Category: Spilling

Birt þann

Kristján L. Möller segi af sér þingmennsku án tafar

Þingmaður Samfylkingar að nafni Kristján L. Möller á að segja af sér þingmennsku án tafar fyrir gjörsamlega siðlausa hegðun sína núna fyrr í kvöld. Þessi siðlausa hegðun hans náðist á mynd og það er nákvæmlega ekkert sem afsakar hana. Sem kjósandi á Íslandi. Þá krefjst ég þess að Kristján L. Möller segi af sér þingmennsku án tafar. Enda er manninum ekki stætt að sitja á Alþingi eftir hegðun hans í garð blaðamanns DV núna fyrr í kvöld. Þessi skoðun mín gildir ekkert bara um umræddan þingmann. Þeir þingmenn sem haga sér svona eða verra eiga skilyrðislaust að segja af sér eða verða reknir af þingflokki sínum af Alþingi íslendinga. Enda eru þeir óhæfir til þeirra starfa sem þeir voru kosnir til.

Frétt DV.

Vanstilltur þingmaður veittist að blaðamanni

Birt þann

Innanríkisráðherra laug að fjölmiðlum og almenningi á Íslandi

Það má augljóst vera að þó svo að Ögmundur Jónsson sé í Vinstri Grænum. Þá aðhyllist hann verstu gerð af stjórnmálum sem hægt er að finna. Ögmundur aðhyllist nefnilega stjórnmál sem byggja á populisma. Þar sem Ögmundur tekur oftast ákvarðanir sem byggja eingöngu á því sem hann telur líklegast að falli íslensku þjóðinni í geð, eða sé falið til vinsælda hjá íslendingum. Slík stjórnmál eru ekkert ný á Íslandi, en maður bjóst ekki við að þessi plága væri svona djúpt inn í Vinstri Grænum. Þar sem Jón Bjarnarson hefur einnig stundað þetta í einhverjum mæli, þó minna sé. Þingmaðurinn Guðfríður Lilja stundar einnig vinsældarstjórnmál í gríð og erg þessa dagana, eins og augljóst er í fréttum af málflutningi hennar.

Samkvæmt hinu ný-frjálshyggju vædda Morgunblaði. Þá hefur Ögmundur nú þegar veitt fjórar undanþágur til útlendinga utan EES/ESB + Sviss varðandi kaup á jörðum á Íslandi.

[…]

Fjórar undanþágur í ár

Samkvæmt upplýsingum frá innanríkisráðuneytinu hafa 24 undanþágur verið veittar útlendingum frá löndum utan EES til fasteigna- og jarðakaupa hér á landi frá árinu 2007. Þar af voru 21 leyfi til fasteignakaupa, tvö til kaupa á sumarhúsalóðum og eitt leyfi var veitt til kaupa á 15 hektara jörð. Flestar undanþágurnar voru veittar árið 2007, eða níu, og það sem af er þessu ári hafa fjögur leyfi verið veitt. Bandaríkjamenn eru fjölmennastir í þessum hópi, en umsóknir koma víða að og hafa sumir fengið leyfi oftar en einu sinni á þessu tiltekna tímabili.

Morgunblaðið, 29 Nóvember, 2011. Fréttaskýring: Fjöldi eigna í eigu aðila utan EES

Sú útskýring Ögmundar um að lögin hefðu fallið um sjálfan sig ef að hann hefði veitt Huangs Nubos er því ekkert nema lygi Innanríkisráðherra um þetta mál. Ögmundur sem ráðherra í ríkisstjórn Íslands hefur því logið að þjóðinni, þinginu og samráðherrum sínum í ríkisstjórn Íslands um þetta mál. Bara þetta eitt og sér er afsagnarvert. Málsmeðferð Ögmundar er einnig mjög léleg, og jafnvel brot á góðri stjórnsýslu og starfsemi ráðherra á Íslandi. Annað atriði sem er afsagnarvert og vel það.

Þetta hérna hjá Ögmundi, er lygi og markleysa.

