Category: Eurozone

Birt þann

Spádómar um Evrópusambandið sem eiga sér ekki neina stoð í raunveruleikanum

Í innilokunarklúbbnum Heimssýn kennir fárra grasa, en þess í stað eru þar ansi margir sem sjá ekki yfir á næstu þúfu og horfa aðeins niður á þessa einu þúfu og ekkert annað. Staðreyndin er sú að Heimssýn hefur alltaf verið að spá dauða evrunnar og Evrópusambandsins. Hvorugt af þessu mun gerast af þeirri ástæðu að engin áhugi er fyrir slíku hjá þjóðum Evrópu að fara þá leið. Hvað Grikkland varðar. Þá verða þeir að taka á hinum stóra sínum, eða lenda illa í því.

Hvað evruna varðar. Þá er lægra gengi evrunar eingöngu til þess fallið að auka hagvöxt á evrusvæðinu og flýta fyrir því að koma þessum löndum út úr efnahagskreppunni. Það er nefnilega eins í Evrópu og á Íslandi. Lægra gengi gagnast útflutningsfyrirtækjum og öðrum framleiðendum. Það má ennfremur ekki gleyma þeirri staðreynd Evrópusambandið er í heild sinni stærsta efnahagsblokk í heiminum (tölur frá árinu 2010). Þau efnahagsvandræði sem um ræðir varðandi evruna eru bara lítill hluti af þeirri tölu.

Það má því vera ljóst að hvorki Evrópusambandið eða evran eru að fara neitt. Breytir þó einu að innilokunarkallanir í Heimssýn óski þess heitt á hverjum degi.

Um efnahag Evrópusambandsins.

Economy of the European Union (wiki)

Birt þann

Rangfærslunar um skuldakreppuna á evrusvæðinu í íslenskri umræðu

Umræðan um skuldavanda Evruríkjanna á Íslandi er mjög undarleg. Þar sem í hinni íslensku umræðu er helst ekkert tillit tekið til staðreynda málsins. Á fréttavef BBC News er góð útskýring á því hvernig þessi skuldakreppa kom til á Evrusvæðinu, og hvaða lönd stóðu sig sem verst og fóru ekki eftir reglunum sem settar höfðu verið áður en stofnað var til evrusvæðisins. Allt tal um yfirvofandi hrun evrunnar er tóm þvæla, og hefur alltaf verið það. Enda er alveg ljóst að evran er ekki að fara neitt. Hinsvegar mun gengi evrunar lækka eitthvað meira á næstu vikum og mánuðum. Það mun hinsvegar auka samkeppnishæfni evrulandanna og hjálpa þeim að komast útúr kreppunni sem núna er í gangi.

Dómar kredit fyrirtækjana (Credit Rating Agencies) er einnig mjög vafasamur. Sérstaklega í ljósi þess að það er verið að spila á markaðinn með þeim. Reyndar er niðurstaðan orðin sú undanfarið að fjárfestar einfaldlega hlusta ekki á það sem kemur frá þessum fyrirtækjum. Enda virðist það sem svo að það séu einstaklingar og fyrirtæki á markaðinum sem hafa fundið út leiðir til þess að græða á þeirri kreppu sem núna er í gangi. Þetta þýðir að lægra lánatraust er í hag þessara einstaklinga. og þeir græða stöðugt meira eftir því sem kreppan verður verri í Bandaríkjunum og Evrópu. Þetta er auðvitað gjörsamlega siðlaust og ég er ekki í nokkrum vafa um að þetta fólk endar í fangelsi þegar fram líða stundir. Þangað til. Þá mun almenningur borga fyrir græðgi þessa fólks og þeirra fyrirtækja sem standa í þessu.

