hreint“ þjóðfélag. Þetta er auðvitað ekkert nema fasismi í sinni tærustu mynd og hefur alltaf verið það. Því miður hafa norðurlandabúar orðið værukærir undanfarna áratugi og leyft svona öfgum að þróast og taka á sig mynd í friði. Fjöldamorðin eru síðan það sem gerist þegar einstaklingar innan þessa hóps ákveða að framfylgja þeirri stefnu sem hópurinn boðar.

Þetta er ekki spurning um það hvort að svona voðaverk verði framin á Íslandi. Það skiptir í raun engu máli. Það sem skiptir máli er að svona þjóðernishyggja og fasismi fær að starfa óáreyttur í þjóðfélaginu og taka þar á sig mynd og afla sér fylgis í þingkosningum og sveitarstjórnarkosningum. Þetta hefur gerst á Íslandi og þetta hefur gerst á hinum norðurlöndunum líka. Núna í dag eru afleiðinganar orðnar skelfilegar hjá Norðmönnum.

Á Íslandi eru það Vinstri Grænir sem hafa slegið þetta stef hjá vinstra stjórnmálafólki á Íslandi og hafa gert frá stofnun Vinstri Grænna, hjá hægra stjórnmálafólki á Íslandi þá hafa sjálfstæðisflokkurinn og framsóknarflokkurinn slegið þetta stef grimmt undanfarið. Þar sem þjóðernishyggja og öfgar eru lofaðar í hástert og samvinna þjóða og friður er gerður tortryggilegur með áróðri og lygum.

Sagan hefur sýnt okkur að þjóðernishyggja og öfgar hversskonar enda alltaf með ósköpum. Því miður hefur þetta núna gerst í Noregi með miklum kostnaði í mannslífum og veraldlegu tjóni. Íslendingar eiga að vera fyrirmynd og hafna þjóðernishyggju hversskonar og lofa þess í stað samvinnu þjóða í ESB og S.Þ og þá friðarhugsun og umburðarlyndi sem af því fæst.