[…]

Orðrétt sagði Ögmundur eftir fundinn: „Það er ekki unnt að verða við þessari beiðni kínverska hlutafélagsins. Þetta er ekki einstaklingur í rauninni sem er að óska eftir landakaupum heldur er þetta hlutafélag sem [Huang Nubo] er einn af helstu eigendunum í. Hlutafélagið uppfyllti ekki þau skilyrði sem eiga að vera fyrir hendi. Þá er einnig á það að líta að meginreglan í lögunum er sú að landakaup þegna utan EES-svæðisins eru ekki heimil en það er engu að síður hægt að veita undanþágu frá þessari meginreglu. Hér er um að ræða landakaup af þeirri stærðargráðu og slíku umfangi að ef heimild hefði verið veitt eða undanþága þá má segja að þessi lög væru farin. Það er ljóst að sá sem sækti um eftir þetta hann myndi hljóta að fá heimild til kaupa einfaldlega vegna þess að fordæmið væri slíkt.“

[…]

Rúv. 25. Nóvember, 2011. Huang fær ekki Grímsstaði

Það er augljóst að einhver þarf að lesa Ögmundi pistilinn, og það rækilega. Vegna þess að svona haga menn sér einfaldlega ekki. Sérstaklega ekki ef að þeir eru ráðherrar í ríkisstjórn Íslands.

Birt þann

Þjóð hinna glötuðu tækifæra

Íslendingar þykjast vera voðalega sniðugir með því að banna útlendingum að stunda fjárfestingar á Íslandi. Þetta sést best á viðbrögðum dagsins eftir að Innanríkisráðherra kom í veg fyrir landakaup Kínverjans á Grímstöðum á Fjöllum. Rökstuðningur Ögmundar stenst ekki nánari skoðun, og hefur í raun aldrei gert það. Það eru margir sem halda því og trúa að þetta sé ekki neitt vandamál. Staðreyndin er hinsvegar sú að þetta er svona á fleiri sviðum á Íslandi. Fyrir nokkru síðan sendi danskt félag inn kauptilboð til þess að kaupa hina gjaldþrota Húsasmiðju. Það var ekki einu sinni litið á það tilboð samkvæmt fréttum. Þess í stað var Húsasmiðjan seld Framtakssjóði Íslands og aðilum sem eru örugglega nátengdir fyrrverandi eigendum Húsasmiðjunar.

Enda er það þannig að Íslandi og íslenskri menningu er lýst sem gjörspilltri og handónýtri. Enda er ekki hægt að stunda viðskipti á Íslandi nema að þekkja rétta aðila, að vera „innmúraður“ eins og íslendingar kalla það í daglegu tali sín á milli. Þetta er eitthvað sem íslendingar þekkja allir sjálfir og sumir hafa reynt þetta á eigin skinni að auki.

Síðan til þess að auka skömmina og niðurlægingu íslendinga. Þá kemur Ögmundur, Innanríkisráðherran sjálfur með þessi hérna skilaboð í fjölmiðlum á Íslandi.

Aðspurður hvað hægt væri að gera ef Huang Nubo myndi setja á stofn fyrirtæki innan EES og kaupa landið í gegnum það segir Ögmundur: „Ég myndi vera reiðubúinn til að reisa skorður við eignarhaldi útlendinga á Íslandi almennt, og láta bannið taka til aðila innan EES einnig.“

Ögmundur Jónsson, 25 Nóvember, 2011. Vísir.is, Ögmundur vill banna öllum útlendingum að fjárfesta á Íslandi

Ögmundur þarf ekki að hafa áhyggjur af fjárfestingum útlendinga á Íslandi í kjölfarið á þessum ummælum sínum. Erlendir fjárfestar munu einfaldlega strika Ísland af listanum sem vænlegan fjárfestinakost hjá sér, og fara með fjármagnið sitt annað. Á meðan getur Ögmundur reynt að réttlæta minnkandi gjaldeyrisforða Íslandi, og versnandi lífskjör sem fylgja þessum ákvörðunum hans. Vegna þess að fjárfestingar eru grundvöllur þess að verði hagvöxtur í hinu íslenska hagkerfi. Hver réttlætingin verður þegar fram líða stundir veit ég ekki. Ég er samt alveg viss um að réttlætingin verður rósrauð af sjálfshóli og heilögu réttlæti fyrir íslendinga. Gallin er bara að þetta sem Ögmundur lifir augljóslega fyrir færir íslendingum ekki vinnu, og ekki mat á borðið heldur.