Hvað kreppuna á evrusvæðinu varðar. Þá er stutt í lausn hennar, og þetta verður lausn sem verður mjög erfið í framkvæmd og vinnslu enda er vandamálið stórt, flókið og hugsanlega dýrt þegar það verður endanlega leyst. Hinsvegar munu leiðtogar ríkja Evrópusambandsins og evrusvæðisins tryggja að svona ástand mun ekki skapast aftur í framtíðinni (það er allavegana áætlunin). Enda er núverandi lexía mjög dýr og á hugsanlega eftir að verða dýrari. Hinsvegar er það afleiðing þessar kreppu að einkageirin og almenningur er núna að borga niður skuldir sínar stöðugt þessa dagana. Það hefur aftur á móti þau áhrif að minna er eitt í vörur á meðan þessi niðurborgun skulda fer fram. Á meðan svo er, þá verður minni hagvöxtur til staðar í viðkomandi löndum.

Myndbönd um Credit Rating Agencies

credit rating agencies (PBS)
Inside Job – The Rating Agencies
The role of credit rating agencies

Myndband um Ísland og Credit Rating Agencies

Inside Job – Iceland Crisis

Greinar um Credit Rating Agencies

Rating Agencies Get A Credit Check (2004)

Hvernig kreppan er notuð til þess að græða

The Global Recession’s Here: How to Profit from It (2008)
Global Recession | Why I Pray For Another Recession (2011)

Birt þann

The big three credit rating agencies

I see in the news today that Standard & Poor’s is threatening to lower the Eurozone credit ratings. I have found the behavior of the three credit rating companies to be quiet interesting since 2009 or so. There repeated pattern of behavior has that been of trying to prevent economic growth by repeatedly lowering credit rating of those countries how have found a solution to there economic issues. By doing this the credit ratings companies (they are nothing and never have been anything else) have made a bad situation worse in most cases. This for instance is a big contributor to the evolution of the sovereign debt crises in Europe.

This pattern has been repeated so often by all the three credit rating agencies that I am not in all surprised by today news. But the big three credit rating agencies also go up against banks, companies and so forward. That is also a interesting pattern of behavior. But I have not attended to much to that, as I find the pattern of the credit companies trying to collapse the sovereign states in Europe far more interesting.

It is a fact that the three credit rating companies hold total of 95% of the market. That is what I call a monopoly over the market and nothing else. The big three are, Standard & Poor’s, Moody’s, Fitch Group. All this three companies control the credit rating on states, debt and companies all over the world. What they can tell if a country gets out of this recession properly. This unchecked credit rating is raw power at its strongest. This also makes it possible for some investors to make a profit from the recession, as it moves along. Credit rating and connection with the banks and companies also needs to be explored properly. But this credit rating companies are owned by some really rich people and companies in the world. They do have a stake in it how credit ratings are formed and published.

All of this companies are based in the U.S from what I can tell. But for what it is worth. In my opinion, investigation into the credit rating agencies is needed. As there pattern of behavior is not according to logic from what I can tell. As the debt crises and the recession is getting solved. But at every turn the credit rating companies go out and make things worse by ignoring facts about economics, policy making and real numbers. In short, they ignore the facts and figures on what is going on in the world. To what end I do not know. But I suspect that it has something to do with profits somewhere.

More on this (along the lines).

S&P Temper Tantrum (Forbes)
Was S&P downgrade an act of revenge? (MSNBC)
How to Think About Standard and Poor’s Downgrade (michaelmoore.com)
Credit Rating Agencies: Senate Rules Banks Can’t Pick-And-Choose Raters (huffingtonpost.com)
Three examples of downgrade chutzpah (The Economist)
Downgrading the downgraders? Ratings, sovereign debt, and financial-market volatility (VOX)

Shares lower on eurozone fears (Herald Sun)

Birt þann

The solution to the sovereign debt problem in Europe and world wide

There is a simple solution to the sovereign debt problem that is now troubling few nations in the Eurozone and world wide. This solution is quite simple and exist quite easy. The solution is that the debt problem nations start to pay off there debt in time and with a plan. They limit or stop borrowing money and start paying off the debt with the income the nations already have.

This means short term cut in service and like that on public level. With with proper planning that should not last no more then 10 years or less, depending on the amount of debt in question.

But there is also the problem with investors that have played the cards in such a way that they make a profit if everything goes to hell in the world economy. Those parties needs to be found and stopped before they make any more damage to the world economy.