Íslendingar eru svo sannarlega þjóð hinna glötuðu tækifæra. Enda eru það íslendingar sem leiða sjálfa sig til glötunar og engir aðrir.

Birt þann

Fall íslenska lýðveldisins

Í gegnum söguna hafa lýðveldi, einveldi, kóngsveldi og sambandsríki komið og farið. Þetta hefur jafnvel gerst á tuttugustu öldinni. Þá sérstaklega í Evrópu þar sem að ríki hurfu og hafa ekki komið aftur. Það hefur ekki verið mikið um að ríki hverfi á Norðurlöndunum undanfarnar þrjár aldir. Enda hefur ríkjaskipunun verið mjög stöðug og fastmótuð hjá Norðurlöndum frá og með 19 öldinni. Síðan að efnahagshrunið á Íslandi varð árið 2008 hefur það verið ótti minn að íslenska lýðveldið mundi einfaldlega falla vegna þess að íslendingar vilja ekki breyta neinu, ekki taka rökum, og vilja þess þá síður ekki taka á þeirri spillingu sem ríkir á Íslandi og í íslensku þjóðfélagi. Íslendingar átta sig ekki á því almennt að þjóðfélag þarf ákveðna hluti til þess að getað virkað og unnið sem samfélag. Allir þessir hlutir sem þurfa að vera til staðar í samfélagi eru óðum að hverfa á Íslandi, og að öllum líkindum verða horfnir innan nokkura ára ef ekkert breytist. Hinsvegar er breyting ekki eitthvað sem mun gerast á Íslandi. Ekkert frekar en að það hefur ekki orðið nein breyting á Íslandi eftir hrun. Það er mikið talað um breytingu, en þessi breyting er ekki á borði og hefur aldrei verið það.

Hvernig fall hins íslenska lýðveldis verður háttað á eftir að koma í ljós. Það sem er hinsvegar ljóst að ástæða þess að íslenska lýðveldið mun falla og falla hart og illa verður vegna spillingar í stjórnkerfinu og í samfélaginu. Síðan spilar líka inn í þetta væntanlegt fall íslenska lýðveldisins hvernig atburðarrásin verður á Íslandi næstu mánuði. Hinsvegar eru þeir atburðir sem munu leiða til fall íslenska lýðveldisins farnir af stað, og fóru af stað í dag með yfirlýsingu Forseta Íslands. Þar sem hann ætlar sér að grípa völd sem honum eru ekki heimil samkvæmt stjórnarskrá Íslands að hafa. Aðgerðir sjálfstæðisflokksins og framsóknarflokksins gegn almenningi á Íslandi og gegn núverandi stjórnvöldum.

Það er þó einnig ljóst að áður en til fall hins íslenska lýðveldis kemur. Þá mun verða tímabil fasisma, þjóðernishyggju og einangrunarhyggju í gangi á Íslandi. Einnig sem að ég reikna með að skoðanakúgun hversskonar verði almennt viðurkennd sem almennur hlutur. Hversu lengi þetta tímabil mun vara er alls óljóst á þessari stundu. Hinsvegar þetta tímabil hafið, og hófst í mínum huga þann 1. Október, 2011 með ræðu Ólafs Ragnars Grímssonar. Þar sem markmiðin eru ljós og það hlutverk sem Ólafur ætlar sér líka. Hversu lengi tímabil fasisma og skoðanakúgun á Íslandi mun ríkja veltur á mörgum samverkandi þáttum sem ómögulegt er að segja til um á þessari stundu. Hinsvegar óttast ég að þetta tímabil muni vara í áratugi og valda ómældu efnahagslegu tjóni, og einnig ómældu tjóni á íslensku þjóðinni.

Hvað gerist eftir þetta tímabil verður erfitt að segja til um. Annaðhvort kjósa íslendingar áframhaldandi sjálfstæði með þeirri ábyrgð sem því fylgir, eða þá að íslendingar ganga inn í annað ríki og hætta að blekkja sjálfan sig um það að þeir geti rekið þjóðfélag á ábyrgan og sanngjarnan hátt. Mín spá er hinsvegar sú að íslendingar muni kjósa að ganga aftur inn í Danska konungsríkið þegar þar að kemur (Ég tel víst að Noregur muni ekki samþykkja inngöngu Íslands inn í Noreg af sögulegum ástæðum). Svo slæmt óbragð verða íslendingar með af fasisma og spillingu að ekkert annað mun koma til greina.

Hvað gerist hinsvegar þegar fram líða stundir á eftir að koma í ljós. Ég tel hinsvegar víst að ég hafi meira rétt fyrir mér en rangt hérna. Sjáum þó til. Það er alltaf von.

Birt þann

Útskýringar óskast frá andstæðingum Evrópusambandsaðildar á Íslandi

Það eru margir sem halda því fram að Samfylkingin hafi ekki neitt annað stefnumál en aðild Íslands að Evrópusambandinu. Þetta er rangt. Sérstaklega í ljósi þess að Samfylkingin er með mörg mál á stefnuskrá sinni, öll þessi stefnumál snúast um það að bæta lífsskilyrði og auka efnahagsstöðugleika á Íslandi. Sú mýta sem haldið er að almenningi á Íslandi að Samfylkingin sé bara með Evrópusambands aðild bara sem stefnumál er röng, aftur á móti skiptir Evrópusambands-aðild miklu máli við að ná fram þeim markmiðum sem Samfylkingin vill fá fram í íslensku þjóðfélagi.

Enda er stöðugleiki ekki ókeypis og það er erfitt að ná honum á Íslandi með ör-gjaldmiðil (320.000 manns standa undir íslensku krónunni), og örlítinn efnahag í samræmi við það. Það er söguleg staðreynd að ekki hefur tekist að halda vaxtastigi og gengi íslensku krónunnar stöðugu síðan íslenska krónan var stofnuð á pari við dönsku krónuna árið 1918. Það eru hvorki meira eða minna en 93 ár af efnahagslegum óstöðugleika á Íslandi (ef frá eru talin árin sem seinni heimsstyrjöldin stóð yfir og Ísland var einangrað frá heiminum). Þetta eru mörg ár af efnahagslegum óstöðugleika og kjararýrnun. Enda er það svo að margar kynslóðir íslendinga þekkja ekkert annað, og þær kynslóðir sem alast upp í dag þekkja ekkert annað en efnahagslega óstöðugleika og vandamál tengdum efnahag Íslands. Að öllu óbreyttu mun þetta ástand halda áfram, með tilheyrandi kjarnarýrnun og efnahagslegum vandræðum.

Það liggur fyrir að leiðin útúr þessum vítahring er aðild Íslands að Evrópusambandinu og upptaka evrunnar sem gjaldmiðils á Íslandi. Það er leiðin til þess að losna við óstöðugleika á Íslandi, svo lengi sem íslendingar standa sig og haldi rétt á málunum. Enda er það nú bara þannig að hægt er að klúðra öllu ef illa er staðið að þeim. Upptaka evrunar mundi þó koma í veg fyrir óstöðugleika í genginu og slíkt yrði strax mikil framför fyrir íslendinga.

Núna er það stóra málið, eftir þennan stutta formála.

Í málflutningi andstæðinga Evrópusambands aðildar Íslands. Þá hef ég aldrei heyrt þá nefna það eða útskýra hvernig þeir ætli sér að ná efnahagslegum stöðugleika á Íslandi. Það er ekki orð um þetta í málflutningi þeirra stjórnmálaflokka sem eru andstæðir Evrópusambandsaðildar Íslands á Alþingi. Ekki einn bókstafur um þessa staðreynd í málflutningi þeirra.

Reyndar er ekkert í málflutningi andstæðinga Evrópusambands aðildar á Íslandi sem útskýrir fyrir fólkinu á Íslandi hvernig það að standa fyrir utan Evrópusambandið bætir hag þess til framtíðar. Enda er það þannig að Ísland stendur núna fyrir utan Evrópusambandið og efnahagur almennings á Íslandi er ekkert góður, og fer ekki batnandi þessa dagana. Ég túlka þögn andstæðinga Evrópusamband aðildar Íslands um þetta atriði slíkt að þeir hafi ekki neinn áhuga á því að leysa þetta vandamál, sem lendir allt saman á íslenskum almenningi í dag og til framtíðar.