Birt þann

Kerfisbundnar lygar um Evrópusambandið á Íslandi

Á Íslandi er rekin krefisbundin áróður gegn Evrópusambandinu og hugsanlegri aðild Íslands að því. Þessi áróður er kostaður af sérhagsmunasamtökum og spilltum stjórnmálamönnum og stjórnmálaflokkum. Allur þessi áróður gegn Evrópusambandinu kostar ennfremur milljarða íslenskra króna. Enda er ekki ódýrt að reika heilu fjölmiðlana í andstöðunni við Evrópusambands aðild Íslands.

Þetta sérhagsmunalið sem er á móti Evrópusambands aðild Íslands vill viðhalda einokun sinni á Íslandi, ásamt því að blóðmjólka íslendinga og koma í veg fyrir samkeppni á Íslandi. Enda er hægt að hækka verðlag og takmarka vöruverð á Íslandi með því að viðhalda einokunni á Íslandi. Þeir sérhagsmunaaðilda sem eru á móti Evrópusambands aðild Íslands gera annaðhvort upp í evrum, eða flytja vörur sínar beint út til Evrópusambandslanda og kvarta síðan mikið yfir því þegar tollkvóti þeirra inn á markað Evrópusambandsins klárast og gera jafnvel út sérstaka nefnd til Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins til þess að fá meiri tollkvóta til útflutnings frá Íslands. Á sama tíma og þessi samtök fara fram á algert innflutningsbann á landbúnaðarvörum frá Evrópusambandslögum, jafnvel þó svo að íslendingar hafi skuldbundið sig til þess að leyfa tollfrjálsan innflutning á svipuðu magni og flutt er út til Evrópusambandslandanna. Einnig sem að sérhagsmunasamtök hafa staðið fyrir mikilli fjárfestingu erlendis og eiga þar mikin kvóta og fiskfyrirtæki núna í dag.

Í fyrra dæminu er ég að tala um LÍÚ sem gera upp í evrum, en borga síðan út í íslenskum krónum og stinga síðan mismunum í eigin vasa og nota þennan gróða til þess að berjast gegn Evrópusambandsaðild Íslands. Í seinna dæminu er ég að tala um Bændasamtök Íslands sem hafa sett saman nefnd sem á að fara til Framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins til þess að ná fram meiri tollfrjálsum kvóta svo að þeir geti flutt út meira af íslenskum landbúnaðarvörum til aðildarríkja Evrópusambandsins.

Á sama tíma og þessu fer fram hjá þessum sérhagsmunasamtökum. Þá berjast þau gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu. Allt til þess að vernda þeirra eigin gróða og sérhagsmuni. Kostnaðurinn af þessu lendir síðan allur á íslenskum almenningi. Enda er það íslenskur almenningur sem borgar alltaf fyrir sérhagsmuni og uppihald á umræddum sérhagsmunum.

Þegar almenningur á Íslandi gerir upp hug sinn til Evrópusambandsaðildar. Þá þarf hann að athuga vel og vandlega hvort að almenningur á Íslandi vilji halda áfram að veita sérhagsmunasamtökum þá sérstöðu að þau geti arðrænt almenning á Íslandi með hærra vöruverði í skjóli einokunar á verslun með matvöru, og jafnvel með banni á fjárfestingu erlendis frá á Íslandi. Baráttan gegn aðild Íslands að Evrópusambandinu markast eingöngu að sérhagsmunum og einokun, og engu öðru.

Birt þann

Íslenska skuldakreppan 2008 – 2011

Það er áhugaverð staðreynd að andstæðingar Evrópusambandsins á Íslandi láta eins og það sé ekkert að á Íslandi. Staðreyndin er hinsvegar sú að á Íslandi er margt og mikið að. Sérstaklega þá í ljósi vegna þess að Ísland og íslenskt efnahagslíf er í bullandi skuldakreppu og hefur verið það síðan árið 2008. Það breytir engu þó svo að þetta sé fegrað eða forðast að ræða þetta. Þetta er staðreynd málsins og það er ekki hægt að forðast hana hvernig sem reynt er.

Wikipedia hefur þetta að segja um íslensku skuldakreppuna.