Það er ennfremur staðreynd að andstæðingar Evrópusambands aðildar Íslands tala málflutningi einokunar og sérhagsmunaraðild á Íslandi. Þar ber helst að nefna Bændasamtök Íslands og undirfélög, LÍÚ (sem réði Davíð Oddsson sem ritstjóra Morgunblaðsins), Mjólkursamsalan (sem er undanþegin samkeppnislögum á Íslandi).

Það er áhugaverð staðreynd að hvorki Sjálfstæðisflokkurinn, Framsóknarflokkurinn og Vinstri Grænir hafa útskýrt fyrir almenningi á Íslandi hvernig þeir ætla sér viðhalda efnahagslegum stöðugleika og hagsæld á Íslandi. Jafnframt því að standa fyrir utan Evrópusambandsins og evrunnar á sama tíma. Sérstaklega í ljósi þess að reynsla síðustu áratuga að því að standa fyrir utan Evrópusambandið er ekkert voðalega góð fyrir almenning á Íslandi.

Andstæðingum Evrópusambands aðildar á Íslandi er að frjálst að útskýra fyrir mér hérna hvernig þeir ætla sér að viðhalda efnahagslegum stöðugleika á Íslandi, og á sama tíma að standa fyrir Evrópusambandið og evruna.

Ég tek það fram að ég er ekki meðlimur í Samfylkingunni og hef ekki verið það núna í lengri tíma.

Birt þann

Jón Bjarnarson landbúnaðar og sjávarútvegsráðherra er óheiðarlegur þingmaður og ráðherra

Það eru margir sem halda og trúa því að Jón Bjarnarson sé heiðarlegur og gegnheill þingmaður og ráðherra. Staðreyndin er hinsvegar sú að Jón Bjarnarson er hvorugt. Enda hefur það sannast að Jón Bjarnarson er bæði óheiðarlegur og hraðlygin ef svo ber undir. Einnig sem að Jón Bjarnarson er gjörspilltur og hefur misnotað stöðu sína sem ráðherra í ríkisstjórn Íslands óspart. Besta og skýrasta dæmið er Jón Bjarnarson réði son sinn til þess að sinna nefnd um sjávarútvegsmál (að mig minnir). Jafnvel þó svo að augljóst mátti vera að sonur Jóns Bjarnarsonar hafði hvorki þekkingu eða getu til þessa að sinna umræddu starfi. Einnig sem að hæfara fólk var sniðgengið af Jóni Bjarnarsyni um umrædda stöðu.

Í hvert skipti sem óheiðarleikinn í Jóni Bjarnarsyni kemur fram í fjölmiðlum. Þá bregst Jón Bjarnarson gjarnan þannig við að hann fer að tala um allt aðra hluti en það sem hann er spurður um af fjölmiðlamönnum. Besta dæmið var þegar Jón Bjarnarson fór að tala um sand og grjót árið 2010, þegar hann spurður útí fækkun ráðuneyta á Íslandi.

Þeir sem halda og trúa því að Jón Bjarnarson landbúnaðar og sjávarútvegsráðherra sé heiðarlegur og gegnheill maður hafa verið hafðir af fíli, af Jóni Bjarnarsyni. Það er auðvitað skelfilegt fyrir viðkomandi að vera komin í þessa stöðu, að láta Jón Bjarnarson hafa sig að fífli.

Birt þann

Ný-frjálshyggjan í Heimssýn

Flest allir íslendingar vita að Heimssýn eru samtök útlendingahatara, einangrunarhyggju og síðan einokunar á Íslandi. Enda standa þessi samtök ekki fyrir neitt annað. Alveg óháð þeim fjölmiðlaspuna sem þau setja um sjálfan sig út undanfarna mánuði á Íslandi.

Innan Heimssýnar eru margir hópar, en stærstir eru þar harðir vinstri-menn sem aðhyllast algera einangrun Íslands frá umheiminum, og síðan eru það harðir-hægri menn sem tilheyra ný-frjálshyggju armi sjálfstæðisflokksins. Þetta fólk er illa við allt sem heftir „þeirra“ frelsi til þess að græða og ríkisvæða síðan tapið á almenning. Þessu fólki er ennfremur á móti því að ríki bregðist á ábyrgan hátt við hlutum sem eru til þess fallnir að valda óstöðugleika í efnahag viðkomandi ríkja. Þetta sást mjög vel á Íslandi, þar sem þetta fólk gerði nákvæmlega ekki neitt fyrr en Ísland fór á hausinn árið 2008. Fyrir þann tíma var ekkert gert til þess að bjarga einu né neinu á Íslandi. Afleiðinganar urðu auðvitað þær að á Íslandi ríkir núna mjög djúp efnahagskreppa og íslenska krónan er ónýtur gjaldmiðill sem er núna í gjaldeyrishöftum til þess að loka götunum (gjaldeyrishöftin hafa verið í gildi síðan árið 2008).

Þegar ríki í Evrópu bregðast við skortsölu (Short (finance), wiki) sem er að grafa undan hlutabréfamörkuðum þar í landi. Þá bregst ný-frjálshyggju liðið í Heimssýn með þeim hætti að þeir halda því fram án allra staðreynda að Evran þoli ekki hinn frjálsa markað. Það segir auðvitað sitt að þetta fólk talar ekkert um þá staðreynd hvernig það lagði íslenskan efnahag og íslensku krónuna í rúst með glæpsamlegri hegðun sinni árin fyrir hrun. Síðan núna í dag þá vogar það sér að tala á móti ábyrgum viðbrögðum ríkja sem eru að koma í veg fyrir dýpri efnahagskreppu innan síns lands.

Þær fullyrðingar sem Heimssýn setur fram á sínu bloggi er svo fáránleg að hana verður að varðveita, sem viðvörun til allra skynsamlegra manna við þessu fólki og því sem það stendur fyrir.

Evrulandið, sem myndað er af 17 ESB-ríkjum er hafa evru að lögeyri, þolir ekki dagsljós hins frjálsa markaðar og leitar vars með banni á skortsölu. Bann Evrulands á skortsölu afhjúpar betur en flest annað eymdarlega stöðu evrunnar.

Bann á skortsölu er pólitísk viðurkenning Evrulands að dagar gjaldmiðlasamstarfsins eru senn á enda.

Evran er ein helsta röksemd aðildarsinna á Íslandi. Síðasta hálmstráið?

Evran þarf skjól fyrir frjálsum markaði, Heimssýn 12. Ágúst 2011.

Þeir sem hafa kynnt sér málið vita evran er ekki að fara neitt, og hefur að auki styrkst um 11% síðasta árið gagnvart USD.

Hvað varðar íslensku krónuna. Þá eru þessi hérna skilaboð saga í sjálfu sér um stöðu íslensku krónunnar.

Icelandic krona – The last rate was published on 3 Dec 2008.
Heimild: ECB

Það væri skynsamlegast fyrir Heimssýn að leggja sig niður. Enda kemur ekkert málefnalegt frá þessu fólki og hefur aldrei gert það.

Birt þann

Þegar náttúran skiptir ekki neinu máli í íslensku þjóðfélagi

Það er áhugaverð staðreynd sem Dyrhólseyjarmálið er að sýna varðandi ákveðna hópa íslendinga. Ákveðnum hópum íslendinga stendur nákvæmlega á sama um náttúruna og hugsa meira um það að græða peninga af ferðamönnum heldur en að standa vörð um íslenska náttúru. Þetta fólk hikar jafnvel ekki við að skemma hreiður og egg fugla virðist vera.

Ég hef enga samúð með svona fólki, og mun aldrei hafa hana. Enda ætti fólk að þakka fyrir það að þessi náttúra er þarna til staðar fyrir það. Svona náttúra er ekki auðfundin og hana ber að varðveita. Fuglalíf er einnig viðkvæmt fyrir ágangi manna, og það ber að vernda eins og annað í íslenskri náttúru.