Iceland
Main article: 2008–2011 Icelandic financial crisis

Iceland suffered the failure of its banking system and a subsequent economic crisis. After a sharp increase in public debts due to the banking failures, the government has been able to reduce the size of deficits each year. The effort has been made more difficult by a more sluggish recovery than earlier expected.[116] Before the crash of the three largest commercial banks in Iceland, Glitnir, Landsbanki and Kaupthing, they jointly owed over 10 times Iceland’s GDP. In October 2008, the Icelandic parliament passed emergency legislation to minimise the impact of the financial crisis. The Financial Supervisory Authority of Iceland used permission granted by the emergency legislation to take over the domestic operations of the three largest banks.[117]

The foreign operations of the banks, however, went into receivership. As a result, the country has not been seriously affected by the European sovereign debt crisis from 2010. In large part this is due to the success of an IMF Stand-By Arrangement in the country since November 2008. The government has enacted a program of medium term fiscal consolidation, based on expenditure cuts and broad based and significant tax hikes. As a result, central government debts have been stabilised at around 80-90 percent of GDP.[118] Capital controls were also enacted and the work began to resurrect a sharply downsized domestic banking system on the ruins of its gargantuan international banking system, which the government was unable to bail out.[119][120]

Despite a contentious debate with Britain and the Netherlands over the question of a state guarantee on the Icesave deposits of Landsbanki in these countries, credit default swaps on Icelandic sovereign debt have steadily declined from over 1000 points prior to the crash in 2008 to around 200 points in June 2011. Further, on 9 June 2011, the Icelandic government successfully raised 1$ billion with a bond issue indicating that international investors are viewing positively the efforts of the government to consolidate the public finances and restructure the banking system, with two of the three biggest banks now in foreign hands.[119][120]

Íslendingar hefðu getað verið komið miklu betur útúr þessari efnahagskreppu en staðreyndin er núna í dag. Ástæðan fyrir því að þetta gengur svona illa hjá íslendingum liggur í þeirri staðreynd að hópar innan þjóðfélagsins hafa krefisbundið komið í veg fyrir að hægt sé að leita hagssælla lausna á þessum vandamálum og koma þannig hlutunum af stað.

Helst ber þar að nefna andstöðu þessara hópa við Evrópusambands aðild Íslands og síðan andstöðu þessa hóps við Icesave samkomulagið. Vegna þess að Icesave samkomulagið var fellt í þjóðaratkvæði. Þá mun efnahagskreppan á Íslandi eingöngu dýpka og vara lengur en annars hefði verið. Sökin á stöðu mála á Íslandi liggur því hjá íslendingum sjálfum, en ekki hjá erlendum ríkjum eða útlendingum eins og vinsælt er að halda fram í fjölmiðlum á Íslandi núna í dag.

Birt þann

Talan sem Morgunblaðið nefnir ekki í frétt um Danmörk og Evruna

Fréttaflutningur Morgunblaðsins af Evrópusambandinu og evrunni (sem LÍÚ gerir upp í og notar til þess að fjármagna rekstur Morgunblaðsins) er oft á tíðum lyginni líkastur. Enda er þar á ferðinni ekkert nema lygi og blekking.

Nýjasta fréttin af þessu fjallar um hina meintu miklu andstöðu Dana við upptöku evrunnar í Danmörku. Frétt Morgunblaðsins er byggð á frétt í sænskum fjölmiðli. Þá frétt er hægt að lesa hérna. Morgunblaðið getur ekki heimilda þegar þeir vinna upp erlendar fréttir og þýða yfir á íslensku.

Það sem er einnig ekki nefnt í frét Morgunblaðsins er sú staðreynd að 28,1% dana í þessari könnun eru óákveðnir. Þetta er mjög mikið hlutfall og einnig sú staðreynd að fjöldi þeirra sem taka þátt í þessari könnun virðist ekki vera gefinn upp. Þetta er samkvæmt Wiki grein um Danmörk og evruna (þarf ekki að vera rétt núna).

Danir eru einnig de-facto með evruna, þar sem gengi dönsku krónunar er fast við gengi evrunnar á genginu 7,46 með 2,25% vikurmörkum.

Blaðamenn Morgunblaðsins eru ekki hlutlausir varðandi umfjöllun sína um Evrópusambandið eða evruna og hafa aldrei verið það síðan ritsóðinn Davíð Oddsson varð þar ritstjóri eftir að hann lagði efnahag Íslands í rúst með geðveiki sinni.

Frétt Morgunblaðsins.

Evruandstaða eykst í Danmörku

Birt þann

Fáránlegur fréttaflutningur á Íslandi af ESB og evrusvæðinu

Fréttaflutningurinn af evrusvæðinu og Evrópusambandinu á Íslandi er fáránlegur. Gildir þá einu hvaða fjölmiðil er um að ræða. Það nefnilega virðist sem að hvaða slúður sem er um Evrópusambandið og Evrusvæðið rati í íslenska fjölmiðla sem staðreyndir. Á meðan staðreyndin er sú að umræddar fullyrðingar eru ekkert nema bara bara tómt bull og standast ekki nánari skoðun.

Nýjasta dæmið eru fréttir þess að rætt hafi verið að víkja Grikklandi úr evrusvæðinu. Ekkert slíkt er í loftinu og fullyrðingar í íslenskum fjölmiðlum þess efnis eru rangar. Enda er augljóst að fari Grikkland úr evrusvæðinu þá verður það raunverulega gjaldþrota, ekki bara í alvarlegum efnahagsvandræðum eins og staðan er núna í Grikklandi. Staðreyndin er sú að rangar fréttir eru einnig fluttar af erlendum fjölmiðlum og er þetta bara ein af þeim fréttum.

Persónuleg skoðun Hollenska Forsætisráðherran hefur ekkert með þetta mál að gera. Enda getur hann sagt hvað sem er, það gerir það sem ekki að staðreyndum. Hinsvegar er það staðreynd að Grikkland er ekki að fara úr evrunni á næstunni.

Birt þann

Andstæðingar ESB aðildar á Íslandi fara á taugum

Í ljósi þess að Frakkland og Þýskaland ætla að koma með þá tillögyu að Evrusvæðið haldi fundi um gang efnahagsmála á því, og jafnvel samræmi efnahagsstefnu sína í framtíðinni. Þá hafa andstæðingar ESB aðildar Íslands ákveðið að gera það sem þeir gera best.

Fara á taugum.

Enda hafa þeir margar ástæður til þess að fara á taugum yfir. Þar sem að þessi endalausa framleiðsla dómsdagsspám andstæðinga ESB um endalok evrunnar og ESB munu ekki rætast í kjölfarið á þessum tillögum (sem verða líklega samþykktar í einu eða öðru formi). Enda mun þetta styrkja efnahag evrusvæðisins til lengri tíma litið þegar framkvæmdin hefst á þess sem Forseti Frakklands og Kanslari Þýskalands hafa samþykkt sín á milli þessar tillögur. Framkvændin á þessu ef af verður er í höndum þjóðkjörinna fulltrúa aðildarríkjanna. Það er í Ráðherraráðinu, en ekki hjá Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins eins og andstæðingar ESB á Íslandi eru nú þegar farnir að ýja að í sínum málflutningi.

Það er þó augljóst að hvorki Frakkland eða Þýskaland ákveða svona upp á sitt einsdæmi. Heldur verður þetta samþykkt af öllum aðildarríkjum ESB eins og reglur kveða á um.

Ég reikna hinsvegar með nýjum og endurbættum dómsdagsspám frá andstæðingum ESB núna fljótlega, ef þær eru nú ekki nú þegar farnar að koma fram. Sem mig grunar að sterklega sé raunin, svona mið að við það sem ég hef verið að lesa af bloggum andstæðinga ESB á Íslandi. Bloggum sem minna oft á skrif geðveikra manna, frekar en skrif fólks sem er skynsamlegt og upplýst um hlutina.

Frétt BBC News um málið. Ég ætla ekki að vísa í frétt Morgunblaðins um þetta sama mál.

Franco-German call for ‘true euro economic governance’