Það hefur því miður verið til siðs í íslensku þjóðfélagi undanfarin ár að líta á náttúru Íslands sem eign íslendinga. Það er ekki rétt. Íslendingar eru aðeins með náttúru Íslands að láni og þeim ber að fara vel með náttúru Íslands. Vegna þess að það er náttúra Íslands sem bæði gefur og tekur það sem henni sýnist af íslensku þjóðinni.

Birt þann

Dæmi um spillingu almennings á Íslandi

Hérna er ekki nema smá dæmi um spillingu almennings á Íslandi. Almenning sem telur sig hafa rétt til að gera hvað sem er og hvenar sem er. Þá skiptir það ekki neinu máli fyrir þessu fólki að afleiðinganar af þessu sem þetta fólk gerir kunna jafnvel að vera mjög alvarlegar fyrir náttúruna eða jafnvel samfélagið á Íslandi. Þar sem þessu fólki er nákvæmlega sama um allt slíkt.

[…]

Reynir Ragnarsson, fyrrverandi lögreglumaður í Vík, viðurkenndi í samtali við fréttastofu að hafa tekið hliðið niður, og jafnframt að hann myndi taka niður öll hlið sem sett yrðu upp til að loka fyrir umferð inn á svæðið í framtíðinni.

[…]

Það eru ekki bara stjórnmálaflokkar á Íslandi sem eru spilltir. Almenningur á Íslandi er það líka, og það er í sjálfu sér einnig mikið vandamál í Íslensku þjóðfélagi.

Frétt Rúv um þetta mál.

Dyrhólaeyjarmálið kært til lögreglu

Birt þann

Gjörspilltur framsóknarmaður reynir að ritskoða bloggara

Hinn gjörspillti framsóknarmaður Gunnlaugur M. Sigmundsson reynir núna að ritskoða DV bloggarann hann Teit Atlasson fyrir bloggfærslu sem hann skrifaði fyrir mörgum mánuðum síðan. Hægt er að lesa um þessa ritskoðun í formi meiðyrðalögsóknar hérna á fréttavef DV.

Staðreyndin er hinsvegar sú að Gunnlaugur M. Sigmundsson hefur engan grundvöll fyrir þessari meiðyrðalögsókn. Enda er Teitur eingöngu að vísa í frétt Morgunblaðsins frá árinu 1998 og slíkt getur ekki innfalið í sér meiðyrði. Ég hallast því að Gunnlaugur sé einfaldlega að reyna að þagga niður í öllum þeim rifja upp þessa spillingu sem hann stóð að með Kögun hf. Mál sem var aldrei rannsakað sem sakamál, en hefði í raun átt að gera það.

Hérna er fréttaflutningur af þessu máli á sínum tíma. Til upprifjunar fyrir alla þá sem hafa áhuga á þessu spillingarmáli.

Seldi sjálfum sér Kögun (Helgarpósturinn, tímarit.is, árið 1995)
Orðrómur um sölusamning sennileg skýring (Morgunblaðið, tímarit.is, árið 1999)
Yfirlýsing stjórnarmanna Þróunarfélags Íslands hf. v/sölu hlutabréfa í Kögun hf. Sala Þróunarfélagsins á hlutabréfunum í Kögun (Morgunblaðið, árið 1998)
mbl kögun (pastebin.com)

Ég ætla síðan að vara Gunnlaug við. Muni hann reyna að ritskoða mig með lögsókn þá mun ég ekki hika við það velta öllum þeim steinum sem mér sýnist til þess að fletta ofan af honum og hans spillingu. Ég mun ennfremur ekki fjarlægja þessa bloggfærslu, jafnvel ekki einu sinni þó svo að dómur falli mér í óhag. Þar sem lögsaga þessar vefsíðu er á þrem svæðum í heiminum. Gunnlaugur getur fundið út sjálfur hvar þessar lösögur eru staðsettar ef hann vill gera svo.

Ég mæli síðan með að fjölmiðlar rannsaki viðskipti og starfsemi Gunnlaugs á Alþingi þegar hann starfaði þar. Það virðist ekki veita að því. Enda virðist maðurinn vera gjörspilltur og algerlega siðlaus að auki.